دانلود و خرید کتاب صوتی مطالعاتی در باب هیستری

کتاب صوتی «مطالعاتی در باب هیستری» نوشتۀ زیگموند فروید و یوزف بروئر و ترجمۀ سهیل سمی است. هوتن شاطری‌پور، کامبیز خلیلی و افشین اعتماد گویندگی این اثر صوتی را انجام داده‌اند و کتابسرای نیک آن را منتشر کرده است. این کتاب دربارۀ مطالعات اولیه روانکاوی در زمینه بیماری هیستری و درمان آن با استفاده از روش درمانی گفت‌وگو محور است.

درباره کتاب صوتی مطالعاتی در باب هیستری

این کتاب یکی از نخستین آثار مهم فروید و بروئر در زمینهٔ روان‌شناسی است که در سال ۸۵ میلادی منتشر شد. در این اثر، فروید و بروئر به بررسی مفصل بیماری هیستری می‌پردازند و روش درمانی نوینی را معرفی می‌کنند که بعدها پایه و اساس روانکاوی قرار گرفت.

نویسندگان در این کتاب با مطالعهٔ موردی چندین بیمار، از جمله آنا او (Анна О) که توسط یوزف بروئر درمان می‌شد، نشان دادند که بسیاری از علائم هیستریک ریشه در تجربیات روانی و رویدادهای عاطفی دردناک گذشته دارند. آن‌ها دریافتند که با گفت‌وگو و کشف این رویدادهای پنهان و ابراز احساسات مرتبط با آن‌ها، می‌توان بسیاری از علائم جسمی بیماران را بهبود بخشید.

کتاب مطالعاتی در باب هیستری از اهمیت بسیار زیادی در تاریخ روان‌شناسی برخوردار است و نقطهٔ عطفی در درک انسان از مکانیسم‌های روانی محسوب می‌شود. مفاهیمی مانند ناخودآگاه، مقاومت و انتقال که بعدها در نظریات فروید جایگاه محوری پیدا کردند، در همین اثر نخستین بذرهای شکل‌گیری خود را یافتند.

کتاب صوتی مطالعاتی در باب هیستری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دانشجویان و محققان روان‌شناسی، روان‌پزشکی و علوم انسانی که علاقه‌مند به مطالعهٔ تاریخ روانکاوی هستند مناسب است.

درباره زیگموند فروید

زیگموند فروید (Sigmund Freud) عصب‌شناس برجسته‌ٔ اتریشی بود که در جهان به‌عنوان «پدر علم روان‌شناسی دنیا» شناخته می‌شود. او با بنیان‌‌نهادن روانکاوی به‌عنوان یک روش درمانی در علم روان‌شناسی، موفق شد گام بزرگی در شناخت و درمان اختلال‌ها و آسیب‌های روانی بردارد. «زیگموند شلومو فروید» در ۶ می ۱۸۵۶ میلادی در جمهوری چک و در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد؛ در حالی که غشایی نازک به دور بدنش پیچیده شده بود. تولد با چنین غشای پوستی، بسیار نادر است؛ بنابراین مادر آن را به فال نیک گرفت و از این بابت خوشحال بود. پدرش، «یاکوب فروید» در کار تجارت پشم بود، اما در زمانی که زیگموند به دنیا آمد، وضع مالی چندان خوبی نداشت. او از ازدواج اولش، ۲ پسر دیگر داشت که هم‌بازی‌های زیگموند در دوران کودکی به شمار می‌آمدند. زمانی که آن‌ها به آلمان مهاجرت کردند، پسرک از ۲ برادر ناتنی که هم‌بازی‌هایش بودند، جدا شد. آن‌ها در سال ۱۸۵۹ به لایپزیگ و سپس به وین رفتند. برادرها نیز راهی منچستر در انگلستان شدند. خانوادهٔ فروید در وین بزرگ‌ و بزرگ‌تر شد. پدر و مادر او صاحب ۷ فرزند دیگر هم شدند، اما بااین‌حال توجه پدر و مادر به این فرزند، شکلی ویژه داشت و او خودش هم متوجه این موضوع شده بود. زیگموند در سال ۱۸۶۵ و درحالی‌که ۹ سال داشت، وارد یک مدرسهٔ ممتاز شد و به‌خوبی نشان داد که شاگرد برجسته‌ای است.

