کتاب دقیقاً نیمهشب
۳٫۴
(۵)
خواندن نظراتمعرفی کتاب دقیقاً نیمهشب
«دقیقاً نیمه شب» داستانی بلند با محوریت وقایع سال ۸۸ از حسینعلی جعفری (-۱۳۴۴) است. این کتاب داستانی با ریزپردازیهای دقیق و مستند با اندکی چاشنی تخیل است و به ماجرای شخصیتی میپردازد که طی داستان دچار تحول میشود و در مجموع تحلیلی سیاسی از وقایع سال ۸۸ در قالب رمان است:
«میخواهم خودکشی کنم. کمک میکنی؟»
صادق پیامک ناشناس را چند بار میخواند و فکری میشود که چه کسی این وقت شب دارد سر به سرش میگذارد. ساعت گوشیاش که نوکیای دوصفر یازده با سیمکارت کد دو است، ۰۰: ۰۰ را نشان میدهد.
ـ تماس رأس ساعت صفر.
ناشناس تماس گرفت و بعد از شنیدن صدای او قطع کرد و بعد این پیامک را فرستاد.
ـ کی میتونه باشه؟
آخرین فیش را میخواند: «ریچارد کاتم کارشناس ارشد مسائل ایران در سازمان سیا: هر مقالهای که مینوشتم به سرعت در مطبوعات روز بعد ایران چاپ میشد.»
ـ بیچاره دکتر مصدق!
فیشها را دسته میکند و از پشت میز که... مورموش میشود. پایش را پس میکشد که میخورد به پایه صندلی. خم میشود و زیر میز را میجورد. سوسک کوچکی گوشه پایه میز کامپیوتر کز کرده است. تهدیدش میکند: «به به! چشمم روشن! کارتون به جایی رسیده که میآیین توی اتاق خواب من؟
کتاب جامع DBA
حسین علیان
الزام به وجوب حفظ خون مسلمان و جنایت بر علیه مهدورالدممیلاد میوه یان
جامعه شناسی تاریخی خانوادهمارتین سگالن
حمایت اجتماعی و رفتار شهروندانمحبوب شفائی هرآباد
سرت توی زندگی خودت باشه!نازنین اصلانی
هیولا و آدم هامتس استراندبری
حلقه های گمشده توسعه سازمانیمریم اسدی
بلشویک ها و نهضت جنگلمویسی آرونوویچ پرسیتس
خانه لاک پشت کوچولومرضیه جوکار
تکنوازی گیتار کلاسیک؛ جلد ۲فردریک نود
عشق و سکوت مریم شکری
مقدمات شیمیرویا کیانی انبوهی
سنجش از دور ماهواره ای با اینترفرومتری راداریداود پوره
امضای مستقبلرضا روزبهانی
مقدمه ای بر آموزش ریاضیهمایون عربیانی
راهکارهای کسب انگیزه برای موفقیتکیانوش دیگاله
خانه دلم شیشه ای استویدا وثوق
دوبیتیهای فولکلوریک تالشیرحیم نیکمرام ماسوله
حجم
۳۹۱٫۴ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۵۰۸ صفحه
حجم
۳۹۱٫۴ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۵۰۸ صفحه
قیمت:
۱۵۲,۰۰۰
۷۶,۰۰۰۵۰%
تومان
نظرات کاربران
رمانی سیاسی و به نوعی عشقی (البته خیلی خفیف) که مارو می بره تو دلِ ماجرای انتخابات ۸۸ و فتنه و ...
هنوز خواندن کتاب را به انتها نرسانده ام. فقط ای کاش نویسنده بک بار نوشته اش را می خواند. مگر می شود این همه غلط نگارشی بک جا جمع شود ؟! راوی روایت می کند، ضمیرها در همان جمله اول شخص است! نه