کتاب در شب داعش

کتاب در شب داعش (بازگشته از دوزخ سوریه) نوشتهٔ سوفی کاسیکی و ترجمهٔ ویدا سامعی است. نشر برج این ناداستان را روانهٔ بازار کرده است. این کتاب روایتی از زندگی‌ زنی است که به داعش پیوست.

درباره کتاب در شب داعش

کتاب در شب داعش حاوی ناداستان است. این کتاب دربردارندهٔ زندگی‌نامهٔ سوفی کاسیکی است؛ زنی اصالتاً اوگاندایی که بعد از سال‌ها زندگی در فرانسه به سوریه می‌رود تا به داعش بپیوندد. راوی این زندگی‌نامه سوفی کاسیکی است و در بخش‌هایی از کتاب به شوهر سوفی کاسیکی تغییر داده می‌‎شود. در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب در شب داعش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان و قالب زندگی‌نامه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب در شب داعش

«گسترده‌شدن سریع نفوذ داعش و جذب سریع به این گروه تروریستی را باید در شرایط اجتماعی و اقتصادی و سیاسی کشورهای غربی نیز جست. در این کشورها، فشارهای روزافزون به مسلمانان از سوی راست‌گرایانِ افراطی و تبلیغات رو به افزون لائیسیته، بیکاری و تبعیض نامحسوس یا آشکار نژادی، از دلایلی است که گاه حتی جوانان نسل سوم مهاجر از کشورهایی مثل الجزایر و مراکش، آسایش و رفاه را در جایی مثل فرانسه رها کرده و برای انتقام‌گیری به سوریه و عراق رفته‌اند. هرکدام از این جوانان هم بعد از پیوستن به داعش، پروپاگاندای این گروه را ادامه دادند و بلافاصله با چندین نفر دیگر از زادگاهشان ارتباط برقرار کردند و آن‌ها را به قعر این جهنم کشاندند. به‌این‌ترتیب این چرخه ادامه یافت و در اندک زمانی، اعضای داعش در عراق و شام چنان پرشمار شدند که توانستند به مدد همین پرشماری، و البته سلاح‌هایی که عربستان و گروه‌های سلفی یا قبایل سنی ثروتمندِ منطقه، با واسطه یا بی‌واسطه به دست این گروه می‌رساند، مناطق وسیعی از عراق و سوریه را اشغال کنند.

برای فهمیدن اینکه این گروه چگونه به دنیا آمد، باید به ده سال قبل از این تاریخ برگردیم. نخستین رگه‌های عرض‌اندام داعش در فلوجه پیدا شد. در روز سی‌ویکم مارس ۲۰۰۴، چند نفر از یک مؤسسهٔ خصوصی امنیتی آمریکایی، در این شهر سنی‌نشین به قتل رسیدند و جسد آتش‌گرفتهٔ آن‌ها از دروازه‌های شهر آویزان شد. در پاسخ به این اقدام، نیروهای آمریکایی شهر را محاصره کردند و نبردهای سنگینی درگرفت که دست‌کم ۸۰۰ کشته از میان عراقی‌ها و چند ده کشته از میان آمریکایی‌ها برجای گذاشت. این درگیری و نبرد شهری به افرادی که خود را مجاهدین می‌نامیدند امکان داد که شهر را در اختیار بگیرند و قوانین سخت‌گیرانهٔ خود را در آن به اجرا بگذارند. فلوجه اولین شهر از خاک عراق بود که کاملاً به تصرف داعش درآمد و پایگاهی برای قدرت‌گیریِ این گروه تروریستی شد. قوانین جدیدی از سوی داعش در این شهر خوانده و اجرا شد و توجه جهان را به‌سوی این گروه خشن و بی‌رحم جلب کرد.

برخلاف القاعده و طالبان که روی منطقهٔ جغرافیایی خاصی دست نگذاشته بودند، داعش برای خودش مرزهای جغرافیایی تعیین کرده بود. امری که می‌توانست خطرناک‌تر از عملکرد القاعده و طالبان باشد چراکه دامنهٔ نفوذ این گروه چندملیتی را با استحکام داخل این مرزها، به سراسر جهان گسترش می‌داد. پول چاه‌های نفت عراق و سوریه و تسلیحات نظامی که در هنگام تصرفِ مناطق جغرافیایی در این دو کشور به دست داعش افتاده بود، ثروت زیادی نصیب این گروه تروریستی کرده بود که هزینهٔ عملیات انتحاری در سراسر جهان و لشگرکشی به دیگر مناطق عراق و شام را تأمین می‌کرد. پیشرویِ نیروهای نظامیِ عراقی در این کشور با همراهی نیروهای نظامی کُرد و ائتلاف بین‌المللی در شمال عراق و البته کمک نظامی ایران در بازپس‌گیریِ برخی از مناطق نفت‌خیز از خاک عراق باعث شد که منابع مالی عظیم از اختیار داعش خارج شود. در سوریه هم همین اتفاق افتاد و نبرد بازپس‌گیری رقه، این گروه تروریستی را تقریباً فلج کرد.»