تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب در جستجوی صبح؛ جلد دوم

نویسنده:عبدالرحیم جعفری

انتشارات:نشر نو

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۵از ۲۱ رأیخواندن نظرات

۴٫۵

(۲۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب در جستجوی صبح؛ جلد دوم

عبدالرحیم جعفری بنیانگذار مؤسسه انتشارات امیرکبیر در کتاب دوجلدی در جستجوی صبح خاطرات خود را از زندگی‌اش، انگیزه و فراز و فرودهای تاسیس انتشارات امیرکبیر و سختی‌ها و چالش‌ها و ماجراهایی را که در چاپ و نشر کتاب‌های مختلف و تعامل با مولفان و نویسندگان مختلف داشته، نوشته است.

درباره عبدالرحیم جعفری

عبدالرحیم جعفری زاده ۱۲۹۸ و درگذشته ۱۳۹۴ تهران، بنیان‌گذار و مدیر سابق انتشارات امیرکبیر، بزرگترین و گسترده ترین موسسه خصوصی چاپ و نشر کتاب در خاورمیانه است. او تا سال ۱۳۸۵ این بنگاه انتشاراتی را مدیریت می‌کرد و پس از آن، سازمات تبلیغات اسلامی بنا به دلایلی موسسه امیرکبیر را تصرف کرد. جعفری در موسسه امیرکبیر ۳۰ سال خدمت کرد و ۲۸۰۰ عنوان کتاب به چاپ رساند و دوازده باب کتابفروشی را راه انداخت او از دایرة المعارف بزرگ اسلامی هم تقدیرنامه دریافت کرد.

خواندن کتاب در جستجوی صبح را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به خواندن سرگذشت‌نامه‌ها و خاطرات مردان بزرگ ایران‌زمین را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

جملاتی از کتاب در جستجوی صبح، جلد دوم

آقای آریان‌پور خانه کوچکی داشت در خیابان حشمت الدوله. برای معرفی کار خود بعضی از فیشهای حرفهای مختلف فرهنگ را که تهیه کرده بود به من داد تا اهل فن و صاحبان صلاحیت و مترجمان مختلف مطالعه و اظهارنظر کنند که اکثراًکار او را با ایرادهای کوچک و تذکراتی تأیید کردند. آقایان احمد آرام، دکتر محمد معین و خود آقای نجف دریابندری از سرشناس‌ترین آنها بودند.

در اواخر تیرماه ۱۳۴۰ حروفچینی و چاپ کتاب را به چاپخانه تابان به مدیریت آقای احمد صمیمی سفارش دادم و حروف مختلف برای فرهنگ آماده شد. سرپرست قسمت حروفچینی لاتین در چاپخانه تابان جوانی بود ارمنی به نام سورن گالوستیان که به «فرزند انسان» معروف بود. او در کار خود تبحر داشت. بلندبالا بود، با صورتی گرد و سرخ و سفید، و خیلی جدی و زحمتکش.

در مورد این فرهنگ نیز همان گرفتاری حروفچینی و چاپ فرهنگ معین تکرار شد. در سومین حرف الفبا، یعنی حرف C، صفحات کتاب از هزار گذشت، و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. پس از تذکرات و پیگیریهای من و مذاکره با آقای آریان‌پور که قرار ما یک فرهنگ دوجلدی هزارصفحه‌ای بود، آقای آریان‌پور آب پاکی را روی دستم ریخت و گفت این فرهنگ چهار جلد هزارصفحه‌ای خواهد شد. ولی پیش‌بینی نمی‌کرد فرهنگ از چهار جلد به پنج جلد و صفحات آن هم به ۶۴۰۰صفحه برسد. پس از پایان چاپ جلد اول در سال ۱۳۴۲ تصمیم گرفتیم این فرهنگ را هم مانند فرهنگ معین پیش‌فروش کنیم. و بهای پیش‌فروش یک دوره چهارجلدی که بعداً به پنج جلد رسید