فروید علاقهٔ خاصی به ادبیات داشت. آثار شکسپیر را به زبان انگلیسی خوانده بود. بسیاری معتقدند که درک او از روان‌شناسی، به درکش از مطالعهٔ آثار شکسپیر بازمی‌گردد. او علاوه بر انگلیسی، زبان‌های آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی، یونانی، عبری و لاتین را هم بلد بود. در ۱۷سالگی وارد دانشگاه وین شد. قرار بود ابتدا در رشتهٔ حقوق تحصیل کند، اما وارد رشتهٔ پزشکی شد. در سال ۱۸۸۱ با درجهٔ دکتری از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۸۸۱ با «مارتا برنیز» آشنا شد و پس از گذراندن یک دوره نامزدی طولانی در سال ۱۸۸۶ با او ازدواج کرد. آن‌ها صاحب ۶ فرزند شدند. پس از اتمام درسش شروع به کار در بیمارستان وین کرد و در بخش روان‌پزشکی مشغول به کار شد، اما پس از گذشت چند سال، در سال ۱۸۸۶ از این کار استعفا داد. او تشنهٔ تحصیل بود؛ پس تصمیم گرفت یک دورهٔ تخصصی در رشتهٔ اختلالات عصبی بگذراند. بعد از کار در بیمارستان و اتمام درسش، کلینیک خصوصی خودش را افتتاح کرد. یک دورهٔ تخصصی که دربارهٔ خواب و هیپنوتیزم بود، گذراند. پس از شرکت در این دوره تصمیم گرفت کارش را بیشتر به‌سمت آسیب‌شناسی روانی ببرد. گذراندن این دوره او را بر آن داشت تا درمان از طریق هیپنوتیزم را آغاز کند. نتیجهٔ کار بسیار جالب و قابل‌تأمل بود. فروید به این نتیجه رسید که درمانی که با کمک این تکنیک حاصل می‌شود، موقتی است، اما هنگامی که مراجعانش را تشویق می‌کند تا به‌صورت آزادانه از مسائلشان صحبت ‌کنند، علائم و نشانگان بیماری روانیشان بهبود پیدا می‌کند. این تکنیک امروز هم به کار گرفته می‌شود و از آن با عنوان «تداعی آزاد» یاد می‌شود.

فروید نظریه‌‌های علمی بسیاری مطرح کرد که پایه و اساس علم روان‌شناسی قرار گرفتند. تکنیک تداعی آزاد یکی از این نظریات بود که امروزه هم در اتاق‌های مشاوره و روان‌درمانی استفاده می‌شود. در این روش، روان‌درمانگر، مراجعش را تشویق می‌کند تا هر آنچه را به ذهنش می‌آید، بیان کند. این روش کارآیی خود را ثابت کرده است. کشف «انتقال»، یکی دیگر از تکنیک‌هایی است که فروید به کار برد و امروز نیز در جلسات مشاوره، روانکاری و روان‌درمانگری از آن استفاده می‌شود. با کمک این تکنیک، مراجع خاطراتی را از دوران کودکی خود با روان‌درمانگرش در میان می‌گذارد. این خاطرات می‌تواند دربردارندهٔ احساساتی باشد که مراجع در ارتباط با افراد مهم زندگی‌اش، مانند پدر و مادر، تجربه کرده است. روانکاو با تفسیر این احساسات و هیجانات به فرد در مراحل درمانش کمک می‌کند. «عقدهٔ ادیپ» یکی دیگر از نظریاتی بود که به‌عنوان اصل و مرکز نظریهٔ روانکاوی درآمد. عقدهٔ ادیپ که برگرفته از تراژدی باستانی «ادیپوس شهریار» است، به میل سرکوب‌شده به آمیزش با والد جنس مخالف اطلاق می‌شود. یکی دیگر از مهم‌ترین فرضیه‌های فروید، اهمیت به وجه ناهشیار زندگی است. او معتقد بود که افکار و انگیزه‌ها و خاطرات ناهشیار، در زندگی روزانه‌ ما نقشی بسیار مهم ایفا می‌کنند؛ به عبارت دیگر می‌توان گفت که این عوامل ناهشیار، کنترل رفتارهای ما را بر عهده گرفته‌اند.

