کتاب کلید سری

کتاب کلید سری نوشتهٔ لنا جونز و ترجمهٔ زهرا آرنواز است و کتاب کوله پشتی آن را منتشر کرده است. این کتاب جلد اول از مجموعه کتاب‌های معمایی کارآگاه آگاتا آدلی است.

درباره کتاب کلید سری

آگاتا آدلی کوچک‌ترین کارآگاه دنیاست؛ دختری سیزده‌ساله و باهوش! دختری جسور و مصمم و ستارهٔ درخشان مجموعه داستان کاراگاهی جدید و البته دختری با هزار دردسر و درگیر قلدرهای مدرسه، گیردادن‌های ناظم و مدیر و همین‌طور گرفتار کارهای خانه.

آگاتا از زمانی که یادش می‌آید همیشه یک کارآگاه بوده، فقط تاکنون در انتظار بزرگ‌ترین پروندهٔ خود بوده: حالا پرونده در دستش است و خب، هیچ چیز بزرگ‌تر و مهم‌تر از پرونده نجات شهر لندن از شر اتفاقی عجیب نیست.

با بورسیهٔ مدرسهٔ مشهور سنت رجیز، کلبه‌ای وسط هاید پارک، اتاقی پر از کتاب‌های معمایی دوست‌داشتنی و یک کلید سری که او را به بخش مخفی لندن می‌رساند، آگاتا بهترین موقعیت برای حل‌کردن معمای شهر لندن را به دست آورده است.

خواندن کتاب کلید سری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به نوجوانان دوستدار داستان‌های معمایی و جنایی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کلید سری

«مدیر مدرسه، درحالی‌که به یادداشت‌هایش نگاه می‌کرد، سرش را بالا آورد.

«دوازدهمین‌باره، نه صبر کن دقیق بگم؛ این ترم سیزدهمین‌باره که تو دردسر افتادی، آگاتا.»

در دفتر مدیر مدرسه نشسته‌ایم، هوا بسیار گرم است و تنها دلیلش هم گرمای بیرون نیست.

سرم را پایین انداخته‌ام و به زمین نگاه می‌کنم. حق با مدیر است، واقعاً نمی‌دانم باید چه بگویم.

دکتر هارگِراو (دکتر رونالد هارگراو) عاشق شکستن سکوت است. خیلی هم خوب این کار را انجام می‌دهد و بهتر است همیشه صبر کنید تا حرف‌هایش تمام شود. دکتر هارگراو از آن دکترهایی نیست که من و شما می‌شناسیم، اما دوست دارد همه دکتر صدایش بزنند. روی پیشانی‌اش پنج لکه به شکل صورفلکی کاسیوپیا یا همان خداوند کُرسی است و نگاه نافذی دارد. فکر کنم براساس جدول طبقه‌بندی رنگ چشم‌ها، که پوسترش را روی دیوار اتاقم زده‌ام، چشمانش طوسی روشن هستند.

از روی فهرست می‌خواند:

«یک: در سقف کاذب آزمایشگاه شیمی پنهان شدی؛ چون فکر می‌کردی آقای اِستَمپ سولفوریک‌اسید می‌دزده تا در ای‌بِی بفروشه.»

واقعاً این اتفاق افتاد؛ آقای استمپ دزدی کرد، اما من نتوانستم حرفم را با مدرک اثبات کنم. پس مجبور شدم بی‌خیال جست‌وجو شوم. به‌علاوه، بابا من را تنبیه کرد و اجازهٔ خروج از خانه را نداشتم.»