خدای خوب ابراهیم

گروه نویسندگان

شازده حمام (جلد اول و دوم)

آکواریوم‌ های پیونگ یانگ

کانگ چول-هوان

در جستجوی صبح؛ جلد اول

عبدالرحیم جعفری

نظرات کاربران

مشاهده همه (۸)

ماراتن

۱۳۹۸/۰۸/۲۸

این کتاب سندی است از آنچه بودیم، از آنچه داشتیم، از آنچه می‌توانستیم با تکیه بر فرهنگ ایران به آن برسیم اما افسوس که...، صفحه صفحهٔ این کتاب پر از عشق به ایران و فرهنگ ایران است، مانند فیلمی مستند

- بیشتر

ahmad kaviani

۱۳۹۹/۰۱/۰۶

کتابی فوق العاده که درس زندگی می آموزد

soheil

۱۴۰۰/۰۲/۱۹

عزیزی این کتاب رو بهم معرفی و پیشنهاد کرد ، از اون روز این کتاب شد تمام دنیام، تمام اهالی کتاب به آقای جعفری و خدمتاشون بدهکار هستند، روحش شاد و یادش گرامی، با تشکر از طاقچه

ali fattahi

۱۴۰۰/۰۹/۰۱

تلاشها و عشق و امیدها و آرزوهای موسس انتشارات امیرکبیر فقط کتاب بود و کتاب و پایانی اندوهبار حاصل یک عمر زحمت و تلاش عاشق کتاب. اوهم در پایان عمر قدر ندید و درجایی که باید جایگاهی ندادندش. کتاب در

- بیشتر

رعنا

۱۴۰۰/۰۳/۱۰

عبدالرحیم جعفری، نمونه‌ای واقعی از انسان با پشتکار و عزم و اراده قوی. عاشق وطن و خدمت به مردم. تلاشش ستودنی‌ست. جای بسی امیدواری که پسرش، محمدرضا جعفری قدم در راه پدر گذاشته است. یاد و نامش مانا.

کاربر ۲۲۷۴۳۴۱

۱۳۹۹/۱۱/۰۷

انصافا دو جلد کتاب هر چند طولانی بود ولی خیلی چهره های نام آشنا را خوب تصویر میکنند۰۰۰کتاب خوبی بود

محسن ارشدی

۱۴۰۳/۰۸/۱۲

بسیارعالی

2m,z,s

۱۴۰۲/۱۰/۱۲

واقعا روزگار چه بازی‌هایی سر آدم درمیاره .قسمت دوم کتاب پر از دلهره واضطراب بود.جلد سوم رو پیدا نکردم

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۳)

پایان داستان را نمی‌دانم، نمی‌دانم که مثل خیلی از رمانها، وقایع، ابتکار عمل را از دست نویسنده می‌گیرند و خود آنطور که می‌خواهند رمان را به پایان می‌برند.

256

آقای امینی از اقوام آیت‌الله خمینی بود و در سالهای قبل از انقلاب، آقای آیت‌الله خمینی هر وقت به تهران می‌آمد منزل آقای امینی بود؛ اگر مریض بود امینی او را نزد دکتر سیاوش شقاقی در همسایگی خانه‌اش که با او دوست بود می‌برد. آقای امینی تعریف می‌کرد: روزی با آقای آیت‌الله خمینی در خانه نشسته بودیم و صبحانه می‌خوردیم که تلفن زنگ زد. آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری یزدی بود که از قم تلفن می‌کرد؛ بعد از صحبتهایی که با او کردم، به ایشان گفتم حاج آقا خمینی هم اینجا تشریف دارند؛ آقای حائری گفتند گوشی را بدهید با هم صحبت کنیم؛ خواستم گوشی را به آقای حاج آقا خمینی بدهم، ایشان گوشی تلفن را نگرفتند، گفتند ببینید آقای حائری چه می‌گویند؛ گوشی دست من بود و من مطالب آقای حائری و آقای خمینی را به آنها می‌گفتم. حرفهای تلفنی که تمام شد و گوشی را زمین گذاشتم از آقای خمینی پرسیدم حاج‌آقا چرا خودتان نخواستید با تلفن صحبت کنید؟ فرمودند بیست روزی است تلفن ملی شده، و حرام است من به تلفن دست بزنم.

