کتاب شیوه های تربیتی صحیح کودکان

کتاب شیوه‌های تربیتی صحیح کودکان نوشتۀ نجمه رضایی خرشکی و هاجر محبی در انتشارات نوروزی به چاپ رسیده است. این کتاب در دسته‌بندی کتاب‌های روانشناسی کودک و نوجوان قرار دارد و عوامل تعیین‌کننده در تربیت کودک را توضیح می‌دهد.

درباره کتاب شیوه های تربیتی صحیح کودکان

کتاب شیوه‌های تربیتی صحیح کودکان، دربارۀ آموزش تربیت کودک و عوامل تعیین‌کننده در آن است. این کتاب نحوۀ اجرای اصول روانشناسی کودک توسط والدین را توضیح می‌دهد و تذکید می‌کند که چه موضوعاتی در روانشناسی کودک باید مورد توجه قرار بگیرند.

 کتاب شیوه‌های تربیتی صحیح کودکان، ضمن اشاره به اشتباهات والدین در تربیت کودک، بر لزوم هماهنگ بودن آن‌ها در این موضوع تأکید می‌کند. همچنین، در بخش دیگری ضمن پرداختن به عوارض تنبیه بدنی کودکان، راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی را توضیح داده است.

خواندن کتاب شیوه های تربیتی صحیح کودکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های روانشناسی کودک و نوجوان و نیز والدین دغدغه‌مندی که می‌خواهند فرزندشان را منطبق بر اصول آزمون‌شده و پذیرفته شدۀ روانشناسی تربیت کنند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شیوه های تربیتی صحیح کودکان

«کودکی که قدم به این جهان می‌گذارد، همانند غنچه ناشکفته‌ ای است که نیاز به حمایت و مراقبت از سوی والدین دارد. ناتوانی کودک انسان نسبت به سایر موجودات به‌خوبی قابل‌مشاهده می‌باشد؛ زیرا بچه حیوانات از لحظات آغازین تولد، دارای توانایی‌های می‌باشند، اما کودک انسان در آغاز تولد، ضعیف‌ترین موجود جهان محسوب می‌شود. با این وصف، لحظه تولد، آغاز یک زندگی توأم بانشاط برای اطرافیان می‌باشد و بدین سبب آن‌ها از این مهمان نورسیده، استقبال شایانی به عمل می‌آورند. اگر خود کودک نیز در چنین لحظه‌ای آگاهی به حال خود داشت، متوجه می‌شد که لحظه ورود او به این جهان دارای چه ارزشی است. مهم‌ترین موضوعی که در زندگی هر انسانی نقش اساسی دارد و او را به کمال می‌رساند، اصل تعلیم و تربیت می‌باشد. انسان به سبب داشتن تعقل و تفکر و منطق، دارای استعداد ویژه‌ای است که هم می‌تواند از کسی تعلیم بپذیرد و نیز می‌تواند در امر تعلیم و تربیت بر دیگران تأثیرگذار باشد. کودکی که به مرحله یادگیری مفاهیم رسیده است و می‌تواند تعلیمات مربی خود را در ذهنش مورد تحلیل قرار دهد، دارای ویژگی‌های بسیار ارزشمندی می‌باشد. ذهن و قلب کودک در این مرحله به‌آسانی توانایی تعلیمات مربیان خود را دارد؛ زیرا آمادگی ذهنی او این اجازه را می‌دهد که امر تعلیم و تربیت در ذهن وی به‌آسانی تحقق یابد.»