دانلود و خرید کتاب صوتی لباس نو

کتاب صوتی لباس نو نوشتهٔ ویرجینیا وولف و ترجمهٔ نازنین عظیمی است. علیرضا ناصحی گویندگی این داستان کوتاه صوتی را انجام داده و نوین کتاب گویا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی لباس نو

کتاب صوتی لباس نو حاوی داستانی به قلم یکی از مهم‌ترین و مشهورترین نویسندگان جهان است؛ ویرجینیا وولف. این داستان کوتاه و انگلیسی با نفرتی از تن، از جهان و از آدم‌ها شروع می‌شود و تا آنجا پیش می‌رود که تمام آن ارزش‌های قالب‌یافته در ذهن شخصیت داستان جان می‌بازد. این ارزش‌ها در ذهن شخصیت، تبدیل به عشقی می‌شود که بی‌تفاوت به دنیای انتظارها است و به طبیعت مهر می‌ورزد؛ عشقی که گاه درد دارد. داستان کوتاه و صوتی «لباس نو» داستان جمع‌ها و مهمانی‌های کسل‌کننده و بازتاب احساس آن کسی است که از هنجارهای جامعه‌ٔ مهمانی بریده و دارد سعی می‌کند خودش را از چنگال‌ها نجات دهد.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

شنیدن کتاب صوتی لباس نو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی انگلستان و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ویرجینیا وولف

ویرجینیا وولف با نام کامل «آدلاین ویرجینیا وولف» در ۲۵ ژانویهٔ ۱۸۸۲ در لندن متولد شد. او رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجسته‌ای چون «خانم دالووی» (۱۹۲۵)، «به‌سوی فانوس دریایی» (۱۹۲۷) و «اتاقی از آن خود» (۱۹۲۹) را به رشتهٔ تحریر درآورد. بسیاری از آثار او به سبک جریان سیال ذهن نوشته شده‌اند و نگاه فمینیستی او را بازتاب می‌دهند. برادران او برای تحصیل به کمبریج فرستاده شدند، اما او به‌دلیل ممنوعیت‌های جنسیتی تحصیلات رسمی نداشت و در منزل با معلم خصوصی و کتابخانهٔ غنی پدرش از جوانی دیدگاه‌های ادبی خود را که متمایل به شیوه‌های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود تقویت کرد. او در سال ۱۹۱۲ با «لئونارد وولف»، کارمند پیشین ادارهٔ دولتی سیلان و یکی از دوستان برادرش ازدواج کرد و همراه با همسرش انتشارات هوکارث را در سال ۱۹۱۷ تأسیس کرد؛ انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن زمان، مانند کاترین منسفیلد و تی. اس. الیوت را منتشر کرد. ویرجینیا وولف در طول زندگی با بیماری افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. او طی جنگ‌های اول و دوم جهانی بسیاری از دوستان خود را از دست داد؛ همین موضوع بیماری او را تشدید می‌کرد. در نهایت ۲۸ مارس ۱۹۴۱ به زندگی خود پایان داد.

بخشی از کتاب صوتی لباس نو

«از همان اول، حس خیلی بدی داشت. حس می‌کرد یک چیزی سر جای خودش نیست. از همان وقتی که شنلش را درآورد. از همان موقع که خانم بارنِت آینه را دستش می‌داد و برس‌ها را جابه‌جا می‌کرد و شاید به‌عمد حواسش را به لوازم آرایش روی میز پرت می‌کرد؛ شکش به یقین تبدیل شد. یک چیزی... یک چیزی اشتباه بود. این فکر وقتی از پله‌ها بالا می‌رفت به ذهنش رسید و با دیدن کلاریسا دالووِی مطمئن شد. یکراست به انتهای اتاق رفت. به سمت نقطه کوری که آینه قدی آویزان شده بود. به خودش نگاه کرد. نوچ! نبود. یه چیزی سر جاش نبود. و یکمرتبه، دردی که همیشه سعی داشت پنهانش کند، بدون لحظه‌ای درنگ، با بی‌رحمی تمام به جانش ریخت.»