کتاب مغازه خودکشی

مغازه خودکشی یک کمدی سیاه از ژان تولی، نویسنده، کارگردان و طراح فرانسوی است که با ترجمه محمدرضا آبیار می‌خوانید. این اثر درباره یک دکان فروش ابزار و ادوات خودکشی است. 

مغازه خودکشی تا به حال به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شده است. در سال ۲۰۱۲ نیز با اقتباس از این رمان، انیمیشنی ساخته شد. 

درباره‌ کتاب مغازه خودکشی

مغازه خودکشی داستان کسب و کار خانوادگی خانواده‌ تواچ است. آن‌ها یک مغازه خودکشی دارند که سر درش این شعار را نوشته‌اند:

«آیا در زندگی شکست خورده‌اید؟ لااقل در مرگ‌تان موفق باشید.»

کار این مغازه این است که به افرادی که می‌خواهند به زندگی خود پایان بدهند، مشاوره بدهد؛ چطوری خودتان را خلاص کنید؟ کجا برای اینکار مناسب است و ... آن‌ها تمام وسایل لازم برای اینکار را هم به مشتریانشان می‌فروشند. از طناب دار و سم گرفته تا ویروس‌های کشنده آخرین مدل. جالب است که زمان و مکان این مغازه معلوم نیست. اما ناامیدی درست مانند یک بیماری مسری آنقدر رواج پیدا کرده است که رونقی حسابی به کسب و کار خانواده تواچ داده است. 

اتفاقی که رخ داده است، این است: بیشتر مردم دلیلی برای ادامه دادن زندگی ندارند. شادی و خنده چیزهایی عجیب و کمیابند و آمار خودکشی بالا رفته. به همین خاطر هم خانواده تواچ و مغازه خودکشی مفتخر است که به مردم کمک کند تا زودتر از شر این زندگی خلاص شوند. کار آن‌ها خوب پیش می‌رود و اختراعات جدید و هر روزه آن‌ها میل به خودکشی را هم افزایش داده است. 

البته همه این‌ها دقیقا قبل از زمانی است که آلن به دنیا بیاید. آلن با تمام آدم‌های دور و برش فرق دارد. به همه لبخند می‌زند و از اینکه به دیگران کمک کند، لذت می‌برد. او با رعایت نکردن قوانین مغازه سبب می‌شود تا کم‌کم همه چیز تغییر کند. 

حضور مرگ در سراسر کتاب احساس می‌شود و در مقابل آن تلاش برای ساختن زندگی و ادامه دادن به حیات وجود دارد. ژان تولی در این اثر جنگی نمادین و پر از شوخی و طنزی ظریف را آفریده است که خواننده را مسحور خود می‌کند. نام افراد خانواده تواچ هم نام افراد سرشناسی است که به نوعی خودکشی کرده‌اند.

کتاب مغازه خودکشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

مغازه خودکشی برای تمام دوست‌داران رمان‌های خارجی، جذاب است. اگر دوست دارید تجربه متفاوتی از خواندن یک رمان به دست بیاورید، این کتاب مناسب شما است.

درباره‌ی ژان تولی

ژان تولی، ۲۶ فوریه ۱۹۵۳ به دنیا آمد. او کاریکاتوریست، فیلمنامه‌نویس و رمان‌نویس فرانسوی است. ژان تولی علاوه بر تصویرسازی و فیلم‌سازی، کتاب‌های موفقی نوشته و جوایز ادبی بسیاری را هم از آن خود کرده است. کتاب‌ دیگر او آدم‌خواران نام دارد که آن هم به فارسی ترجمه شده است.

بخشی از کتاب مغازه خودکشی

«آلن! چندبار باید بهت بگم ما به مشتریامون نمیگیم «دوباره میبینمتون» ما میگیم «خداحافظ» چون قرار نیست دیگه اونا رو ببینیم. هیچوقت. کی قراره این رو تو مغزت فرو کنی؟» 

لوکریس تواچ وسط مغازه ایستاده بود. تکه کاغذی را در دست های مشت شدهاش، میفشرد و از عصبانیت می لرزید. فرزند کوچکش هم رو به رویش ایستاده بود و با خوشرویی به او نگاه میکرد. او به طرف پسرش خم شد و با جدیت سرزنش کرد: «به علاوه اون، دست از جیک جیک کردن بردار» ادای او را درآورد: «صب - ح ب - خی - ر!» وقتی مردم میان تو باید با یه صدای مرگبار بهشون بگی «چه روز بدیه، مادام!» یا «امیدوارم در اون دنیا خوش باشید موسیو!» و لطفا لطفا لبخند نزن! میخوای تمام مشتریامون رو بپرونی؟ چرا عاشق اینی که به مشتریامون با چرخوندن چشمات و تکون داد دستات کنار سرت خوش آمد بگی؟ فکر میکنی مردم میان اینجا که لبخند تو رو ببینن؟ واقعا روی اعصابه. یا باید بهت پوزه بند ببندیم یا باید خودت درست رفتار کنی!» 

خانم تواچ، در اواخر دهه سوم زندگی و با چهار و نیم فوت قد، از عصبانیت میپرید. او موهای قهوهای کوتاهی داشت که پشت گوشهایش میانداخت و ابروهای پرپشتی که به صورتش جان میبخشیدند. موهای آلن هم بور و فرفری بود و با هر فریادی که مادرش میزد تکان میخورد، انگار که مقابل یک پنکه ایستاده باشد. خانم تواچ تکه کاغذی که پشتش قایم کرده بود را بیرون آورد: «و این نقاشی چیه که از مهدکودک با خودت اوردی؟»

با یک دست نقاشی را روبه‌روی صورتش نگه داشته بود و با انگشت اشاره دستی دیگر، به آن ضربه میزد.

«راهی که به خونه‌ای با یه در و پنجره های باز میرسه، زیر یه آسمون آبی که خورشید بزرگی در اون میتابه! به خودت بیا، چرا هیچ ابر یا آلودگی‌ای توی منظرهت نیست؟ پرنده های مهاجری که ویروسهای آسیایی رو روی سرمون خرابکاری میکنن کجان؟ اشعه‌های مضرش کو؟ حمله‌های تروریستی؟ کاملا غیر واقعیه. باید ببینی وینسنت و مریلین توی سن تو چی میکشیدن!»