کتاب دانش پول

کتاب دانش پول (گفت‌وگو با اندیشمندان بزرگ) نوشتهٔ برایان تریسی و دن استراتزل و ترجمهٔ علی اکبر قاری نیت و ویراستهٔ سمانه عباسی است و انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است. با خواندن این کتاب می‌آموزید چگونه درآمدتان را افزایش دهید و ثروتمند شوید.

درباره کتاب دانش پول

پول یکی از جذاب‌ترین، عاطفی‌ترین و قطبی‌ترین موضوعات جهان است که دربارهٔ آن بسیار فکر شده و پژوهش‌های زیادی انجام شده است. دربارهٔ اینکه پول چیست و چگونه باید آن را به دست آورد، چگونه باید آن را خرج کرد، چه کسی پول دارد و چه کسی ندارد و بی‌شمار موضوع مربوط به اثراتی که پول از خود به جا می‌گذارد، هزاران کتاب و مقاله نوشته شده و بی‌شمار سخنرانی انجام شده است و هنوز باوجود تمرکز و علاقهٔ مداوم به این موضوع، یک کلمه وجود دارد که بیانگر دیدگاه‌های مردم عادی دربارهٔ پول است: سردرگمی.

باوجود تحقیقات زیادی که در این زمینه صورت گرفته و منتشر شده است، اخبار نادرست فراوانی دربارهٔ پول وجود دارد که ما آن‌ها را شایعات سفید مالی می‌نامیم. بیشتر مردم یا به شانس و اقبال اعتقاد دارند یا کلاً به موضوع پول بی‌اعتنا هستند که این نه‌تنها غیرضروری، بلکه یک فاجعه است. به‌این‌علت فاجعه است که وقتی مردم زندگی‌شان را در گرو شانس و اقبال می‌دانند یا بدتر از آن، از آرزوهایشان دست برمی‌دارند، از استعداد و توان درونی‌شان هرگز استفاده نمی‌کنند. به‌این‌علت غیرضروری است که رازهای پول، چگونه به‌دست‌آوردن آن، چگونه سرمایه‌گذاری کردن و چگونه خرج‌کردن عاقلانهٔ آن، معلوم و شناخته شده‌اند.

درست همان‌طور که علوم تغذیه، ستاره‌شناسی، کالبدشناسی، شیمی و مهندسی وجود دارند، دانش پول نیز وجود دارد. این دانش هزاران سال بارها آزموده و اثبات شده است. درست همان‌طور که نظریه‌های جدیدی برای درمان سرطان یا طاسی سر داریم، نظریه‌های جدید پول نیز همواره می‌توانند مطرح شوند. مقررات دانش و قواعد امتحان و بازبینی، نتایج این ایده‌ها را از قلمروی نظریه به یکی از این دو مقوله تبدیل می‌کند: دستهٔ اول یک واقعیت مورد تأیید و قابل‌اثبات است که برایان آن را قانون می‌نامد و دستهٔ دوم، یک ایدهٔ اثبات‌نشده است که برایان آن را افسانه می‌نامد.

در کتاب دانش پول، هر دوی این مقوله‌ها را امتحان خواهیم کرد: قوانین پول که ثابت‌شده‌اند و به‌اندازهٔ طلوع خورشید در مشرق می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد و افسانه‌های پول. افسانه‌ها شامل آن ایده‌هایی هستند که می‌توانند بدون پایه و اساس وجود داشته باشند، اما ممکن است به‌صورت شایعه باشند و نیز ایده‌هایی باشند که ادعا می‌شوند درست‌اند، اما آزموده و تأیید نشده‌اند و در بهترین حالت، هرگز تصمیم گرفته نشده است که آن‌ها را امتحان کنند.

سرانجام یک هدف اصلی داریم: یک بار و برای همیشه، پایان دادن به سردرگمی و سرگشتگی حول مقولهٔ پول و ارائهٔ جامع و فراگیر حقایق اساسی دربارهٔ پول. اگر فقط ایده‌های این کتاب را بخوانید و از آن‌ها در کار و زندگی‌تان استفاده کنید، همان‌طور که مطمئنید فردا خورشید طلوع خواهد کرد، به همان صورت نیز ازلحاظ مالی موفق خواهید شد.

خواندن کتاب دانش پول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند دربارهٔ پول و طرز رسیدن به آن و مصرف آن بیشتر بدانند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دانش پول

«دَن

همان‌طور که صحبت دربارهٔ ویژگی‌های دانش پول را شروع کردیم، اجازه بدهید با کاری که همهٔ مردم با پول انجام می‌دهند آغاز کنیم؛ اعم از اینکه فقیر باشند یا پایین‌تر از طبقهٔ متوسط یا طبقهٔ متوسط یا ثروتمند: همه پول خرج می‌کنند. افراد بسیاری هستند که هرگز پس‌انداز نمی‌کنند. هرگز سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، افراد نادری هستند که هرگز زیر بار قرض نمی‌روند، اما همه پول خرج می‌کنند. اما دانش مصرف وجود دارد: مصرفی که با ثروت سازگار است و مصرفی که با عدم ثروت سازگار است.

