کتاب رهایی از قضاوت

کتاب رهایی از قضاوت نوشته گابرییل برنشتاین است که با ترجمه محمد مهدی قاسملو منتشر شده است. این کتاب سعی دارد با نگاهی متفاوت ما را از چرخه معیوب قضاوت دور کند. کتاب رهایی از قضاوت روالی روشن و گام به گام برای رهایی از باورهایی که مانع از زندگی بهتر می‌شود.

درباره کتاب رهایی از قضاوت

عشق سرشت حقیقی همهٔ ماست. اما در جایی از زندگی و معمولاً در کودکی، بعضی اتفاقات بیرونی باعث می‌شوند تا ما از سرشت حقیقی خودمان دور شویم. این جدایی از عشق در ما حس ویژه بودن یا ناکارآمدی ایجاد می‌کند و منتهی به تنهایی و بالطبع، ترس می‌شود. ما می‌خواهیم خودمان را از آن ترس محافظت کنیم، به‌همین‌خاطر آن را به شکل قضاوت به بیرون فرافکن می‌کنیم.

می‌دانیم که موجوداتی عاشق و درپیوند با هم هستیم اما موقع جداافتادن، در خوابیم و پیوند با حقیقت عاشقمان را قطع کرده‌ایم. این جداافتادن درک خود جعلی ما براساس قضاوت است. ما با این درک جعلی از خودمان بزرگ می‌شویم تا در جهان جداافتادن احساس امنیت کنیم.

در عمق وجودمان و بدون آنکه بدانیم، خودمان را به‌خاطر جدایی از حقیقت قضاوت می‌کنیم و این خود باعث احساس شرم و گناه می‌شود. این گناه ناخودآگاه چنان دردناک است که چاره‌ای نداریم جز اینکه آن را به بیرون فرافکن کنیم تا رنجمان کاهش یابد. با فرافکنی قضاوت به دیگران، احساس گناه خودمان را انکار و سرکوب می‌کنیم. این کار خود به‌صورت نیمه‌خودآگاه باعث می‌شود احساس گناهمان بیشتر شود زیرا می‌دانیم این قضاوت شخصیت حقیقی ما نیست. سپس گناهی که از قضاوت دیگران حس می‌کنیم به خودمان برمی‌گردد و دور باطل دوباره شروع می‌شود. این چرخهٔ قضاوت است. قضاوت واکنش اعتیادی به دردهای عمیق است. نخستین درد همان جداافتادن از عشق است. از منظر روحانی، ترجیح ترس و جداافتادن به عشق موجب دوری ما از حقیقت می‌شود. در این جداافتادن گسسته می‌شویم و پیوند با وجود درونمان را از دست می‌دهیم. این کتاب شما را از قضاوت دور می‌کند.

خواندن کتاب رهایی از قضاوت را به چه کسانی یپشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به یک زندگی شادتر پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب رهایی از قضاوت

از لحظهٔ جدایی، کابوسمان آغاز شده و عادت قضاوت ما را در خواب غفلت نگه داشته است. رهایی از قضاوت همان بیداری و بازگشت به آرامش است.

وقتی از سرشت قضاوت خودم آگاه‌تر شدم احساس کردم درحال بیدار شدن هستم. با عشق به رفتارم نگاه کردم و متوجه شدم لحظات ظاهراً معصومانه و ناچیز قضاوت درست مثل حمله و منفی‌نگری بیرونی ویرانگر است. دیگر نمی‌توانستم احساس گناه گرفتاری در چرخهٔ قضاوت را نادیده بگیرم. تصمیم گرفتم به‌جای دورزدن آن، انکار یا پشت گوش انداختنش، با آن روبه‌رو شوم.

بنابراین عزم خودم را جزم کردم تا از چرخهٔ قضاوت رها شوم. می‌دانستم اگر تصمیمم برای پایان دادن به این چرخه جدی باشد باید راه‌حل آن را هم بپذیرم-حتی اگر مجبور شوم نظام عقیدتی همیشگی‌ام را عوض کنم. به‌همین‌خاطر وارد یک برههٔ رشد شخصی و روحانی شدم و تمرینات تحول برای رهایی از قضاوت را آغاز کردم.

این فرایندی برای تغییر نظام عقیدتی قضاوت است؛ نظامی که آن‌همه درد و رنج تولید کرده باید تغییر کند تا ما بتوانیم روی آرامش را ببینیم. ازطریق مسیر شخصی درمان، شش قدم خلق کردم که در این کتاب ارائه شده. خودم این شش قدم را کار کردم و هنوز هم هر روز آن را تمرین می‌کنم.