کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر

کتاب الکترونیکی «عزیمت و رخصت روزه‌های در سفر» نوشتهٔ «موسی لطفی مهروثبه» و منتشرشده توسط «میراث ماندگار»، اثری پژوهشی در حوزهٔ فقه اسلامی است که به بررسی احکام روزه در سفر می‌پردازد. نویسنده با رویکرد تطبیقی، موضوع را در ادیان مختلف و مذاهب اسلامی واکاوی می‌کند و به تحلیل مستندات قرآنی و روایی می‌پردازد. این کتاب برای دانش‌پژوهان و علاقه‌مندان به مباحث فقهی و دینی قابل توجه است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر

این کتاب به بررسی جامع احکام روزه در سفر از منظر فقه اسلامی و مقایسه آن با دیگر ادیان الهی می‌پردازد. نویسنده در مقدمه، اهمیت موضوع را در شریعت اسلام و تفاوت دیدگاه‌ها میان مذاهب اسلامی و ادیان دیگر برجسته می‌کند. اثر حاضر در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و در سه فصل اصلی، ابتدا مفاهیم و کلیات روزه در ادیان مختلف را شرح می‌دهد، سپس به احکام فقهی روزه مسافر و مستثنیات آن می‌پردازد. کتاب با استناد به منابع قرآنی، روایات و آرای فقهی، تلاش می‌کند تصویری روشن از اختلافات و اشتراکات موجود ارائه دهد. همچنین، مباحثی مانند تعریف عزیمت و رخصت، تفاوت‌های نظری، و شرایط خاص روزه در سفر به تفصیل بررسی شده‌اند. این اثر برای پژوهشگران حوزهٔ فقه، طلاب و علاقه‌مندان به مطالعات تطبیقی دینی، منبعی غنی و مستند به شمار می‌آید.

خلاصه کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر

کتاب «عزیمت و رخصت روزه‌های در سفر» با مروری تاریخی و تطبیقی، ابتدا به جایگاه روزه در ادیان الهی مانند زرتشت، یهودیت و مسیحیت می‌پردازد و تفاوت‌ها و شباهت‌های این آیین‌ها را در زمینهٔ روزه‌داری بررسی می‌کند. سپس، به سراغ فقه اسلامی آمده و اقسام روزه، شرایط وجوب و استثنائات آن را شرح می‌دهد. نویسنده با استناد به آیات قرآن و روایات اهل بیت، به تبیین حکم روزه در سفر می‌پردازد و اختلاف نظر میان مذاهب اسلامی را بازگو می‌کند؛ برخی از فقهای اهل سنت روزه در سفر را واجب، برخی حرام و برخی اختیاری می‌دانند، در حالی که در فقه شیعه، اصل بر حرمت روزهٔ واجب در سفر است مگر در موارد استثنایی. کتاب به تفصیل به این استثنائات مانند روزه بدل هدی تمتع، روزه بدل کفاره بدنه، روزه نذری مشترط و روزه حاجت اشاره می‌کند و شرایط صحت یا بطلان هر یک را با ذکر مستندات فقهی و روایی توضیح می‌دهد. همچنین، مباحثی چون تعریف عزیمت و رخصت، تفاوت حکم واقعی و ظاهری، و شرایط خاص مسافر، مانند کثیرالسفر یا سفر معصیت، به دقت بررسی شده‌اند. نویسنده تلاش می‌کند با تحلیل روایات و آرای فقها، مرزهای دقیق احکام را روشن کند و به پرسش‌های رایج در این زمینه پاسخ دهد.

چرا باید کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر را خواند؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و تطبیقی، به یکی از مسائل پرچالش فقهی یعنی روزه در سفر می‌پردازد و با بررسی مستندات قرآنی، روایی و آرای فقها، امکان مقایسهٔ دقیق میان دیدگاه‌های مختلف را فراهم می‌کند. مطالعهٔ این اثر به فهم بهتر مبانی فقهی، تفاوت‌های مذاهب و جایگاه روزه در ادیان مختلف کمک می‌کند و برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به مباحث دینی، فرصتی برای آشنایی با استدلال‌های فقهی و کاربرد آن‌ها در زندگی روزمره فراهم می‌آورد.

خواندن کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم دینی، طلاب حوزه‌های علمیه، علاقه‌مندان به فقه تطبیقی و کسانی که با مسائل شرعی سفر و روزه سروکار دارند، مناسب است. همچنین برای افرادی که به دنبال درک عمیق‌تر از اختلافات فقهی و مبانی احکام اسلامی هستند، منبعی مفید به شمار می‌آید.

فهرست کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر

- مقدمه: بیان اهمیت موضوع و جایگاه روزه در ادیان الهی و شریعت اسلام. - فصل اول: کلیات و مفاهیم - بررسی روزه در ادیان زرتشت، یهودیت و مسیحیت و مقایسه با اسلام. - تعریف و تبیین مفاهیم عزیمت و رخصت، صوم، سفر و حکم شرعی. - فصل دوم: حکم روزه مسافر - تحلیل اختلاف نظر مذاهب اسلامی دربارهٔ روزه در سفر. - بررسی ادله قرآنی و روایی حرمت یا جواز روزه در سفر. - شرایط صحت یا بطلان روزه مسافر و احکام جاهل به موضوع یا حکم. - فصل سوم: مستثنیات حکم روزه مسافر - معرفی موارد استثنا مانند روزه بدل هدی تمتع، روزه بدل کفاره بدنه، روزه نذری مشترط و روزه حاجت. - بررسی احکام روزه در سفر معصیت، کثیرالسفر و شرایط خاص دیگر. - تحلیل روایات و جمع‌بندی اختلافات فقهی. - کتابنامه: منابع و مآخذ پژوهش.

بخشی از کتاب عزیمت و رخصت روزه های در سفر

«در آئین زرتشت، زرتشتیان در سه بخش معنوی شنوای، اندیشه و احساس همیشه روزه می‌باشند البته نه به معنای اصطلاحی بلکه به آن معنا که از طریق این سه حس از نیکی دور نشوند و اندیشه و احساس و شنوایشان همیشه سرشار از نیکی باشد. با این حال زرتشتیان برای افراط نکردن در خوردن گوشت حیوانات، روزهای دوم، دوازدهم، چهاردهم و بیست و یکم هر ماه از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. رئیس انجمن موبدان تهران گفته است: در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده می‌شود و روزه ظاهری وجود ندارد. وی در ادامه اشاره می‌کند که در اوستا بر روزه بزرگتری تأکید شده است و آن حفظ هفت عضو بدن که مشتمل بر دو چشم، دو دست، دو پا و زبان در تمام طول زندگی از هر آلودگی است و این هفت عضو همیشه باید پاک نگه داشته شوند که از این عمل در دین زرتشت به عنوان روزه یاد می‌شود. در دین زرتشت فعلی روزه اصطلاحی وجود ندارد و در کتاب وندیداد فردگرد سوم به تنها دلیل آن که عبارت است از سستی بدن و در نتیجه باعث عدم نیایش پروردگار و عدم فعالیت کار روزانه می‌شود اشاره می‌کند.»