کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس

کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس نوشتهٔ فدا حسین مالکی است. انتشارات چاپ و نشر بازرگانی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس

کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس اثری پژوهشی است که به پرسش‌هایی مانند اینها پاسخ می‌دهد: استراتژی امنیتی ایالات‌متحدهٔ آمریکا در خلیج‌فارس چیست؟ تهدیدات نوین بین‌المللی چه تأثیری بر استراتژی نظامی - امنیتی آمریکا در خلیج‌فارس دارد؟ جایگاه ژئوپلیتیک و ژئو استراتژیک خلیج‌فارس در استراتژی امنیتی آمریکا چیست؟ امنیت انرژی چه نقشی در استراتژی امنیتی آمریکا در خلیج‌فارس دارد؟

این پژوهش می‌کوشد ثابت کند که استراتژی امنیتی آمریکا متأثر از متغیرهایی همچون تضمین امنیت متحدان منطقه‌ای خود، جلوگیری و نفوذ سایر قدرت‌های بزرگ در خلیج‌فارس و حفظ و ثبات در جریان امن عرضهٔ انرژی است.

خواندن کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران علوم سیاسی و روابط بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب استراتژی امنیتی ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس

«محیط بین‌المللی، پیوسته در حال تغییر است و همین امر اهمیت شناخت آن را نشان می‌دهد. از آن‌جا که امنیت ملی یک کشور عمدتاً در سطح بین‌المللی تأمین می‌شود، لذا بین شناخت محیط بین‌المللی و تأمین بهتر امنیت ملی رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. به‌طور کلی، امنیت ملی به توان یک ملت در حفظ ارزش‌های داخلی از تهدیدات خارجی و امنیت فردی به صیانت از ارزش‌های حیاتی و بنیادی آحاد یک جامعه اطلاق می‌شود. اتخاذ استراتژی کارآمد برای تامین امنیت ملی، مستلزم داشتن آگاهی و دانش کافی از تحولات محیط بین‌المللی است. ازاین‌رو، استراتژی‌های امنیت ملی هر چند سال یک بار بر حسب تغییرات محیطی از جمله محیط بین‌المللی بازنگری می‌شوند (افتخاری، نصری، ۱۳۸۳).

برای شناخت نظام بین‌الملل از نظریه‌های روابط بین‌الملل استفاده می‌شود. شناخت رویکرد این نظریه‌ها نسبت به مفهوم امنیت و ابعاد مختلف آن لازمه شناخت محیط بین‌الملل در حوزه امنیت ملی است. زیرا مفهوم امنیت ملی ریشه در نظریه‌های مربوط به امنیت در مطالعات روابط بین‌الملل و سیاست بین‌الملل دارد.

در رشته روابط بین‌الملل تقسیم‌بندی‌های مختلفی از نظریه‌ها صورت گرفته است. برخی نظریه‌های روابط بین‌الملل را به دو گروه یا نظریه آرمان‌گرا و واقع‌گرا تقسیم‌بندی می‌کنند. عده‌ای دیگر از نظریه‌های سنتی و نظریه‌های رفتارگرا سخن می‌گویند. نظریه‌های کمی و کیفی نیز حکایت از تقسیم‌بندی دیگری دارند. اما با ظهور نظریه‌های انتقادی و نظریه سازه انگاری تقسیم‌بندی جدیدی از نظریه‌های روابط و سیاست بین‌الملل ارایه شده است که شامل آخرین رویکردها نیز می‌شود. در این‌جا از تقسیم‌بندی استیو اسمیت در کتاب «جهانی شدن و سیاست بین‌الملل» بهره گرفته می‌شود.

وی نظریه‌های روابط بین‌الملل را در حالت کلی به سه دسته عقلانیت‌گرا۲، انعکاس‌گرا (یا باز اندیش‌گرا)۳ و سازه‌گرا (یا سازه انگار)۴ تقسیم می‌کند. این تقسیم‌بندی صرفاً برای تسهیل مطالعه و شناخت محیط بین‌الملل است و مزیت هستی شناختی خاص در انتخاب آن وجود ندارد (Smith, ۱۹۹۷: ۱۶۵-۱۹۰).

شناخت محیط بین‌الملل امنیتی در هر یک از رویکردهای فوق مستلزم آن است که ضمن بررسی آن‌ها در هر یک از رویکردها برای چهار پرسش اساسی در بحث امنیت جوابی بیابیم:

۱) چه کسی امنیت را تأمین می‌کند؟

۲) مرجع امنیت کیست و امنیت چه کسی را باید تأمین کرد؟

۳) منشأ ناامنی کدام است؟ و بالاخره

۴) چگونه می‌توان امنیت را کسب کرد؟

این پرسش‌ها محور بحث امنیت را تشکیل می‌دهند و بدون یافتن پاسخی برای آن‌ها رسیدن به یک چارچوب نظری منسجم در مورد امنیت ملی مشکل است (عبداله خانی، ۱۳۸۳). در ادامه بحث با توجه به این پرسش‌ها نگاه این سه دسته از نظریه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.»