کتاب امریکاگرائی و فوردیسم

کتاب آمریکاگرائی و فوردیسم نوشتهٔ آنتونیو گرامشی با ترجمهٔ سهراب خلیلی شورینی در انتشارات پویش مدام به چاپ رسیده است. این کتاب دربارهٔ خاستگاه دانش مدیریت صحبت می‌کند.

درباره کتاب آمریکاگرائی و فوردیسم

فوردیسم به یک نظام تولید و سازمان‌دهی صنعتی خاص اشاره دارد. این نظام تولید نخستین بار توسط هنری فورد، بنیان‌گذار شرکت خودروسازی فورد، در اوایل قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا به‌کار گرفته شد.

در فوردیسم، تمرکز بر تولید انبوه و مقیاس بزرگ بود. کارگران در خطوط تولید به تخصص کاری ترغیب می‌شدند و هر کدام وظیفهٔ خاصی را انجام می‌دادند. این کار تا حد زیادی به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها کمک کرد. همچنین استانداردهای دقیق برای تولید و کنترل کیفیت به‌کار گرفته شد تا محصولات یکدیگر را در تمام مراحل تولید تا‌حد‌امکان شبیه‌سازی کنند. هنری فورد به کارگران خود حقوق بالا و کاهش ساعات کاری (تا ۸ ساعت در روز) را ارائه داد. این اقدام باعث شد بهترین نیروها در این کارخانه‌ها جذب شوند و باعث افزایش رفاه کارگران شود. او بر تأمین مواد اولیه و قطعات به‌صورت مستقیم تأکید داشت و از زنجیرهٔ تأمین به‌عنوان یک عنصر اساسی برای تحقق تولید انبوه استفاده می‌کرد. فوردیسم تأثیرات بزرگی بر صنعت و اقتصاد داشت. این نظام تولید در دهه‌های پس از ظهورش تغییرات زیادی را در ساختارهای صنعتی به وجود آورد.

کتاب آمریکاگرائی و فوردیسم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به دوستداران کتاب‌هایی با موضوع کسب‌وکار، مدیریت و همچنین علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و علوم سیاسی پیشنهاد می‌شود.

درباره آنتونیو گرامشی

آنتونیو گرامشی فیلسوف نظریه‌پرداز و رهبر سیاسی اهل ایتالیا بود. او در ۲۲ ژانویه ۱۸۹۱ در ساردینیا متولد شد. گرامشی را یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان مارکسیست می‌دانند.

به‌کارگیری مفهوم فرهنگ همگانی توسط گرامشی او را به شهرت رساند. این مفهوم به نقش فرهنگ، اراده و ایدئولوژی در تثبیت قدرت و حاکمیت یک گروه اشاره دارد. گرامشی به اهمیت فرهنگ و ایدئولوژی در جامعه پرداخت و اعتقاد داشت که برنامه‌ریزی هویت و ارزش‌ها توسط طبقات حاکم باعث تثبیت قدرت آن‌ها می‌شود. او همچنین مفهوم «دولت اجتماعی» و «دولت سیاسی» را جا انداخت. این مفاهیم به جداکردن مفهوم دولت از دیدگاه سنتی از آن اشاره دارد و به اهمیت جوامع مدنی، فرهنگی و اقتصادی در تشکیل نیروهای جامعه‌ای پرداخته است. آثار گرامشی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع فلسفهٔ سیاسی مارکسیست محسوب می‌شود. به‌ویژه «دفاتر اندیشه‌های اسارت» که در زمان نگارش آن زندانی بوده و افکار و تحلیل‌هایش را به شکل یادداشت‌ها ثبت کرده است. آنتونیو گرامشی در ۲۷ آوریل ۱۹۳۷ در رم درگذشت.

بخشی از کتاب آمریکاگرائی و فوردیسم

«در ۱۹۱۹ نامه‌ای عجیب‌وغریب از فووِل به دست ما رسید: او نوشته بود که "احساس وظیفه" می‌کند که با هفته نامهٔ اوردین نوُو همکاری کند. ما در جواب محدودیت‌های لازم را برای قبول هرگونه همکاری ممکن او را به او نوشتیم، و پس از آن این "ندای وظیفه" ناگهان خاموش شد. فوول به گروه پاسیگلی، مونتلی و گاردنگی که از طریق لاوُراتور در تریست، یک رابطهٔ تجاری سودآور با دنیای صنعتی تورین داشتند، پیوست. پاسیگلی تلاش کرد که لا اوردین نوُو را با یک مدیریت "تجاری" سودآور به تریست منتقل کند (تاریخ آن را می‌توان با ابونمان یکصد لیری پاسیگلی که برای مذاکرات مستقیم به تورین آمده بود تطبیق داد). این پرسش مطرح شد که آیا یک «آدم شریف» می‌توانست با لاوُراتور همکاری کند. در ۱۹۲۱ یادداشت‌هایی از فوول و گاردنگی در دفتر لاوراتور پیدا شد که نشان می‌داد این دو همکار روی سهام پنبه در بورس اوراق بهادار در طول اعتصاب سندیکای آن‌ها شرط‌بندی و سفته‌بازی می‌کردند و روزنامهٔ خود را در جهت منافع شرط‌بندی خودشان جلو می‌بردند. پس از کنگرهٔ لیوُرنو برای مدتی هیچ خبری از فوول نبود. در ۱۹۲۵ به‌عنوان هماهنگ‌کننده در آوانتی! با نِه نّی و گاردنگی دوباره به صحنه آمد و کمپینی به دفاع از وابستگی صنایع ایتالیا به تأمین مالی امریکایی برگزار کرد، کمپینی که بلافاصله توسط دِل پوپولو، مرتبط با پونتیِ کارخانجات اِس آی پی هیدروالکتریک به خدمت گرفته شد. در ۲۶ - ۱۹۲۵ فوول با لاوُس ریپابلیکانا همکاری نزدیکی داشت. امروز (۱۹۲۹) او از کورپوراتیسم به عنوان پیش درآمد شکل ایتالیایی امریکایی شدن حمایت می‌کند، و با فرارا کوریر پادانو همکاری می‌کند و (ظاهراً) در دانشگاه فرارا درس می‌دهد.»