دانلود و خرید کتاب صوتی یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم

کتاب صوتی یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم اولین نوشته سینا دادخواه است که با موفقیت بسیاری رو به رو شد. کتاب یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم تابلو روشنی از تهران دهه‌ی هشتاد و جوانان این روزهای تهران و روایت‌هایشان از عشق است. 

نسخه صوتی کتاب یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم را با صدای آرمان سلطان‌زاده، سحر مشرفی، مریم پاک‌ذات، و علی دنیوی ساروی می‌شنوید.

درباره‌ی کتاب صوتی یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم

رمان یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم در چهار فصل و توسط چهار راوی به نام‌های سامان، لیلا، استاد نجات و ندا روایت می‌شود. آن‌ها همگی در یک آتلیه‌ی عکاسی در یوسف‌ آباد، خیابان سی و سوم کنار هم جمع می‌شوند. ما خط ربط تمامی این روایت‌ها عشق است که نویسنده آن را در بستری از فضای شهری بیان می‌کند. فضایی که به نوعی با این داستان گره خورده و خود بخشی از آن است.

یوسف‌آباد خیابان سی و سوم، رمانی است که می‌توان از کنار خصوصیات نسلی‌اش به‌راحتی گذشت و چسبید به روح زندگی شهری و مناسبات آدم‌ها با همدیگر، در تهرانی که نوشتن و خواندن از آن بدی‌هایش را کم‌رنگ می‌کند. کتاب گویای یوسف‌آباد خیابان سی و سوم رمانی است که می‌تواند چندین و چند سال دیگر، تابلوِ روشنی از تهران دهه‌ی هشتادِ جوان‌های بیست و چندساله‌ی این روزها جلوِ چشم خواننده بگذارد.

کتاب صوتی یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم کتابی است که می‌تواند توجه علاقه‌مندان به رمان‌های نویسندگان ایرانی را به خودش جلب کند.

جملاتی از کتاب صوتی یوسف‌آباد، خیابان سی و سوم

اتوبان همت شلوغ است، اما روان. خطی‌های ونک، شهرک همت را خوب می‌شناسند. می‌اندازند لاین سرعت و به ماشین جلویی‌شان چراغ می‌دهند و اگر ماشین جلویی کنار نکشید لایی فرمول یکی می‌کشند و می‌آیند لاین دو. تاکسی ندا حالا دارد به ماشین جلویی چراغ می‌دهد. ندا به کابل‌های برق وسط اتوبان خیره شده و توی این فکر است که اگر تهران یکی دو ریشتر بلرزد چی به سر آن دکل‌های لندهور می‌آید.

بعضی وقت‌ها، چند سال پیش همین دیروز یا پریروز است. با سپیده خیلی پاساژ گلستان می‌آمدیم؛ نه‌تنها این پاساژ، همه‌ی پاساژهای بزرگ تهران. طول و عرض پاساژهای تهران قسمتی نامرئی از ابعاد ما شده بود. ... اردیبهشت هیچ وقت ماه خوبی برایم نبود. درخت توت مثل همه‌ی اردیبهشت‌ها میوه داده بود. من و سپیده زیر درخت توت دانشگاه نشسته بودیم. سپیده پرسید: سامان چرا ما باهمیم؟ وقتی دیگر حرفی نداریم برای هم بزنیم؟