کتاب کاووشی در معنویت های نوظهور

کاوشی در معنویت‌های نوظهور اثر حمزه شریفی‌پور به بررسی ده جریان فعال از معنویت‌های نوظهور در ایران پرداخته است. این اثر کتاب بیست و دوم از جمموعه اخلاق است که در دفتر نشر معارف به چاپ می‌رسد.

دفتر نشر معارف وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‏‌ها، در سال ۱۳۷۶ تأسیس شد و در سال ۱۳۷۹ به صورت رسمی آغاز به کار کرد. این انتشارات تلاش می‌کند از دریچه اسلام ناب به بازخوانى، بررسى، نقد و تولید اندیشه در عرصه‌هاى مختلف بپردازد.

از جمله این فعالیت‏‌ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به چاپ بیش از ۱۱۰۰عنوان کتاب در زمینه دروس معارف اسلامى دانشگاه‌ها، اندیشه‏‌های امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبرى، پرسش‌ها و پاسخ‌هاى دانشجویى، معارف قرآن و اهل‏ بیت (ع)، دین‌پژوهى، اخلاق و عرفان، انقلاب اسلامى و تاریخ معاصر، مسائل جهان اسلام، غرب‏‌شناسی، شبهات فکری و عقیدتی، مسایل تاریخی و فلسفی، علوم انسانی، مسائل تربیتى، زن، خانواده و نقد فمینیسم و… اشاره کرد.

نشر معارف اخیراً نیز گام‌‏هایی در حوزه ادبیات داستانی برداشته است. این انتشارات با راه ‏اندازی ۳۰ مرکز فروشگاهی با عنوان تجاری «پاتوق کتاب» و همچنین برگزاری ۱۲ دوره مسابقات کتابخوانی «پویش روشنا» در سطح ملی، توانسته است گام‏‌های مفید و موثری در توزیع و ترویج کتابخوانی کشور بردارد.

آنچه این روزها بیش از هرچیز دغدغه نسل انقلابی است آشنایی جوانان و دانشجویان با حقیقت دین و معارف اسلام است، انتشارات در این زمینه پیشرو است و تلاش دارد پاسخی علمی و دینی برای تمام سوالات این نسل داشته باشد.

درباره کتاب کاووشی در معنویت های نوظهور

گسترش معنویت‌های نوظهور در جهان و کشور ایران در چند دهه اخیر ضرورت بررسی و شناخت عمده‌ترین رویکردهای معنوی نوپدید را در راستای آسیب‌شناسی معنوی جامعه امروز ایران و نیل به اهداف معنوی و متعالی دین اسلام مضاعف کرده است.

کتاب حاضر که به بررسی ده جریان فعال در معنویت‌های نوظهور پرداخته است در راستای چنین هدفی تألیف شده است. این کتاب که حاصل تلاش محققانه حجت‌الاسلام حمزه شریفی دوست است در فصل ابتدایی کتاب به شاخص‌ها و اهداف در معنویت‌های نوظهور و پس از آن به گزارش، بررسی و نقد ده جریان فعال در ایران پرداخته است

 خواندن کتاب کاووشی در معنویت های نوظهور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌منداتن به مباحث جریان‌شناسی معنویت های نوظهور و به طور کلی دوست دارن مباحث اعتقادی مخاطبان این کتاب اند.

بخشی از کتاب کاووشی در معنویت های نوظهور 

کوئلیو در سال ۱۹۴۷ م در ریودوژانیروی برزیل به دنیا آمد. در جوانی به جنبش هیپی‌ها پیوست و بیشتر جوانی‌اش در خدمت به این جنبش گذشت. این حرکت که از آمریکا شروع شده بود، وقتی به برزیل رسید، تعداد زیادی از جوانان بی‌تجربه را با خود همراه کرد. ماهیت این جنبش، پوچ‌گرایی و نیست‌انگاری بود و البته هنجارشکنی و گرایش‌های ضد سازشکارانه هم در آن به اوج رسیده بود.

در همین سال‌ها کوئلیو دچار بحران معنوی شد. این بحران او را به سمت استفاده شدید از موادمخدر سوق داد و اعتیاد، وی را تا مرز مرگ پیش برد. وی می‌گوید:

سال‌های سخت زندگی من دهه ۱۹۷۰ بود. طی این دوران همه نوع ماده مخدر و توهم‌زا مصرف می‌کردم؛ حتی قوی‌ترین و خطرناک‌ترین آنها را ... .

یادم هست به نیویورک رفته بودم؛ سال ۱۹۷۴. آنجا دوست دختری داشتم. ما با هم در ویلیج زندگی می‌کردیم و تا می‌توانستیم کوکائین مصرف می‌کردیم ...کاملاً احساس می‌کردم که راهی به‌سوی مرگ در پیش گرفته‌ام. خیلی از دوستانم را دیده بودم که اعتیاد، آنها را نابود کرده بود. آن روز احساس کردم که اگر ترک نکنم، عاقبتم مثل آنها خواهد بود.

تجربه اعتیاد کوئلیو چنان با زندگی وی پیوند خورده بود که حتی پرونده ازدواج دوم وی هم با همین موضوع بسته شد. وی می‌گوید:

وقتی من با آن زنی زندگی می‌کردم که با من بازداشت شد و شکنجه شد، گاهی اوقات تحت‌تأثیر انواع مواد می‌ماندیم. قاطی کرده بودیم. وقتی می‌رفتیم آمریکا، موادمخدر را داخل چمدان می‌گذاشتیم؛ درحالی‌که خطر زندانی شدن داشت؛ اهمیت نمی‌دادم. نمی‌دانم اگر ادامه داده بودم، کجا بودم؛ احتمالاً همان پایانی که رفقای بدبختم تجربه کردند.

کوئلیو در زندگی زناشویی هم شکست‌هایی را پشت‌سر گذاشته؛ تا جایی که سه ازدواج ناموفق را تجربه کرده است. او خودش را مقصر شکست‌ها می‌دانست، نه همسرانش را. وی می‌گوید:

اولین زن من یوگسلاو بود. او سی‌وسه ساله بود و من بیست ساله. همسر دوم من همان است که زن بدون نام نامیده می‌شود. او با من به زندان افتاد. رفتار من با او حاکی از پستی و سستی من بود. سومین زن من نوزده ساله بود و من بیست‌ونه ساله. هرچند خودم را آن موقع طبیعی می‌دانستم، اما رفتار بسیار بدی با او داشتم و می‌دانم که خیلی به او صدمه زدم. این‌طوری بودم ... همه آنها از من پخته‌تر بودند.