محسن

شاعر و نویسنده حقیقی مستغنی است، نیازی به پول، جز در حد گذران یک زندگی عادی که آن هم هیچوقت میسر نمی‌شود، در خود احساس نمی‌کند.

محسن

از به‌کار گرفتن وسایل و امکانات نو نیز واهمه‌ای نداشتم. سال ۱۳۵۴ بود که امیرکبیر یک دستگاه کامپیوتر از شرکت دیبا خریداری کرد. امیرکبیر در آن سالها از معدود مؤسسات خصوصی بود که در اداره کارهای اداری و مالی‌اش کامپیوتر به‌کار گرفت، و این کار در میان مؤسسات انتشاراتی کاری بود نو و بی‌سابقه.

آقارحمت

اولین نمایشگاه کتاب در ایران را هم امیرکبیر برپا کرد. اندیشه نمایشگاه را خانم و آقای جزنی مطرح کردند، و دکتر خانلری نیز کمک کرد و باشگاه دانشگاه را در اختیارمان گذاشت. و چه بهنگام بود برپایی این نمایشگاه! برپایی نمایشگاه را در مطبوعات اعلام کرده بودیم، و مشتاقان انگار منتظر همین لحظه و همین ابتکار بودند، انگار مدتها بود انتظار چیزی را داشتند که خود نمی‌دانستند چیست، و نمایشگاه ناگهان ظاهر شده بود. آن سال، سال ۱۳۳۷ بود

آقارحمت

شاهنامه فردوسی یکی از سه اثر حماسی بزرگ جهان است، طبعاً جوشش غرورم بیشتر و علاقه‌ام به سراینده شاهنامه و موضوع آن که ایران و ایرانیان باشد افزون‌تر می‌شد. در ضمنِ فعالیت روزمرّه امیرکبیر و گرداندن چرخهای دستگاه کوچکی که راه انداخته بودم و گاه با زحمت و گاه با سهولت نسبی به راهش ادامه می‌داد، از شاهنامه فردوسی غافل نبودم؛ آرزو می‌کردم روزی دست و بالم آن اندازه باز باشد که بتوانم خدمتی درخور این حماسه بزرگ به هموطنانم تقدیم کنم و روح بلند فردوسی بزرگ را از خود شاد

آقارحمت

کجائی؟ بشنو! بشنو! من از آن گونه با خویش به مهرَم که بسمل شدن را به جان می‌پذیرم بس که پاک می‌خواند این آب پاکیزه که عطشانش مانده‌ام! بس که آزاد خواهم شد از تکرار هجاهای همهمه در کشاکش این جنگ بی‌شکوه!

Ozra

این قانون زندگی خرمگسهاست: زاغ‌سیاه «رقیب» را چوب زدن نه با این هدف که شرافتمندانه با او رقابت نماید و کالای بهتر با کیفیت مرغوب تر به مردم عرضه کند، بلکه به این منظور که مزاحم شود و چوب لای چرخ رقیب بگذارد که حالا که من لیاقت ندارم به پای تو برسم پس کاری می‌کنم که تو هم در کارت وا بمانی.

Ozra

ناخواسته، پشت میز، اشک شوق می‌ریزم. هنوز هم پس از گذشت بیش از سی سال، باز هرگاه که به یاد این لحظات می‌افتم دستخوش هیجان می‌شوم. من کارگر فقیر و جوان پابساطی کتاب، با دربار شانه به شانه شده بودم! خوش‌ترین ایام زندگی‌ام همین روزها بود.

پ. و.

