معرفی کتاب میک هارته اینجا بود
«میک هارته اینجا بود» نوشته باربارا پارک، نویسنده آمریکایی کتاب‌های کودک و نوجوان است.
معروف‌ترین اثر این نویسنده «جونی بی جونز» نام دارد اما کتاب «میک هارته اینجا بود» هم از رمان‌های پرطرفدار او است. پارک در این رمان به دغدغه همیشگی بشر برای رویارویی با مرگ می پردازد.
فیپ دختر سیزده ساله‌ای است که در این کتاب ماجرای مرگ برابردش میک را تعریف می‌کند. میک یک روز در حال دوچرخه‌سواری ناگهان به یک سنگ برخورد می‌کند و بلافاصله بعد از آن سرش به پشت یک کامیون می‌خورد، ضربه مغزی می‌شود و درجا می‌میرد و این شروع ماجرای کنار آمدن فیپ با مرگ برادر است.
تحمل این فقدان برای کل خانواده سخت و طاقت‌فرسا است و برای فیپ سخت‌تر.
او بی‌وقفه درگیر خاطرات میک است و از حال و هوای خود و پدر و مادرش در روز حادثه و خاکسپاری می‌گوید. فیپ در این ماجرا یاد می‌گیرد که چطور هیجاناتش را کنترل و تخلیه کند و پیام اصلی داستان هم همین است.
باربارا پارک در این اثر شخصیت‌ها را طوری طراحی کرده که ما حتی بعد از بستن و کنارگذاشتن کتاب هم نمی‌توانیم برایشان وجود خارجی تصور نکنیم. آنها آنچنان ملموس‌اند که با ما و در کنارمان زندگی می‌کنند.
این رمان یک اثر روان‌شناسانه و آموزنده هم به‌شمار می‌رود چراکه در تمام صفحات خود به خانواده‌ها، به‌خصوص نوجوانان نشان می‌دهد که چطور در طول زمان فقدان عزیزانشان را تحمل کنند:
«من و پدر و مادرم، با ماشین تا محل خاکسپاری میک رفتیم. در طول راه یک کلمه هم حرف نزدیم.
من عقب نشسته بودم و حواسم بود که از خط فرضی وسط صندلی که همیشه طرف من را از طرف میک جدا می‌کرد رد نشوم...
دستم را جلو بردم و به موهای مادرم کشیدم. او یک دستش را روی دست من گذاشت و با دست دیگرش دست بابا را گرفت... مثل یک زنجیر خانوادگی با حلقه‌ای گمشده...»
اطلاعات تکمیلی
| دسته‌بندی | |
| تعداد صفحات | ۷۶ صفحه |
| قیمت نسخه چاپی | ۱۲,۰۰۰ تومان |
| نوع فایل | ePUB |
| تاریخ انتشار | ۱۳۸۸/۰۲/۳۰ |
نظرات کاربران
مشاهده همه نظرات (۹)بهترین کتاب برای نوجوون ها .بسیار آموزنده بود و به من نشون داد که با چیزای از دست دادام باید کنار بیام ... غم انگیز بود و داستان زندگیش مثل خودم بود😓
روایتی از ذهن نوجوانی که برادرش را از دست داده. جذابیت داستان یک طرف.... از ترجمه فوق العاده خانم دیهیمی غرق لذت شدم. آنقدر روان و زیبا بود که هرچقدر میخواستم به نوع ترجمه دقت کنم باز غرق داستان میشدم. زبان
درعین ساده و روون بودن، قشنگ و دوست‌داشتنی بود. اعتقاد دارم که می‌تونست بهتر هم باشه اما همین‌طوری هم فوق العاده بود و از خوندنش کمی غمگین شدم و کمی حس خوب بهم تزریق شد.
کتاب قشنگی بود در عین سادگی که داشت حال دلمو خوب کرد با بعضی از جملاتش اشک ریختم،حسرت خوردم ،دلتنگ شدم.ولی به نوعی کمک میکنه برای کنار اومدن و پذیرفتن مرگ عزیزان.این جمله اش رو خیلی دوست داشتم 《مگه نمیگن
خیلی قشنگ بود و غم انگیز،نمیدونم اگه کسی رو از دست دادین خوبه بخونید یا نه،من خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و خیلی اشکمو در آورد،مرسی از مترجم محترم و نویسنده عزیز