کتاب هستی من

کتاب هستی من نوشتهٔ رضوان جوزانی است. انتشارات شقایق این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این رمان عاشقانه در فضای معاصر ایران می‌گذرد.

درباره کتاب هستی من

رمان هستی من برای اولین‌بار در سال ۱۳۸۶ منتشر شد. در مقدمه نوشته شده که این رمان هدیه‌ای برای افرادی است که با عشق زندگی می‌کنند. نویسنده باور دارد که اگر با عشق و علاقه به دیگران زندگی کنیم، فراموش نخواهیم شد. این رمان که در چند فصل نوشته شده، از یک میهمانی در یک خانه آغاز می‌شود.

راوی از فردی می‌گوید که خونسرد و بی‌خیال، در میهمانی خانهٔ پدری‌اش، روی مبل راحتی لم داده و دیگران را نگاه می‌کند. به این وسیله نام شخصیت‌های این رمان را می‌خوانیم؛ «شهلا»، «لادن»، «عمه‌شهین» و... . این خونسردِ بی‌خیال حوصلهٔ جمع را ندارد. او کیست و چرا بی‌حال‌وحوصله است؟ این رمان با فریاد «فرهاد» پایان می‌گیرد. او و «یاسمن» می‌گریند.

خواندن کتاب هستی من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایران و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب هستی من

سرم را به طرف شیشه‌ی ماشین چرخاندم. نم‌نم باران مرا در حال و هوای زیبایی فرو برد. بوی نم و برگ خیس خورده برایم دلچسب بود. باران شدت گرفت. تابلوی زیبای طبیعت در جلوی رویم قرار داشت.

یک جنگل مه‌گرفته و بارش باران چیزی بود که همیشه عاشقش بودم.

دلم بی‌قرار بود، او که انگار از درون من با خبر بود فکرم را خواند و آرام آرام ماشین را به گوشهٔ جاده هدایت نمود و کنار قهوه‌خانه کوچکی که مثل یک کلبه تنها وسط یک جاده زیر بارش باران شسته می‌شد توقف کرد.

از پنجرهٔ کلبه آسمان و طبیعت بکر جاده را نگریستم. او آرام کنارم ایستاد و دستی لابه‌لای موهای نمناکش کشید و... .