برایان، اجازه دهید با توصیف تجربهٔ اکثر مردم با مصرف شروع کنیم که اغلب شامل مصرف پول است: برای آنچه می‌خواهند، اما برای آن هیچ راهبرد و برنامه‌ای ندارند. می‌توانید یک روز یک فرد از طبقهٔ متوسط را شرح دهید که احساس می‌کند پولی برای پس‌انداز کردن ندارد و اینکه آن‌ها چگونه پولشان را خرج می‌کنند؛ مثلاً هرروز برای ناهار بیرون می‌روند و دوست دارند پولشان را صرف خرید لباس کنند؟ این را با کسی مقایسه کنید که پولش را با یک برنامه و راهبرد مشخص خرج می‌کند.

برایان

اجازه دهید برگردیم به جایی که مصرف از آنجا ناشی می‌شود. همهٔ ما مخلوق عادت هستیم: نودوپنج درصد کارهایی که انجام می‌دهیم از روی عادت است. آن کار را به‌طور منظم و به‌طور خودکار بدون اندیشیدن انجام می‌دهیم. وقتی بچه هستید، والدینتان به شما جایزه می‌دهند؛ جایزه‌ای کوچک برای انجام دادن یا انجام ندادن کاری.

هنوز به یاد دارم وقتی پنج یا شش‌ساله بودم و پدرم جایزهٔ کوچکی به من می‌داد، پیشنهاد می‌کرد ده درصد آن را پس‌انداز کنم. از این پیشنهادش عصبانی می‌شدم، زیرا من می‌خواستم پول را خرج کنم و با آن شیرینی بخرم. بنابراین، جایزه‌ام را برمی‌داشتم و با مادرم به مغازه می‌رفتم و شیرینی می‌خریدم. بنابراین، آنچه در سن خیلی پایین انجام می‌دادم با پول، شیرینی، سرگرمی، لذت و خوشی به دست می‌آوردم. مصرف پول ما را خوشحال می‌کند.

وقتی بزرگ‌تر می‌شویم، همان احساس را داریم. وقتی پول به دست می‌آوریم، اولین چیزی که به آن می‌اندیشم این است که با این پول چه چیزی می‌توانیم بخریم؟ چگونه می‌توانیم آن را خرج کنیم تا ما را خوشحال کند؟ به‌این‌دلیل است که اگر به یک تفریحگاه گردشگری بروید، آن را پر از زیورآلات ارزان و اشیای کم‌ارزش خواهید یافت. خیابان‌ها پر از مغازه‌هایی هستند که اشیای کاملاً ارزان و بی‌مصرف را می‌فروشند: آن‌ها آن را به کسانی می‌فروشند که به تعطیلات آمده‌اند و قسمتی از تعطیلات خود را به بالا و پایین رفتن در خیابان‌ها می‌گذرانند و جواهرات بدلی و اشیای کم‌ارزش می‌خرند.

اگر شما از کسی که این کار را انجام می‌دهد بپرسید آیا در بخت‌آزمایی برنده شده است، اولین حرفی که خواهد زد این است که قرار است خرید کند. شما باید طرز فکرتان را دربارهٔ مصرف پول عوض کنید و به‌جای این اندیشه که «اگر من پول به دست آورم، قصد دارم با خرج کردن آن خودم را خوشحال کنم»، باید این‌طور فکر کنید که «اگر پول به دست آوردم، قصد دارم با پس‌انداز کردن آن خودم را خوشحال کنم.»

وقتی اکثر مردم پول به دست می‌آورند چه کار می‌کنند؟ روزی در یک رستوران بودم. رستوران شلوغ بود. علت آن را نتوانستم بفهمم، زیرا شب چهارشنبه بود. بعد متوجه شدم آن روز آخر ماه و روز پرداخت حقوق‌ها بود و رستوران پر بود از افرادی که آن روز حقوقشان را تازه از بانک گرفته بودند و داشتند پولشان را خرج می‌کردند. به رستوران‌های گران‌قیمت آمده بودند و با حرص و ولع پولشان را خرج می‌کردند. رابطهٔ بین به دست آوردن پول و خرج کردن آن و آنچه اتفاق می‌افتد این است که دربارهٔ آن کمتر فکر می‌کنیم. این نوع خرج کردن زیاد، خرج کردن از روی هوس است؛ خیلی از خریدها را بدون فکر کردن دربارهٔ آن‌ها انجام می‌دهیم. به‌این‌دلیل خیلی از مغازه‌ها را طوری طراحی می‌کنند که وقتی خریدار به صندوق می‌رسد خریدهای هوس‌انگیز انجام دهد و در آخر هر راهرو کالاهای اغواکننده می‌گذارند و اکثر اوقات مردم چیزهایی را که واقعاً نیاز ندارند یا نمی‌خواهند می‌خرند.»