کتاب کوچینگ یک کوله پشتی جمع و جور

کوچینگ یک کوله پشتی جمع و جور اثر سیدفرزاد حسینی اصفهانی است که در انتشارات سخنوران به چاپ رسیده است.

در این کتاب، عنوان‌های زیادی برای یاد گرفتن وجود دارد به‌خصوص موضوع توانمندسازی که مهم‌ترین فعالیت (مرکز توجه) مربی‌گری است. می‌دانید که در مربی‌گری، ما باید پرسش‌هایی برای کارورزان‌مان مطرح کنیم. سؤال، برای این است که او را توانمند سازیم تا بُعد پنهان خود را ببیند؛ آنچه را که او به یاد نمی‌آورد و خواندن این کتاب بسیار مفید، مرحله‌ای مهم برای شماست تا پیشرفت کنید و در مورد مربی‌گری بیش‌تر بدانید. 

کوچینگ با حمایت، از دیرباز در زندگی انسان‌ها وجود داشته و یکی از ویژگی‌‎های انسان اجتماعی است تا بتواند حامی تأثیرگذاری در زندگی دیگران باشد. دکتر حسینی، در این کتاب به زبانی ساده و شیوا، و با ذکر تجربیات گران‌بها از زندگی خود و دیگران، دریچه‌ای به روی ما باز می‌کند تا بتوانیم با تمام وجود، کوچینگ و نقش و اهمیت آن را، در زندگی شخصی و کاری خود درک کنیم.

کوچینگ، هنر ساختن اعتماد و ارتباط با انسان‌هاست. هنری که می‌تواند چه در زندگی و چه در محیط کار، ما را به انسانی بهتر تبدیل کند. کوچ‌ها، یاد می‌گیرند چگونه بهترین همراه دیگران باشند و از این هنر، برای رسیدن دیگران به اهداف‌شان استفاده کنند.

داشتن هر کوچ، باعث می‌شود که ما، هزینه‌های اضافی نپردازیم. این کتاب، شما را به راهکارهای بهتر و انجام بهتر کارها رهنمون می‌سازد تا درنهایت، با عملکرد بهتر به نتایج بهتری دست یابید. 

 خواندن کتاب کوچینگ یک کوله پشتی جمع و جور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را، برای کسانی که می‌خواهند با مقوله کوچینگ آشنا شوند، توصیه می‌‌‌کنم.

 بخشی از کتاب کوچینگ یک کوله پشتی جمع و جور

اسم کوچ، از کجا آمده است؟

در قرن شانزدهم میلادی، واژه‌ای به نام «کوچ» به زبان انگلیسی راه یافت که پیش از آن، مردم انگلستان با این واژه بیگانه بودند. از نظر واژه‌شناختی،coach یاcoaching داستان زیبائی دارد. روستای کاکس [kocs] در مجارستان، به ساختن کالسکه زبانزد بود. کاکسی‌ها، کالسکه‌ای ساخته بودند که از دیگر کالسکه‌های آن زمان راحت‌تر بود و به نام «کالسکه کاکس» معروف شد. این واژه، بعدها در انگلیس به «کوچ» تبدیل شد. درواقع این کلمه، از همان «کالسکه» گرفته شده است. از آن جا که این وسیله نقلیه، آدم‌ها را از جائی به جای دیگر می‌برد و گونه‌ای «راه‌بر» به شمار می‌آمد، بعدها مردم، این واژه را به فردی نسبت دادند که دیگران را هدایت و راهبری می‌کند و در زبان فارسی «مربی» گفته می‌شود. همین امروز هم واژة «کوچ» در زبان انگلیسی، علاوه بر «مربی»، به معنای «کالسکه» و «واگن قطار» نیز به کار می‌رود.

سقراط و پرسش‌گری

اگر تاریخچة کوچینگ را از نظر پرسش‌گری بررسی کنیم، شاید بتوان گفت که سقراط، نخستین کسی بود که رویکرد کوچینگ یا مربی‌گری را در پیش گرفت. در قرن چهارم پیش از میلاد، سقراط با پرسش، شاگردان خود را به تفکر وامی‌داشت و با ابزار پرسش، شالوده‌های فکری آنان را می‌لرزاند تا شاگردان را، به سمت و سوئی رهنمون شود که خودشان کاشف مفاهیم جدید باشند، نه صرفاً آنچه را به عنوان علم از او می‌گیرند، به خاطر بسپارند.

سقراط باور داشت که: «دانش، در طبیعت افراد است و باید بستری فراهم شود تا فرد خودش به آگاهی لازم دست یابد.» در گذشته، علاوه بر سقراط دانشمندان بسیاری بودند که رویکرد کوچینگی داشتند؛ برای مثال، در قرن هفدهم پس از میلاد مسیح، گالیله نیز باور داشت که: «نمی‌توان چیزی را به کسی یاد داد، تنها می‌توان به افراد کمک کرد تا آن را در اندرون خود بیابند.» ولی تا تثبیت این روش به عنوان رویکردی شناخته شده به نام کوچینگ، راه درازی باقی بود.

اگر تاریخ را ورق بزنیم، می‌بینیم بسیاری از افراد قدرتمند و أثرگذار در طول تاریخ، یک کوچ یا مربی در کنار خود داشته‌اند، هر چند آن مربیان، نام کوچ بر خود نداشته‌اند.