کتاب فروید و سندروم حافظه کاذب

زیگموند شلومو فروید ( ۱۸۵۶ - ۱۹۳۹)، عصب‌شناس اتریشی و پدر علم روانکاوی است. از حدود ۱۹۹۲، مناقشه‌‌ علمی و حقوقیِ بی‌امانی حول این اتهام پدید آمده که روانکاوها گاهی خاطرات غلطی درباره‌ سوءاستفاده‌ جنسی دوران کودکی را در ذهن بیمار می‌پرورانند. برخی فروید را مقصر دانسته و می‌گویند که او ۱۰۰ سال پیش بذر «سندروم حافظه‌کاذب» را پاشیده است. آیا فروید پدر بدی بود که ایده‌های غلط‌اندازی را به جامعه القا کرد که یک قرن بعد هیولایی آفرید یا نابغه‌ای حیرت‌انگیز بود که درک موشکافانه‌اش از ذهن و حافظه از زمان او بسیار جلوتر بود؟ فروید که بیشتر به تازیانه‌ نقد گرفته شده و ندرتاً به‌ درستی خوانده شده، همچنان با مسائلی در پیوند است که فکر و ذهن روانشناسی و جامعه‌ امروز را به خود مشغول داشته است.