سرانجام پس از سالیان درازی که از سال ۱۳۳۳ شروع شده بود، در مردادماه ۱۳۵۰ شاهنامه امیرکبیر آماده انتشار شد و رویا به واقعیت گرایید. تلاشهای شبانه‌روزی من و همکارانم در امیرکبیر و زحمات آقای بهرامی و گروهی از هنرمندان کشورمان به ثمر رسید و اولین جلد آن به عنوان نمونه بر روی میز کارم ظاهر شد و من نتیجه آن‌همه تلاش و رنج را سرانجام به چشم دیدم... اغراق نیست اگر بگویم آن روز یکی از پرافتخارترین روزهای زندگی‌ام بود؛ از عظمت کاری که انجام داده بودم رعشه شوق سراسر وجودم را فرا گرفت. خداوند را سپاس گفتم که به من، همان کودک کارگر فقیر پابرهنه چاپخانه، این توانایی را داد که این دستاورد عظیم را به ملت بزرگ ایران تقدیم کنم.

پ. و.

اینجا کشوری است که از قدیم می‌گفتند «استر ذهبک و ذهابک و مذهبک»... نکن آقا! بد می‌بینی! اشتباه می‌کنی، دستی دستی خودت را سر زبانها می‌اندازی! سالها قبل هم زنده‌یاد معدل شیرازی گفته بود تاجر عاقل کسی است که تمام تخم‌مرغهای خود را در یک سبد نمی‌گذارد و...

zahra.n

یادآوری این فعالیتها و این وقایع یاد نوشته همینگوی را در دلم زنده می‌کند: پیرمرد و دریا. پیرمرد من بودم، که دریای متلاطم زندگی را با آن توش و تلاش درنوردیدم، به ماهی بزرگی که سالها آرزوی صیدش را داشتم رسیدم، ماهی را صید کردم و کشان‌کشان و عرق‌ریزان با خود به ساحل آوردم... اما وقتی به ساحل رسیدم ازماهی جز اسکلتی برجا نبود: کوسه‌ها و سگ‌ماهیها هریک تُکی زده و تکه‌ای از گوشت ماهی را کنده بودند، و از ماهی به آن بزرگی اسکلتی بیش باقی نمانده بود! دردناک است... از ماهی بزرگ با آن‌همه رگ و پی و آن‌همه عظمت، لاشه‌ای بیش نمانده است، و پیرمرد خسته است... باید خستگی در کند، و درد این است که انگار کسی این ماهی بزرگ را ندیده است! جز پسربچه‌ای ژولیده که وقتی پیرمرد قایقش را به دیواره اسکله می‌بندد با تعجب انگشت به دهان می‌برد، چشم می‌دراند، و می‌گوید: «ای وای، چه استخوانهای بزرگی!»

zahra.n

وقتی در محلی دو سه تا کتابفروشی وجود دارد اگر یکی کتاب مورد نظر متقاضی را نداشته باشد متقاضی به دیگری مراجعه می‌کند. کتاب سبزی یا پنیر نیست که بگوییم خریدار مجبور است حتماً به همین که در دسترس است اکتفا کند. نه، خریدار کتاب خاصی را می‌خواهد؛ وقتی دید این کتابفروشی ندارد از کتابفروشی بغل‌دستی می‌خرد. اکنون سالهاست که حریم صنفی منتفی شده و می‌بینیم در هر محلی در تهران مخصوصاً در مقابل دانشگاه، دهها کتابفروشی هستند و همه هم کار و کاسبی روبراهی دارند، همانطور که زمانی محل کار کتابفروشها در ناصرخسرو و تیمچه حاجب الدوله و بازارحلبی‌سازها و بعداً شاه‌آباد بود و کسی شکایتی نداشت. مثلی است معروف که کسب پیش همکار رونق می‌گیرد. کار اشرفی هم بحمدالله رونق گرفت و دوستی‌مان همچنان محفوظ ماند.

