کتاب شفاعت

کتاب شفاعت، مقاله‌ای از فاطمه صادقپور است که در انتشارات میراث ماندگار به چاپ رسیده است. نویسنده در این اثر به موضوع شفاعت در دین اسلام پرداخته و دیدگاه معتزله دربارهٔ شفاعت را با دیدگاه فرق دیگر اسلامی مقایسه و آن را نقد کرده است.

 دربارهٔ کتاب شفاعت

شفاعت یک دریچهٔ امید برای مؤمنان است. برای آنانی که در دنیا لغزش‌هایی داشتند و امید دارند که در روز جزا از آمرزش الهی بی‌بهره نمانند. این شفاعت لطف و رحمت پیامبر اسلام در حق امت خود است که از طرف خداوند به ایشان داده شده است. همهٔ فرقه‌های اسلامی دربارهٔ شفاعت هم‌نظرند اما در مورد اینکه چه کسانی مورد شفاعت قرار می‌گیرند با یکدیگر اختلاف نظر دارند. از طرفی این مسئلهٔ اصیل دین اسلام مانند برخی از معارف دیگر دینی با پیرایه‌های اشتباه و باورهای غلط نیز همراه شده است؛ مثل این باور که در روز قیامت ستمکاران و خونریزها و کسانی که حقوق مردم را در دنیا ضایع کرده‌اند هم مورد شفاعت قرار خواهند گرفت و امثال یزیدها و حجاج‌ها و چنگیزها و.... بخشیده خواهند شد اما این تصور کاملاً اشتباه است زیرا شفاعت واقعی شامل حال کسانی است که میل به پاکی و کامل‌شدن در روح و روانشان باشد.

فاطمه صادقپور در کتاب شفاعت کوشیده است دیدگاه معتزله دربارهٔ شفاعت را نقد و آن را با سایر دیدگاه‌های اسلامی مقایسه کند. او در کتابش، رابطهٔ معرفت الهی با شفاعت را بررسی کرده، انواع شفاعت را برشمرده، دربارهٔ شفاعت واقعی و اهمیت آن سخن گفته و پس از آن وارد مبحث اصلی خود؛ یعنی اختلاف‌ها و دیدگاه‌های فرق گوناگون دربارهٔ شفاعت شده است. در پایان نیز به قرآن، کتاب آسمانی مسلمانان رجوع کرده و مسئلهٔ مهم شفاعت را در این کتاب آسمانی بررسی کرده است. 

کتاب شفاعت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به مباحث فلسفی و کلامی فرق اسلامی مخاطب کتاب شفاعت هستند.

بخشی از کتاب شفاعت

«مغفرت الهی مانند هر رحمت دیگر دارای نظام و قانون است. جهان دارای نظام است، اختلاف موجودات لازمه نظام هستی است و تفاوت موجودات با یکدیگر نه قراردادی است و نه آفریده شده بلکه لازمه ذات آنها یعنی لازمه هویت آنها و نحوه وجود آنهاست، نبودن این تفاوتها عین نبودن خود آنهاست و با فرض وجود آنها فرض عدم تفاوت، غیرمعقول است، امکان ندارد هیچیک از جریانهای رحمت پروردگار بدون نظام انجام گیرد، به همین دلیل مغفرت پروردگار هم باید از طریق نفوس کملین و ارواح بزرگ انبیاء و اولیاء به گناهکاران برسد و این لازمه نظام داشتن جهان است، به همان دلیلی که رحمت وحی بدون واسطه انجام نمی‌گیرد و همه مردم از جانب خدا به نبوت برانگیخته نمی شوند و هیچ رحمت دیگر هم بدون واسطه واقع نمی‌شود، رحمت مغفرت هم بی‌واسطه ممکن نیست تحقق پیدا کند. اگر فرضا هیچ دلیلی نقلی بر شفاعت در دست نبود ناچار بودیم از راه عقل و براهین قطعی از قبیل برهان امکان اشرف و نظام داشتن هستی به آن قائل شویم، وقتی کسی وجود مغرفت خدا را بپذیرد، مبانی محکم عقلی، او را ناچار می‌سازد که بگوید جریان مغفرت باید از مجرای یک عقل کلی یا یک نفس کلی یعنی عقل و نفسی که دارای مقام ولایت کلیه الهیه است صورت گیرد، امکان ندارد که فیض الهی بیرون از قانون و حساب به موجودات برسد.»