کتاب رمزگشایی زبان بدن

کتاب رمزگشایی زبان بدن نوشتهٔ جو ناوارو و ترجمهٔ آزاده اعرابی و ویراسته‌ٔ سمانه عباسی است و انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است. این کتاب لغت‌نامه حرکات بدن و راهنمای کامل رفتار انسان است.

درباره کتاب رمزگشایی زبان بدن

رمزگشایی زبان بدن کتابی راهنماست تا بتوانید سر از زبان بدن دیگران دربیاورید. این کتاب متشکل از همۀ قسمت‌های بدن از سر تا پا می‌شود و شامل بیش از ۴ هزار مشاهدۀ مهمی است که نویسنده در طول زندگی کاری‌اش داشته‌ است. کتاب رمزگشایی زبان بدن همان بینشی را به شما می‌دهد که متخصصان اِف‌بی‌آی دربارۀ رفتار انسان و رمزگشایی از آن رفتارها دارند.

متخصصان این حوزه این دانسته‌ها را هنگام بازجویی از مظنون‌ها به کار می‌گرفتند. در روابط اجتماعی، برای شناخت و درک شریک زندگی و دوستانتان بهترین کار دانستن معنای اولیۀ حرکات غیرکلامی آن‌هاست.

اگر تابه‌حال به دلیل رفتارها فکر کرده‌اید یا دوست داشتید معنی رفتاری خاص را بدانید، این کتاب حس کنجکاوی شما را ارضا می‌کند. همین‌طور که در این لغت‌نامه پیش می‌روید آنچه را می‌خوانید انجام دهید؛ بدین‌ترتیب می‌توانید به عمق معنای آن رفتار پی ببرید. وقتی خودتان آن رفتار را انجام دهید، بهتر یادتان خواهد ماند و هر دفعه که آن را در فرد دیگری ببینید، به‌راحتی معنایش را به یاد خواهید آورد. 

خواندن کتاب رمزگشایی زبان بدن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند با معمای زبان بدن دیگران آشنا شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب رمزگشایی زبان بدن

«چشم‌های ما دروازۀ بصری به دنیای اطراف ما هستند. از لحظۀ به دنیا آمدن، ما در حال اسکن اطلاعات در چهره‌های آشنا، حرکات آنان، رنگ‌ها و سایه‌ها و تناسباتی هستیم که می‌بینیم و همچنین به دلیل داشتن حس زیبایی‌شناسی به همه جا نگاه می‌کنیم. قشر بینایی ما که قسمت زیادی از مغز را دربرگرفته است، دائماً به‌دنبال تازگی و تجربیات جدید است. چشمان ما عشق و دلسوزی و همچنین ترس و نفرت را نشان می‌دهند. چشمان پذیرا و شاد می‌توانند روز ما را رقم بزنند، اما چشم‌ها همچنین می‌توانند دربارۀ مشکلات و نگرانی‌ها در وجود فرد به ما اطلاع دهند. در میان جمعی غریبه، چشم‌ها برای خودشان جایگاهی دارند. ما می‌توانیم با آراستن نگاهمان دیگران را جذب یا با چشم برگرداندن از آن‌ها دوری کنیم. نگاه‌ها معمولاً اولین چیزی‌اند که ما در دیگران مشاهده می‌کنیم، به‌همین‌دلیل وقتی کودکی متولد می‌شود وقت زیادی را صرف نگاه کردن به چشم‌هایش می‌کنیم. شاید به این دلیل است که از پنجرۀ چشم‌هایش روح درونش را نگاه می‌کنیم.

گشاد (باز) شدن مردمک چشم: وقتی با چیزی برخورد می‌کنیم یا شخصی را می‌بینیم که دوست داریم و با او احساس راحتی می‌کنیم، مردمک چشم‌هایمان گشاد می‌شود. ما هیچ کنترلی روی باز شدن مردمک چشم‌هایمان نداریم. زمانی‌که زوجی در کنار یکدیگر احساس راحتی دارند، مردمک چشمانشان طوری گشاد می‌شود که گویی در تلاش است در حد امکان نور بیشتری را جذب کند. به‌همین‌دلیل رستوران‌هایی که نور کمی دارند بهترین مکان برای ملاقات به حساب می‌آیند، زیرا نور کم به‌طور طبیعی باعث گشاد شدن مردمک‌ها و خمار شدن چشم‌ها می‌شود و با وجود مردم در اطرافمان، احساس آرامش به ما دست می‌دهد.

تنگ (کوچک) شدن مردمک چشم: وقتی چیزی را می‌بینیم که دوست نداریم و در درونمان حس منفی داریم، مردمک چشمانمان کوچک می‌شود، تنگ شدن مردمک چشم در افرادی که رنگ چشمان روشنی دارند، راحت‌تر تشخیص داده می‌شود. کوچک شدن ناگهانی مردمک‌ها، وقوع رویدادی منفی را گزارش می‌دهد. جالب اینکه، مغز این فرمان را صادر می‌کند تا از خیره شدن چشم‌ها در زمان پریشانی اطمینان حاصل کند، هرچه دریچۀ مردمک کوچک‌تر شود، بهتر متوجه آن خواهیم شد. به‌همین‌دلیل جمع کردن چشم‌ها تمرکز فرد را بالا می‌برد.

چشمان آرام: موج آرامش چشم‌ها، نشانۀ راحتی و اطمینان است. وقتی در آسایش به سر می‌بریم، ماهیچه‌های اطراف چشم‌ها، پیشانی و گونه‌ها نیز آرام‌اند، اما لحظه‌ای که استرس داریم یا چیزی باعث آزارمان می‌شود، ماهیچه‌ها نیز دچار تنش می‌شوند. اغلب در نوزادان این مورد به‌خوبی مشاهده می‌شود. ماهیچه‌های صورت آن‌ها قبل از شروع به گریه کردن جمع می‌شود. هنگامی‌که سعی دارید رفتار غیرکلامی شخصی را برای خودتان معنی کنید، به چشمانش نیز نگاه کنید، زیرا بدن و چشم‌ها همیشه باهم در تناسب‌اند. اگر حدقه (کاسۀ چشم) آرام به نظر آید، یعنی همه‌چیز مرتب است، اما اگر تنشی آنی در فرد رخ دهد، دور چشم‌ها جمع می‌شوند و چشم‌ها متمرکز می‌شوند و در این حالت، ممکن است فرد دچار استرس شده باشد. ماهیچه‌های اطراف چشم و بافت‌های اطراف آن بسیار سریع‌تر از دیگر ماهیچه‌های صورت ما به عوامل استرس‌زا واکنش نشان می‌دهند، یعنی سریع‌ترین نشانه‌هایی‌اند که با تکیه بر آن‌ها می‌توان به وضعیت ذهنی فرد پی برد.»