کتاب چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند

کتاب چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند نوشتهٔ دبی فورد و ترجمهٔ حمیده رستمی است و انتشارات لیوسا آن را منتشر کرده است. با خواندن این کتاب یاد می‌گیریم چه‌کار کنیم که بدترین دشمن خودمان نباشیم.

درباره کتاب چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند

دبی فورد در کتاب بی نظیر چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند به گونه‌ای واضح و ملموس بزرگ‌ترین مصیبت بشری را افشا می‌کند که چیزی نیست جز از دست‌دادن خودِ اصیل و واقعیت وجودی‌مان بر اثر آسیب‌های دوران کودکی و جدایی و نفاقی که بین نیمهٔ تاریک و نیمهٔ روشن وجودمان صورت می‌گیرد و عواقبی دردناک به بار می‌آورد. همچنین، به ما می‌گوید که چگونه می‌توانیم دوباره به تمامیت و یکپارچگی دست یابیم و کامل شویم.

برای اینکه بفهمیم چرا آدم‌های خوب کارهای بد می‌کنند و چرا ما بدترین دشمن خودمان می‌شویم، باید به‌طور جدی در این مورد تحقیق و تفحص کنیم. این کتاب ما را به سفر اکتشافی جذابی می‌برد و تاریکی و غفلت گسترده و اغلب ناپیدایی را آشکار می‌کند که در انتخاب‌های ما تأثیر می‌گذارد و در همهٔ جنبه‌های وجودی‌مان حضور دارد. در این سفر به مرکز دوگانگی تاریکی و نوری وارد می‌شویم که در درون هر انسانی وجود دارد. مطالب این کتاب چالش‌برانگیز است ولی نمی‌شود سرسری از آن گذشت چون بسیاری از ما هیچ شناختی از تمامیت و واقعیت وجودی‌مان نداریم. 

خواندن کتاب چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران نوشته‌های دبی فورد پیشنهاد می‌کنیم.

درباره دبی فورد

دبی فورد (۱۹۵۵-۲۰۱۳) نویسنده و مربی آمریکایی در حوزه‌ٔ خودیاری بود که بر کاوش بر سایه‌ و نیمه‌ٔ تاریک خود تمرکز داشته است. او در یکم اکتبر سال ۱۹۵۵ در کالیفرنیای آمریکا به دنیا آمد و در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شد. پس از یک نوجوانی سخت، او شروع به تحصیل در زمینه توسعه و رشد شخصی و روانشناسی کرد و به سمت گرایش مشاوره‌ٔ ترک اعتیاد رفت. کار فورد به‌شدت تحت تأثیر آموزه‌های کارل یونگ و مفهوم خود سایه بوده است و این ایده‌ٔ او که همه ما بخشی از خود را پنهان یا انکار می‌کنیم از این آموزه‌ها تاثیر گرفته است. او معتقد بوده است که با در آغوش گرفتن سایه‌ خودمان، می‌توانیم از پتانسیل کامل خود بهره ببریم و به سطوح بیشتری از رضایت و موفقیت شخصی دست یابیم.

فورد در طول زندگی حرفه‌ای خود بیش از ۱۰ کتاب نوشت، از جمله این کتاب‌ها می‌توان به «نیمه تاریک وجود»، «جدایی معنوی: چگونه بعد از جدایی به زندگی خود ادامه دهیم»، «شجاعت» و «بهترین سال زندگی شما» اشاره کرد که کتاب «نیمه تاریک وجود» شناخته‌شده‌ترین آن‌ها است. این کتاب در سال ۲۰۰۰ در رده کتاب‌های پرفروش نیویورک‌تایمز قرار گرفت. دبی فورد علاوه‌بر نگارش کتاب‌های حوزه‌ٔ خودیاری به مربی‌گری در این زمینه نیز مشغول بود و در طول ۲۰ سال، کارگاه‌ها و سخنرانی‌هایی در سراسر ایالات متحده ارائه کرد و مربیانی را در مورد «فرایند سایه» آموزش داد، به‌عنوان مهمان در برنامه‌های تلویزیونی متعددی ظاهر شد و تبدیل به یک سخنران محبوب حوزه‌ٔ خودیاری شد. فورد علاوه‌بر کار نویسندگی و مربیگری، یک انسان بشردوست بود که بنیاد دبی فورد را تأسیس کرد تا از سازمان‌هایی حمایت ‌کند که به افراد نیازمند کمک می‌کنند.

این نویسنده در ۱۷ فوریه سال ۲۰۱۳ پس از یک مبارزه طولانی با سرطان درگذشت، اما آثار او همچنان به الهام بخشیدن و توانمندسازی مردم در سراسر جهان ادامه می‌دهند.

بخشی از کتاب چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند

«کتاب «چرا آدم‌های خوب کارهای بد می‌کنند» به بررسی عمیق نیروهای پنهانی می‌پردازد که ما را وامی‌دارند به اعمال و رفتارهایی خودویرانگرانه دست بزنیم. همهٔ ما دربارهٔ این خودویرانگری‌ها داستان‌ها شنیده‌ایم و آنها را در اخبار شبانه دیده و در صفحهٔ اول روزنامه‌ها و مجلات خوانده‌ایم که آبروی فلان قهرمان المپیک بعد از اینکه به تزریق استروئید متهم شد، به‌باد رفت؛ مُبلغ مذهبی تلویزیونی به‌جرم فحشا بازداشت شد؛ معلمی با یکی از شاگردانش رابطه داشته است؛ ستارهٔ بیسبال در مسابقات با تیم حریف به‌نفع آنها دست‌به‌یکی کرده است. همهٔ اینها قدرت‌نمایی آدم‌های خوبی است که به بیراهه رفته و دغدغهٔ فکری مردم شده‌اند.

ولی اعمال و رفتار خودویرانگرانه و تصورناپذیری هم هست که بی‌رحمانه بغل گوشمان صورت می‌گیرد بی‌آنکه حتی روحمان هم خبردار شود: چشم‌پزشک متخصص و جراح موفق و پرآوازه‌ای که پول شهریهٔ مدرسهٔ فرزندش را در قمار می‌بازد؛ مقامی دولتی که رشوه می‌گیرد؛ مادر یکی از دانش‌آموزان که عضو انجمن اولیاومربیان هم هست، با بهترین دوستِ شوهرش رابطه برقرار می‌کند؛ رئیس بیمارستانی که در اوراق بیمه دست می‌برد و تقلب می‌کند؛ یا مدیر امور مالی شرکتی که اختلاس می‌کند و پول مشتری‌ها را بالا می‌کشد. اینها افرادی هستند که بیشتر همتایانشان آنها را آدم‌هایی خوب می‌دانند، نه مجرمانی مبتذل، روانی یا جامعه‌ستیز که براساس سوابق‌شان بشود رفتارهای غیراصولی‌شان را پیش‌بینی کرد. اینها آدم‌هایی مثل من و تو هستند که رؤیاهایی بزرگ برای آینده‌شان در سر داشته‌اند. ولی این به‌اصطلاح آدم‌های خوب، علی‌رغم نیتِ خیرشان، کارهای خیلی بدی می‌کنند و در بیشتر موارد هم حتی نمی‌دانند چرا.»