فروید نویسندهٔ پرکاری هم بود. او در سال ۱۹۳۰ موفق به دریافت جایزهٔ ادبی گوته (مهم‌ترین جایزهٔ ادبی آلمان) شد. کتاب «رؤیاها» که با نام «تعبیر خواب»، «تفسیر خواب» و «تأویل رؤیا» هم ترجمه شده، یکی از مهم‌ترین آثار فروید است که در سال ۱۹۰۰ منتشر شد. کتاب «آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره» را در ۱۹۰۱ چاپ کرد. این کتاب برای تمام افرادی مناسب است که دوست دارند با نظریات فروید و علم روانکاوی آشنا شوند. «ایگو و اید» یکی دیگر از آثار مهم فروید است. او این اثر را در سال ۱۹۲۳ منتشر کرد. «تمدن و ملالت‌های آن» کتابی بود که در سال ۱۹۳۰ منتشر شد. این کتاب که با نام‌ «تمدن و ناکامی‌هایش» هم شناخته می‌شود، به بررسی شکل‌گیری و تکامل تمدن با نگاهی روان‌شناسانه پرداخته است. «موسی و یکتاپرستی» در سال ۱۹۳۷ منتشر شد. این کتاب نگاهی جدید به دین می‌اندازد و آن را از منظر دیگری نگاه می‌کند؛ منظر روانشناختی. «فراسوی اصل لذت» یکی دیگر از آثار مکتوب اوست.

زیگموند فروید سال‌ها با سرطان جنگید. توده‌ای را که در سقف دهانش ایجاد شده بود، با عمل جراحی برداشت. دکترها بارها از او خواستند سیگار را کنار بگذارد. زمانی که متوجه شد ادامه‌دادن درمان، فایده ندارد، تصمیم گرفت به زندگی خود پایان دهد.

درباره یوزف بروئر

یوزف بروئر در ۱۵ ژانویه ۱۸۴۲ در وین، اتریش به دنیا آمد. او از خانواده‌ای یهودی و نسبتاً مرفه بود. پدرش یک تاجر موفق بود و مادرش هم از خانواده‌ای علمی و فرهنگی برخاسته بود. این زمینه‌های خانوادگی به علاقه بروئر به علوم و هنرها دامن زد. بروئر تحصیلات خود را در رشتهٔ پزشکی در دانشگاه وین آغاز کرد و در سال ۱۸۶۴ مدرک پزشکی خود را دریافت کرد. او ابتدا در زمینه‌های مختلف پزشکی کار کرد، اما به‌طور خاص در روان‌شناسی و عصب‌شناسی به شهرت رسید. در اوایل دوران حرفه‌ای خود، بروئر در بیمارستان‌های مختلف وین به‌عنوان پزشک عمومی مشغول به کار شد. اما یکی از مهم‌ترین دوران‌های زندگی حرفه‌ای او، درمان آنا او، زن جوانی با علائم هیستری، بود که بروئر از روش‌های نوینی همچون درمان گفتاری برای او استفاده کرد. این درمان به موفقیت رسید و او به یکی از پیشگامان روش‌های روان‌درمانی تبدیل شد. بروئر و فروید بعدها به‌طور مشترک کتابی تحت عنوان «مطالعاتی درباره هیستری» نوشتند که در آن مفهوم کاتارسیس و اهمیت گفتاردرمانی معرفی شد.

بروئر ازدواج کرد و صاحب چندین فرزند شد. او در طول دوران زندگی‌اش به‌عنوان استاد و مشاور در زمینهٔ روان‌شناسی شناخته می‌شد و تحقیقات زیادی در زمینه‌های مختلف عصب‌شناسی و روان‌درمانی انجام داد. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی او، کشف ارتباطات عصب‌ها و تأثیر آن‌ها بر رفتار انسان بود. بروئر در دوران فعالیت حرفه‌ای خود، بیشتر تمرکز خود را بر روی تحقیقات و درمان‌های پزشکی گذاشت و به رغم همکاری با فروید در زمینهٔ روان‌کاوی، عقایدش از نظر علمی با فروید تفاوت‌هایی داشت.

یوزف بروئر در ۱۴ ژوئیه ۱۹۲۵ در وین درگذشت. او یکی از شخصیت‌های کلیدی در تاریخ روان‌شناسی و روان‌درمانی به‌شمار می‌آید و تحقیقاتش هنوز هم در مطالعات روان‌شناسی کاربرد دارد.