دانلود و خرید کتاب صوتی سفرهای گالیور

کتاب صوتی سفرهای گالیور نوشتهٔ جاناتان سوئیفت و ترجمهٔ محمود گودرزی و با صدای اشکان عقیلی‌پور است و رادیو گوشه آن را منتشر کرده است. سفرهای گالیور داستان هیجان‌انگیز مواجههٔ گالیور با موجودات عجیبی مثل آدم‌کوچولوها، غول‌ها و... است.

درباره کتاب صوتی سفرهای گالیور

حتما کارتون سفرهای گالیور (ماجراهای گالیور) را به خاطر دارید. گالیور با سگش به دنبال پدرش می‌گشت که سر از سرزمین لی‌لی‌پوت‌ها در آورد؛ جایی که قد آدم‌ها نیم‌وجب بود. لی‌لی‌پوت‌ها گالیور و سگش را محاصره کردند و با طناب بستند. اما چیزی نگذشت که آن‌ها باهم دوست شدند و حتی لی‌لی‌پوت‌ها به گالیور کمک کردند تا پدرش را پیدا کند. حتما شخصیت گلام هم یادتان هست که مدام می‌گفت: «من می‌دونستم... .»

کارتون سفرهای گالیور از کتابی به همین نام ساخته شده بود. البته برایتان جالب و هیجان‌انگیز خواهد بود اگر بدانید که داستان لی‌لی‌پوت‌ها فقط یکی از ماجراهای جالب این کتاب است و در داستان، گالیور با سرزمین‌ها و موجودات جالب و عجیب دیگری نیز آشنا می‌شود. 

سفرهای گالیور سفرنامهٔ ناخدا لموئل گالیور به سرزمین‌هایی عجیب‌غریب در جای‌جای جهان است. او که پزشک دریایی آموزش‌دیده است در کشتی مشغول دریانوری است. اما زمانی که کشتی‌اش غرق می‌شود به سرزمین لی‌لی‌پوت می‌رسد. در این سرزمین اندازهٔ بدن افراد، یک دوازدهم آدم‌های عادی است و به همین دلیل کشورشان هم حسابی کوچک است. گالیور آنجا مانند یک غول بزرگ به نظر می‌رسد.

سفر بعدی او به سرزمین براب دینگانگ‌هاست: اینجا، اندازهٔ افراد دوازده برابر جثه آدم‌های عادی است و حالا گالیور در میانشان حسابی کوچک و ریزه‌میزه به چشم می‌آید!

او در سومین سفر خود هم به سرزمین‌ شگفت‌انگیزی می‌رسد و سفر چهارم و آخرش، جایی است که به دست اسب‌هایی خردمند و نجیب اداره می‌شود. اسب‌هایی که آن‌ها را شیهه‌کش می‌نامند. گالیور دوست دارد همانجا بماند اما... .

شنیدن کتاب صوتی سفرهای گالیور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران شنیدن داستان‌های هیجان‌انگیز و ماجراجویانه با مایه‌های طنز پیشنهاد می‌کنیم. نوجوانان و جوانان حتما از این کتاب لذت خواهند برد.

درباره جاناتان سوئیفت

جاناتان سوئیفت طنزنویس، شاعر و سیاسی‌نویس ایرلندی بود. او در سال ۱۶۶۷ متولد شد. سوئیفت در طول زندگی در جنگ‌های استقلال ایرلند شرکت داشت و فعالیت سیاسی می‌کرد. او در ایرلند پس از جنگ، ریاست کلیسای جامع را به عهده گرفت و در همین دوره آثار زیادی نوشت. سوئیفت در زمره چیره‌دست‌ترین طنزنویسان ادبیات انگلیسی است و او را به دلیل فعالیت‌هایش در راستای دفاع از حقوق مردم ایرلند و ایجاد رفاه آنان می‌شناسند.

معروف‌ترین اثر او همین سفرهای گالیور است. از آثار کوتاه‌ترش می‌توان به قصه لاوک، پیشنهاد مؤدبانه و نبرد کتاب‌ها اشاره کرد. جاناتان سوئیفت ۱۷۴۵ به دلیل ابتلا به بیماری زوال مغز از دنیا رفت.

بخشی از کتاب صوتی سفرهای گالیور

«امپراتور لیلیپوت در معیّت چند تن از اشرافیان به دیدار نویسندهٔ محبوس می‌رود. شخص امپراتور و جامه‌اش وصف می‌شود. مردانی فرهیخته گماشته می‌شوند تا زبان خود را به نویسنده بیاموزند. نویسنده با نرم‌خویی خود لطف و محبت درباریان را به دست می‌آورد. جیب‌هایش را تفتیش می‌کنند و شمشیر و تپانچه‌هایش را از او می‌گیرند.

وقتی دیدم روی پاهایم ایستاده‌ام، به اطراف نگریستم و باید اقرار کنم که هرگز چشم‌اندازی این‌چنین دل‌انگیز ندیده بودم. سرزمینِ پیرامون به باغی گسترده می‌مانست و مزارع محصور که اغلب چهار متر مربع مساحت داشتند بسیار شبیه باغچه‌های گل بودند. میان این مزرعه‌ها بیشه‌هایی به مساحت کمتر از یک متر مربع دیده می‌شد و بلندترین درختانشان بر اساس ارزیابی من دو متر ارتفاع داشتند. شهر را در سمت چپم نظاره کردم که گویی صحنهٔ نقاشی‌شدهٔ شهری در تماشاخانه بود.

چند ساعت بود که سخت تحت فشار نیازهای طبیعی قرار داشتم که عجیب هم نبود، چون از آخرین بار که خود را تخلیه کرده بودم حدود دو روز می‌گذشت. در محذوراتی عظیم میان ضرورت و حیا قرار گرفته بودم. بهترین تدبیری که می‌توانستم بیندیشم این بود که به داخل خانه‌ام بخزم و همین کار را هم انجام دادم و پس از بستن دروازه پشت سر خود تا جایی که زنجیرم اجازه می‌داد پیش رفتم و بدنم را از آن بار عذاب‌آور تخلیه کردم. البته من فقط همین یک بار مرتکب عملی این‌چنین پلشت شدم، عملی که امیدوارم خوانندهٔ بی‌غل‌وغش کتاب پس از آنکه پرونده‌ام را با پختگی و بی‌طرفی بررسی کرد و اضطراری را که در آن قرار داشتم مد نظر قرار داد، مرا بابت آن معاف کند. از آن پس برنامهٔ همیشه‌ام این بود که به محض اینکه از خواب برمی‌خاستم، آن عملیات را در هوای آزاد و در انتهای زنجیرم انجام بدهم و هر روز صبح پیش از آنکه مهمانان از راه برسند، دو خدمتکار که مأمور این کار شده بودند دقت کافی به عمل می‌آوردند تا آن مادهٔ مشمئزکننده را با فرغون از آنجا ببرند. اگر فکر نکرده بودم که لازم است شخصیت خود را از لحاظ رعایت نظافت در چشم جهانیان توجیه کنم، تا این حد به این نکته نمی‌پرداختم که چه بسا در نگاه نخست چندان مهم و حیاتی به نظر نرسد، چون شنیده‌ام که برخی از بدگویانِ من خوش داشته‌اند به دیدهٔ تردید به این مورد و موارد دیگر بنگرند.»