کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین

کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین (The real china: 800000000) نوشته راس تریل و ترجمه حسن کامشاد، اثری درباره‌ی جامعه، سیاست و زندگی روزمره‌ی مردم چین در دهه‌های میانی قرن بیستم میلادی است. این کتاب حاصل سفرها و مشاهدات نویسنده به‌عنوان روزنامه‌نگار و پژوهشگر در چین است. او تلاش کرده تصویری عینی و بی‌واسطه از کشوری ارائه دهد که در آن زمان برای بسیاری از مردم جهان، سرزمینی ناشناخته و پررمزوراز به شمار می‌رفت. انتشارات خوارزمی این کتاب مصور را در دهه‌ی ۱۳۵۰ منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین

کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین نوشته‌ی راس تریل (Ross Terrill)، گزارشی است از سفر و اقامت نویسنده در چین به‌ویژه در سال‌های پس از انقلاب فرهنگی. این کتاب در قالب روایت‌های سفرنامه‌ای، گفت‌وگو با مقامات و مردم عادی، بازدید از شهرها، کارخانه‌ها، مدارس و حتی پارک‌ها، تصویری چندلایه از جامعه‌ی چین ارائه داده است. نویسنده با نگاهی جست‌وجوگر و گاه انتقادی به بررسی ساختارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی چین می‌پردازد و تلاش می‌کند فراتر از کلیشه‌ها و تبلیغات رایج، واقعیت‌های زندگی مردم را نشان دهد. ساختار کتاب بر پایه‌ی مشاهدات میدانی، گفت‌وگوها و تجربه‌های شخصی استوار است و هر فصل به جنبه‌ای از زندگی در چین اختصاص دارد؛ از ورود به کشور و مواجهه با تشریفات مرزی گرفته تا حضور در مدارس، کارخانه‌ها، محافل فرهنگی و حتی گفت‌وگو با مقامات بلندپایه. راس تریل در این کتاب، هم به دستاوردهای انقلاب چین اشاره کرده و هم از مشکلات، محدودیت‌ها و تناقض‌های موجود سخن گفته است. این اثر نه‌تنها برای علاقه‌مندان به تاریخ و سیاست، بلکه برای کسانی که به شناخت فرهنگ‌ها و جوامع دیگر علاقه دارند، سودمند است.

خلاصه کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین

کتاب با روایت ورود نویسنده به چین آغاز می‌شود؛ جایی که او از مرز هنگ‌کنگ وارد سرزمینی می‌شود که برای بسیاری ناشناخته و پرابهام است. نویسنده با توصیف فضای مرزی، قطارها، مردم عادی و نخستین مواجهه با شعارها و تصاویر مائو، فضای متفاوت و خاص چین را به تصویر می‌کشد. او در ادامه، تجربه‌های خود را از سفر به شهرهای مختلف، دیدار با مقامات دولتی، حضور در کارخانه‌ها، مدارس و حتی پارک‌ها روایت می‌کند. در بخش‌هایی از کتاب، نویسنده به گفت‌وگو با شخصیت‌هایی چون چوئن‌لای (نخست‌وزیر وقت چین) و دیگر مقامات اشاره و تلاش کرده از خلال این دیدارها، سیاست‌ها و نگرش‌های حاکم بر کشور را بازتاب دهد. او همچنین با مردم عادی، دانش‌آموزان، کارگران و فروشندگان صحبت می‌کند و از خلال این گفت‌وگوها، تصویری از زندگی روزمره، دغدغه‌ها و امیدهای مردم ارائه می‌دهد. کتاب به موضوعاتی چون آموزش‌وپرورش، نقش کودکان و جوانان در جامعه، وضعیت زنان، عدالت اجتماعی، اقتصاد، فرهنگ و حتی روابط بین‌الملل چین می‌پردازد. نویسنده در هر بخش تلاش کرده هم دستاوردهای انقلاب چین را نشان دهد و هم به محدودیت‌ها، مشکلات و تناقض‌های موجود اشاره کند. او از یک‌سو به پیشرفت‌های اجتماعی، افزایش سطح سواد و بهبود وضعیت بهداشت و امنیت اشاره دارد و از سوی دیگر به محدودیت‌های آزادی فردی، کنترل شدید دولت و فضای تبلیغاتی انتقاد می‌کند. در بخش‌هایی از کتاب، نویسنده به تجربه‌های شخصی خود از زندگی در هتل‌ها، سفر با قطار و هواپیما، حضور در رستوران‌ها و حتی خرید در فروشگاه‌ها می‌پردازد و از خلال این روایت‌ها، تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی چین با دیگر کشورها را برجسته می‌سازد. او همچنین به نقش پررنگ ایدئولوژی و تبلیغات سیاسی در زندگی روزمره‌ی مردم اشاره کرده و نشان می‌دهد که چگونه شعارها و آموزه‌های حزب کمونیست همه‌جا حضور دارد. در مجموع، این کتاب تلاشی است برای ارائه‌ی تصویری واقعی و چندوجهی از جامعه‌ی چین در دوره‌ای خاص؛ تصویری که هم نقاط قوت و هم ضعف‌ها را در بر می‌گیرد و خواننده را به تأمل درباره‌ی پیچیدگی‌های این کشور بزرگ و پرجمعیت دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ مردم چین را بخوانیم؟

