کتاب کافکا شام می‌پزد

«کافکا شام می‌پزد» مجموعه داستان‌های کوتاه لیدیا داویس، نویسنده آمریکایی است. بی‌شک یکی از بهترین نویسندگان داستان کوتاه در جهان است که توانسته با داستان‌های خود مرزهای جهان را درنوردد. ویژگی داستان های او با توجه به فضاهای موجود در دیگر داستان‌ها از دیگر داستان‌نویسان جهان، از یک نوع فضای منحصر به فردی برخوردار است. نگریستن به اوضاع نابسامان جهان از یک سو و حضور شخصیت‌های زن با محوریت تفکر زنانه در مسائل روزمره زندگی از جمله خصلت‌های داویس به داستان است. لیدیا داویس تا کنون یک رمان به نام " پایان داستان " و پنج مجموعه داستان کوتاه منتشر کرده‌است. آثار داویس به زبان های مختلفی ترجمه شده‌است که توانسته از این جنبه جوایز چندی را از آن خود کند. داویس در سال ۲۰۱۳ توانست جایزه معتبر من‌بوکررا از آن خود کند. تفاوت عمده داستان‌های داویس در مقایسه با داستان‌های دیگر در نوع برخورد وی با عناصر و فنون داستان‌پردازی است که از این منظر ویژگی متفاوتی به آثار وی بخشیده‌است. داویس در کنار داستان‌نویسی به کار ترجمه نیز مشغول است. بخش از داستان «زن سیزدهم» از این کتاب را می‌خوانید: تویِ شهری دوازده زن زندگی می کردند، زن سیزدهمی هم بود. هیچ کس اجازه نمی داد او آنجا زندگی کند، نه هیچ نامه ای به دست اش می رسید، نه کسی با او حرف می زد، هیچ کس چیزی از او نمی خرید، هیچ کس به سمت نگاهش بر نمی گشت، هیچ کس نانی به او نمی فروخت، هیچ کس درش را نمی کوبید، باران بر سرش نمی بارید، خورشید هرگز بر او نمی تابید، روز هرگز بر او طلوع نمی کرد، شب هیچ وقت برای او فرو نمی افتاد، هفته ها برای او نمی گذشتند، سال ها نمی چرخیدند، خانه اش به حساب نمی آمد، باغ اش آماده نمی شد، پیاده روی نمی کرد، توی تخت اش نمی خوابید، غذایش خورده نمی شد، لباس هایش پوشیده نمی شدند و هنوز با وجود همه این ها به زندگی اش در این شهر ادامه می دهد...