zahra.n

پیشنهاد کردم این «بررسی‌گونه» ها را در کتابی گردآوری کند و برای چاپ به امیرکبیر بدهد و او موافقت کرد. حاصل این همکاری گلچینی بود در پنج مجلد با عنوانهای لیلا، اشتیاق، آخرین برگ، یاد دوست و کتابی درباره چند شاعر مشهور و بزرگ ایران به‌نام شعرای بزرگ ایران که در قطع وزیری و در حدود چهارصد صفحه بود و همگی در فاصله سالهای ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۴ چاپ شد.

zahra.n

امیرکبیر از دشتی کتاب دیگری هم چاپ کرد با عنوان پنجاه و پنج. این کتاب که قبلا در روزنامه کیهان به‌طور پاورقی چاپ می‌شد، اشاره‌ای بود به زندگی خودش و پنجاه و پنج سال حکومت خاندان پهلوی و برخوردهای او با رضاشاه. پس از انقلاب چاپ این کتاب هم شد یکی از مدارک اتهام همکاری من با رژیم گذشته. یکی از روزنامه‌های عصر برای اثبات این اتهام یک صفحه خود را به این اختصاص داد که من با چاپ کتاب پنجاه و پنج مبانی رژیم سابق را تحکیم کرده‌ام! و حال آنکه از اوایل انقلاب تا امروز دهها کتاب کوچک و بزرگ در شرح احوال رضاشاه و محمدرضاشاه و خاندان پهلوی توسط ناشران مختلف چاپ و منتشر شده و می‌شود.

zahra.n

پس از انقلاب آریان‌پور به امریکا رفت و در نبودن او «مدرسه عالی ترجمه» مصادره شد و نام آن تبدیل به «دانشگاه علامه طباطبایی» گردید و من هم رهسپار زندان اوین شدم.

zahra.n

کمکها به جیب مستحقان رفته، «مستحبان» مانده‌اند!

zahra.n

سیمرغ همچنان بال می‌زند و نسخه‌های شاهنامه امیرکبیر را به موزه‌ها، دانشگاهها، و فرهنگستانها می‌بَرد؛ نسخه اصل در کنف حمایت فردوسی بزرگ مصون از تطاول و گزند روزگار است، اما پدیدآورنده شاهنامه سرنوشت سراینده بزرگش را یافته است؛ هیچ یک از رنجی که بردند گنج نیافتند. اما شاهنامه همچنان هست و خواهد بود، به نام همان که سروده است، و همانها که آن را آراسته‌اند.

zahra.n

کتاب همسایه‌ها اثر احمد محمود (آقای احمد اعطا) راکه برای کسب اجازه به اداره نگارش دادیم سالها بود اجازه انتشارش را نمی‌دادند... ناگاه متوجه شدیم که کتاب را عینآ افست کرده و با آرم امیرکبیر پنهانی منتشر کرده‌اند در صورتی که خود ما حتی یک جلد آن را نداشتیم.

محسن

اطلاعات شهربانی کتاب را توقیف کرده! به بخش مطبوعات شهربانی مراجعه کردم. مسئولش سرهنگی بود که نامش را فراموش کرده‌ام. جریان را از او جویا شدم، پاسخ قانع‌کننده‌ای نشنیدم؛ بی‌اختیار آهنگ صدا را بالا بردم: «این کتاب که چیزی ندارد، کتاب بچه‌هاست!» سرهنگ گفت: «بله، حق با شماست، ولی همکاران ما معتقدند که این کتاب در تجلیل از خسرو گلسرخی است!» ماتم برد! پرسیدم: «به چه دلیل؟» گفت: «خوب دیگر، از اسمش پیدا است: بوته گل سرخ؛ قطعاً بی‌ارتباط نیست!» سبحان‌الله! آدم چه بگوید؟ در کشوری که کار فرهنگ را به سرهنگ می‌سپارند، چه می‌توانی بگویی؟

محسن

حجم

۴٫۱ مگابایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۶۱۶ صفحه

حجم

۴٫۱ مگابایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۶۱۶ صفحه

قیمت:

رایگان