این کتاب با نگاهی بی‌واسطه و عینی، تصویری از چین در دوره‌ای حساس و پرتحول ارائه می‌دهد؛ دوره‌ای که کمتر منابع مستقیمی درباره‌ی آن به فارسی وجود دارد. روایت‌های سفرنامه‌ای، گفت‌وگو با مردم عادی و مقامات و مشاهده‌ی زندگی روزمره باعث شده که کتاب نه‌تنها برای علاقه‌مندان به تاریخ و سیاست، بلکه برای کسانی که به شناخت فرهنگ‌ها و جوامع دیگر علاقه دارند، جذاب باشد. از ویژگی‌های شاخص این اثر، توجه به جزئیات زندگی روزمره، بررسی تناقض‌ها و تضادهای جامعه‌ی چین و تلاش برای عبور از کلیشه‌ها و تبلیغات رسمی است. خواندن این کتاب فرصتی برای آشنایی با تجربه‌های زیسته در کشوری است که همواره در مرکز توجه جهان قرار داشته است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ معاصر چین، پژوهشگران علوم اجتماعی، دانشجویان رشته‌های علوم سیاسی و مطالعات شرق آسیا و کسانی که به شناخت فرهنگ‌ها و جوامع دیگر علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین این کتاب برای افرادی که به‌دنبال درک عمیق‌تر تحولات اجتماعی و سیاسی چین هستند، منبعی سودمند است.

درباره راس تریل

راس تریل (Ross Terrill) متولد ۲۲ اوت ۱۹۳۸، درگذشته‌ی ۲ اوت ۲۰۲۴، دانشمند علوم سیاسی و تاریخ‌نگار استرالیایی‌تبارِ آمریکایی بود که به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین پژوهشگران تاریخ چین، به‌ویژه جمهوری خلق چین شناخته می‌شد. او استاد علوم سیاسی، نویسنده، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر مسائل آسیای شرقی بود و با آثار و پژوهش‌هایش تأثیر چشمگیری بر شناخت غرب از چین معاصر گذاشت. سال‌ها به‌عنوان پژوهشگر در مرکز فربنکِ دانشگاه هاروارد (Fairbank Center for Chinese Studies) فعالیت کرد و همچنین در دانشگاه‌های تگزاس در آستین و موناش در استرالیا به تدریس پرداخت.

راس تریل در ملبورن زاده شد و کودکی خود را در شهر بروتن (Bruthen) در ایالت ویکتوریا گذراند. در سال ۱۹۵۶ از دبیرستان وسلی کالج فارغ‌التحصیل شد و عنوان شاگرد ممتاز را به دست آورد. بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۵۸ در ارتش استرالیا خدمت کرد و سپس در دانشگاه ملبورن در رشته‌های تاریخ و علوم سیاسی تحصیل کرد. در سال ۱۹۶۵، پس از اتمام تحصیلات کارشناسی با رتبه‌ی ممتاز به ایالات‌متحده مهاجرت کرد و در سال ۱۹۷۰ دکترای علوم سیاسی خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. استادان برجسته‌ای چون استنلی هافمن، بنجامین شوارتز و جان کینگ فربنک ازجمله راهنمایان علمی او بودند. پایان‌نامه‌ی دکترای تریل با عنوانی در زمینه‌ی سیاست و توسعه، برنده‌ی جایزه‌ی سامنر (Sumner Prize) شد. او در سال ۱۹۷۹ تابعیت آمریکایی دریافت کرد.

