دانلود و خرید کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰

کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰ نوشتهٔ الکساندر کرودن و ترجمۀ فاطمه شاداب است. آرمان خدادادی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و آوانامه آن را منتشر کرده است. این اثر سومین کتاب از مجموعهٔ «چشم‌اندازهایی از تاریخ معاصر جهان» است.

درباره کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰

کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰ همان‌طور که از عنوانش پیدا است، به وضعیت جوانان به‌ویژه دانشجویان و علل شروع جنبش‌‌ها و نتایج آن‌ها در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی پرداخته است. جنبش‌های دانشجویی همواره در تاریخ ملت‌ها اهمیت فراوانی داشته‌اند. این جنبش‌ها زیرمجموعهٔ جنبش‌های اجتماعی قرار می‌گیرند و با ویژگی‌های خاصی که دارند، در ایجاد تحولات در تاریخ جوامع نقش پررنگی ایفا می‌کنند. الکساندر کرودن بیان کرده است که پیش از دههٔ ۱۹۶۰، حکومت توسط افراد سالخورده اداره می‌شد، اما وضعیت تنها به ادارهٔ حکومت‌ها محدود نبود بلکه در جهان تجارت و در جهان علمی و دانشگاهی هم اوضاع مشابهی وجود داشت. در دههٔ ۱۹۶۰ بود که یک‌باره دانشجویان جرقهٔ تغییرات را زدند و تغییراتی بزرگ شروع به شکل‎‌گیری کرد. در تمام سال‌های این دهه، دانشجویان از عدالت، حقوق بشر و آزادی حمایت کردند و به مبارزه پرداختند. چه چیز این دهه را به دورانی استثنائی تبدیل کرد؟ بلوغ فکری گروهی از دانشجویان که حتی رهبری جنبش را هم به دست گرفتند و هدفشان ایجاد تغییرات در مسائل اساسی جامعه و حکومت‌ها بود. وضعیت غالب در این دهه برای دانشجویان رنگین‌پوست و زنان عجیب و دردناک بود؛ چراکه با تبعیض‌های دردناکی روبه‌رو بودند که با مفاهیمی که در کتاب‌های درسیشان می‌خواندند، در تناقض بود. در‌ نهایت عده‌ای از دانشجویان تصمیم گرفتند این شرایط را تحمل نکنند و خودشان نقطهٔ شروع تغییرات کلان در جامعه باشند. این کتاب را بخوانید.

شنیدن کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران علوم سیاسی، همهٔ فعالان دانشجویی و علاقه‌مندان به تاریخ جنبش‌های دانشجویی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب صوتی جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰

«اولین شورش دانشجویی علیه مدیریت دانشگاه در دانشگاه برکلی کالیفرنیا و در سال ۱۹۶۴ رخ داد. دانشگاه کالیفرنیا یکی از مهم‌ترین مراکز پژوهش‌های نظامی بود. در آغاز سال تحصیلی ۱۹۶۴-۱۹۶۵ به سازمان‌های دانشجویی برکلی اعلام شد که اجازهٔ برگزاری سخنرانی‌های سیاسی یا انتشار مطالب اجتماعی دربارهٔ اتحادیه‌های دانشجویی را ندارند. در ابتدا دانشجویانی که برای حمایت از جنبش حقوق مدنی پول جمع‌آوری می‌کردند گمان کردند هدف این قانون جدید محدود کردن فعالیت‌های ایشان است، اما همهٔ دانشجویان عضو گروه‌های سیاسی, چه آزادی‌خواه و چه محافظه‌کار، از این قانون ناراضی بودند. ائتلاف گسترده‌ای بین تمام گروه‌هایی که این قانون به نوعی آن‌ها را محدود می‌کرد پدید آمد و روز ۱۷ سپتامبر جبههٔ متحد از رؤسای دانشگاه درخواست کرد طبق قوانین اجازهٔ ادامهٔ فعالیت اتحادیهٔ دانشجویی را صادر کنند. در مدتی که در انتظار پاسخ بودند، جبههٔ متحد مطابق معمول میزهایی را در محل اتحادیه قرار داد و برنامه‌ای برای اعتراض شبانه در تاریخ ۲۱ سپتامبر تنظیم کرد. رئیس دانشگاه بر مواضعش پافشاری کرد و تظاهراتی که در پی آن رخ داد باعث شد تا دانشجویانی که پیش از آن هیچگاه فعالیت سیاسی نداشتند به معترضان بپیوندند.

روز ۳۰ سپتامبر وقتی دانشگاه هشت دانشجو را برای ادای توضیحات در مورد ادامهٔ حضور در اتحادیه احضار کرد, صدها دانشجوی دیگر با امضای طوماری اعلام کردند که آنها هم به اندازهٔ آن هشت نفر در مورد تداوم فعالیت اتحادیه مسئولیت دارند. آنها با درخواست اعمال مجازات‌های مشابه در ساختمان تالار اسپرول جمع شدند و بقیهٔ روز و تمام شب را در راهروهای آن نشستند. در این مدت تظاهرات‌کنندگان مشغول برنامه‌ریزی برای اقدامات بعدی بودند و همزمان با مسئولان دانشگاه هم مذاکره می‌کردند. یکی از تظاهرات‌کنندگان دانشجوی سال‌پایینی رشتهٔ فلسفه به نام ماریو ساویو بود که نشان داد سخنور توانایی است. وقتی یکی از مسئولان دانشگاه ادعا کرد که قانون جدید با هدف حفظ بی‌طرفی سیاسی دانشگاه وضع شده است، ساویو در پاسخ گفت:

دانشگاه کالیفرنیا مستقیماً در ساخت بمب‌های اتمی جدید و قوی‌تر نقش داشته است. چه این کار خوب باشد چه بد ... گمان نمی‌کنید برای حفظ بی‌طرفی سیاسی، دانشگاه یا نباید درگیر این کار شود یا اینکه انجام دادن این کار باید تحت نظارت دموکراتیک باشد؟

از نظر تظاهرات‌کنندگان این موضوع با بی‌طرفی سیاسی همخوانی نداشت ولی داشتن آزادی بیان کاملاً با بیطرفی سیاسی سازگاری داشت.»