کتاب آقای پروست

وقتی مارسل پروست، نویسنده شهیر فرانسوی و خالق «در جستجوی زمان ازدست رفته» در سال ۱۹۲۲ درگذشت، تمام دنیا او را می‌شناختند، اما دسترسی به جزئیات زندگی‌اش تنها از طریق یک نفر میسر بود. کسی که پروست هیچگاه او را جز «سلست عزیز» خطاب نکرد. زنی که ۸ سال از زندگی‌اش را کنار او گذراند اما بیش از هزارسال به او نزدیک شد. سلست آلباره تنها کسی بود که حقایقی اساسی‌ را درباره گذشته پروست، دوستان، عشق، نگاه‌اش به جهان، شخصیت، افکار و آثار او آشکار کرد.

«سلست اصلی‌ترین شاهدی بود که در قلب زندگی او می‌تپید و به اذعان خودِ او مرگ پروست پایان زندگی سلست بود، اما پنجاه سال تمام از بازگویی خاطرات‌اش امتناع کرد. از آن‌جایی که آقای پروست با آثارش در عزلت به‌سر می‌برد تمایل نداشت جز در انزوا زندگی کند.»

کتاب حاضر نتیجه هفتادساعت گفتگوی نویسنده با سلست آلباره درباره رازها و روزهای زندگی مارسل پروست است:

از اولین ملاقات‌مان شصت سال می‌گذرد، اما انگار همین دیروز بود. اغلب می‌گفت: «وقتی مُردم، مرا از یاد نخواهید برد، زیرا هرگز مثل من نخواهید یافت». امروز می‌بینم حق با او بود هرگز او را ترک نکرده‌ام، لحظه‌ای از یادش غافل نشده‌ام و همیشه او را سرمشق قرار داده‌ام. چه شب‌ها که خواب به چشمان‌ام راه نمی‌یابد و او در عالم خیال با من سخن می‌گوید. وقتی مشکلی برایم پیش می‌آید از خود می‌پرسم: «اگر او این‌جا بود چه توصیه‌ای به من می‌کرد؟» و صدایش را می‌شنوم که می‌گوید: «سلست عزیز...» و حدس می‌زنم که چه می‌توانست بگوید. هر پیش‌آمد خوبی را از جانب او می‌دانم. او همیشه خیر مرا می‌خواست، وقتی زنده بود هر وقت چیز خوبی برایم پیش می‌آمد، یا کسی از من تعریف می‌کرد، بی‌نهایت خوشحال می‌شد. بعید است انسانی تا این حد شریف و نیک، بعد از مرگ اثری از خود بر جای نگذارد. مطمئن‌ام که او حتی در دنیای دیگر هم با من است.