دانلود و خرید کتاب صوتی لاتاری

کتاب صوتی لاتاری نوشتهٔ شرلی جکسون و ترجمهٔ سپیده جعفرزاده است. مهدی ایمنی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و نوین کتاب گویا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی لاتاری

کتاب صوتی لاتاری داستانی کوتاه نوشتهٔ شرلی جکسون است. او با نوشتن این داستان کوتاه به شهرت رسید و خود نیز تبدیل به یکی مشهورترین داستان‌های کوتاه در قرن ۲۰ شد. داستان لاتاری اولین‌بار در سال ۱۹۴۸ در مجلهٔ «نیویورکر» منتشر شد. می‌توان گفت داستان «لاتاری» کندوکاوی است در بطن جامعه‌‌ای انسانی که هنوز سنت‌ها و آداب ناکارآمد پیشین خود را حفظ کرده است. در این جامعه، مردمان سنت‌های ناکارآمد را بد نمی‌دانند و حتی مراسم‌های ویژه‌ای هم برای ارج گذاشتن آن‌ها تدارک می‌بیند. انتخاب موسیقی، میکس و مسترینگ و نظارت ضبط این کتاب صوتی برعهدهٔ «حسین مسعودی‌آشتیانی»،  صدابرداری بر عهدهٔ «مهدیه زکایی» و طراحی گرافیک آن بر عهدهٔ «یکتا انصاردزفولی» بوده است.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

شنیدن کتاب صوتی لاتاری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی آمریکا و علاقه‌مندان به قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره شرلی جکسن

«شرلی هاردی جکسون» در ۱۴ دسامبر ۱۹۱۶ در فرانسیسکو در آمریکا به دنیا آمد. او نویسندۀ رمان و داستان کوتاه آمریکایی است که بیش از ۱۰۰ داستان کوتاه نوشته که بر اساس برخی از آن‌ها مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی نیز خلق شده است. شرلی، همسرِ خجالتی و کم‌روی یک استاد دانشگاه بود؛ زنی که در شهر کوچکی در نیوانگلند منزوی شده بود. او در اواخر عمرش دچار اگورافوبیا و انزواطلبی نیز بود. شرلی جکسن خشونت، روابط پیچیدۀ انسانی، غافلگیرشدن انسان و تنهایی آدمی را در داستان‌هایش نشان می‌دهد. او هشت رمان نوشت که «آشیانهٔ پرنده» و «ما همیشه در قلعه زندگی می‌کنیم» (یا «ما همیشه قلعه‌نشینان») از جملهٔ آن‌ها است؛ او همچنین، چهار کتاب برای کودکان نوشته است. کتاب‌های «همراه من بیا» و «بخت‌آزمایی» اثر او در ایران ترجمه و منتشر شده اما معروف‌ترین داستان او «قرعه‌کشی» است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد. در سال ۲۰۰۷ جایزۀ «شرلی جکسون» به‌وسیلۀ بنیاد او تأسیس شد. شرلی جکسون در ۸ اوت ۱۹۶۵ درگذشت.

فهرست آثار شرلی جکسن (به‌جز داستان‌های متعددی که در مجلات مختلف منتشر کرده و آثار احتمالی منتشرنشده‌اش) به‌ترتیب عبارت است از رمان‌های «راهی از میان دیوار» (۱۹۴۸)، «هنگزامان» (۱۹۵۱)، «لانهٔ پرنده» (۱۹۵۴)، «ساعت خورشیدی» (۱۹۵۸)، «شبح هیل هاوس» (۱۹۵۹) و «ما همیشه قلعه‌نشینان» (۱۹۶۲)؛ خاطرات او عبارت است از «زندگی در میان وحشیان» (۱۹۵۳)، «پرورش شیاطین» (۱۹۵۷)؛ مجموعه‌های داستان او عبارت است از «قرعه‌کشی و داستان‌های دیگر» (۱۹۴۹)، «جادوی شرلی جکسن» (۱۹۶۶)، «همراه من بیا» (۱۹۶۸) و «فقط یک روز معمولی» (۱۹۹۵). او در حوزهٔ ادبیات کودکان کتاب‌های «جادوگران دهکدهٔ سیلم» (۱۹۵۶)، «بچه‌های بد» (۱۹۵۹)، «نُه آرزوی جادویی» (۱۹۶۳) و «سالیِ نام‌دار» (۱۹۶۶ را نوشته است. داستان کوتاه «جدال محترمانه» هم از این نویسنده است.

بخشی از کتاب صوتی لاتاری

«آسمان صبح روز بیست‌وهفتم ژوئن صاف و آفتابی بود و گرمای ملایم یک روز تابستانی را داشت. گل‌ها شکفته و چمن‌ها سرسبز و تازه بودند. اهالی دهکده حدود ساعت ده در میدان بین اداره پست و بانک دور هم جمع شدند. در بعضی شهرها تعداد آدم‌ها آن‌قدر زیاد بود که قرعه‌کشی دو روز طول می‌کشید و مجبور بودند آن را از بیست‌وشش ژوئن شروع کنند. اما در این دهکده که فقط سیصد نفر جمعیت داشت، لاتاری کمتر از دو ساعت زمان می‌برد، پس اگر ساعت ده صبح شروع می‌کردند می‌توانستند برای ناهار خانه باشند.»