دانلود و خرید کتاب صوتی سگ‌سالی

کتاب صوتی سگ‌سالی، رمانی نوشته‌ی بلقیس سلیمانی است. سگ‌سالی روایت بیست و چهارسال از زندگی پنهانی قلندر یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق است.

شنیدن نسخه صوتی کتاب سگ‌سالی با صدای زیبای آرمان سلطان‌زاده، بسیار لذت‌بخش است.

درباره‌ی کتاب صوتی سگ‌سالی

کتاب صوتی سگ‌سالی داستانی تاریخی درباره‌ی بیست و چهارسال از زندگی مردی به نام قلندر است. قلندر که به عضویت سازمان مجاهدین خلق درآمده است، با دستگیری اعضای سازمان، به بدبختی می‌افتد. او برای اینکه خودش گرفتار نشود، به یک طویله می‌رود و پنهان می‌شود. او که قرار است موقتی آن‌جا بماند، نزدیک به بیست و چهارسال را در یک طویله پنهان می‌ماند...

کتاب صوتی سگ‌سالی تاریخ بیست و چهارسال از زندگی یک فرد و تاریخ زندگی یک ملت را بیان می‌کند. اتفاق‌ها و رخدادهای کتاب در دوران بین دهه‌های ۶۰ تا ۸۰ رخ می‌دهد و به دلیل موضوع خاصی که دارد بخشی از تاریخ انقلاب را نیز روایت می‌کند. بلقیس سلیمانی، ماجرای کتاب سگ‌سالی را از یک حادثه‌ی واقعی الهام گرفته است.

کتاب صوتی سگ‌سالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به مطالعه‌ی رمان‌هایی با موضوعات این‌چنینی علاقه دارید، کتاب سگ‌سالی مناسب شما است. چنانچه پیش از این، آثار بلقیس سلیمانی را دوست داشتید، از شنیدن کتاب صوتی سگ‌سالی لذت می‌برید.

درباره‌ی بلقیس سلیمانی

بلقیس سلیمانی در سال ۱۳۴۲ در کرمان متولد شد. او نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبی است. تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی ارشد فلسفه ادامه داده است و مقالات متعددی نیز منتشر کرده است. کتاب‌های او مثل خاله بازی، بازی آخر بانو و بازی عروس و داماد بیش از پنج بار تجدید چاپ شده‌است و بازی آخر بانو برنده جایزه ادبی مهرگان و بهترین رمان بخش ویژه جایزه ادبی اصفهان در سال ۱۳۸۵ شده‌است. بلقیس سلیمانی داوری جوایز ادبی جشنواره بین‌المللی برنامه‌های رادیویی و جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی را نیز در کارنامه‌ی خود دارد

بخشی از کتاب صوتی سگ‌سالی

با میخ طویله، دیوار را می‌کند. میخ یغر طویله را می‌گذارد گوشه‌کنار سنگ و با چکش روی آن می‌زند. مثل سنگ‌تراش‌ها خرد سنگ را تراش می‌دهد. ساعت ده صبح شروع می‌کند تا حدود یازده صبح یک ساعت تمام آرام و یکنواخت به سنگ ضربه می‌زند. طرف کوچه را بی‌محابا سوراخ کرد. اولین بار که از آن سوراخ تنگ» کوچه, کوچه‌ی خالی و خاکی را دید. حال خوشی پیدا کرد. حال زندانی‌ای را داشت که بعد از مدت‌ها رفته باشد هواخوری. تقریباً بعد از یک ساعت که چشم از سوراخ برنداشت پایین‌تنه‌ی مردی را دید؛ کی بود؟ کجا می‌رفت؟

کاش می‌توانست صورتش را ببیند. چرا طوری نکنده بود که بتواند صورت آدم‌ها را ببیند. خودش را ملامت می‌کرد و خوب می‌دانست این ملامت‌ها بی‌جا و بی‌مورد است. سمت طویله‌ی عمویش را بااحتیاط می‌کند. اول خوب گوش می‌ایستاد تا همه سرکار بروند و بعد آرام، طوری که گاه فکر می‌کرد به‌جای تراشیدن سنگ آن را نوازش می‌کند، به سنگ ضربه می‌زد. الآن ده روزی است بی‌وقفه می‌کند ولی هنوز راه به‌جایی نبرده. به پدر و مادرش گفته سوراخ‌های کوچکی برای هواخوری وسط دیوارهای طویله می‌کند. اما فکر نمی‌کند حرفش را باور کرده باشند.