علاقه‌ی راس تریل به چین از سفر نخست او به پکن در سال ۱۹۶۴ آغاز شد؛ زمانی که ورود یک استرالیایی به چین کمونیست به‌سختی ممکن بود. او در این سفر تجربه‌ی فرهنگی و سیاسی عمیقی کسب کرد و در خاطراتش از این سفر با عنوان «یک استرالیایی به پکن می‌رسد» نوشت که این تجربه مسیر حرفه‌ای او را برای سال‌های آینده تعیین کرد. از آن پس بیش از ۲۰ بار به چین سفر کرد و ارتباط نزدیکی با جامعه‌ی دانشگاهی و سیاسی چین داشت. آثار او ازجمله «مائو: زندگی‌نامه» (Mao: A Biography)، «امپراتوری جدید چین» (The New Chinese Empire)، «خانم مائو» (Madame Mao) و «چین در زمان ما» (China in Our Time) از مهم‌ترین منابع غربی در شناخت سیاست و رهبری چین به شمار می‌رود.

راس تریل علاوه‌بر فعالیت‌های دانشگاهی، سال‌ها در رسانه‌ها نیز حضوری فعال داشت. او به‌عنوان تحلیل‌گر سیاسی حضور یافت و بیش از ۱۴ سال به‌عنوان سردبیر و نویسنده در مجله‌ی The Atlantic Monthly فعالیت کرد. نوشته‌های او در نشریات معتبری چون Foreign Affairs و National Geographic نیز منتشر شده است. او در طول زندگی حرفه‌ای خود جوایز متعددی دریافت کرد؛ ازجمله جایزه‌ی ملی گزارش‌نویسی مجلات (National Magazine Award) و جایزه‌ی جرج پولک برای گزارش‌نویسی برجسته در سال ۱۹۷۲، جایزه‌ی کتاب لس‌آنجلس تایمز برای کتاب The New Chinese Empire در سال ۲۰۰۴ و جایزه‌ی رهبری کرتین - مک‌آرتور در سال ۲۰۰۶.

راس تریل در کنار کارهای پژوهشی، سخنران بین‌المللی شناخته‌شده‌ای بود و در دانشگاه‌ها و مجامع علمی سراسر جهان ازجمله در دانشگاه‌های ییل، کلمبیا، پرینستون، پکن و تورنتو سخنرانی کرد. او در سال ۲۰۱۴ در کنفرانس جهانی چین‌شناسی در پکن درباره‌ی «ارزش‌های چینی و آمریکایی در عصر جهانی‌سازی» سخن گفت. راس تریل دو جلد خاطرات منتشر کرد؛ Australian Bush and Tiananmen Square (۲۰۲۱) و Breaking the Rules (۲۰۲۳). او در جلد دوم برای نخستین‌بار به‌طور صریح از گرایش جنسی خود سخن گفت و بخشی از زندگی شخصی‌اش را که پیش‌تر پنهان کرده بود، آشکار ساخت. راس تریل پس از دوره‌ای از بیماری در ۲ اوت ۲۰۲۴ در خانه‌اش در بوستون، در ۸۵سالگی درگذشت. میراث علمی و فرهنگی او همچنان در حوزه‌ی مطالعات چین و روابط شرق و غرب زنده است.

درباره حسن کامشاد

حسن کامشاد (با نام اصلی حسن میرمحمد صادقی) زاده‌ی اصفهان است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش در دبیرستان ادب گذراند و سپس با اخذ دیپلم ادبی وارد دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران شد. پس از پایان تحصیل برای کار به جنوب ایران رفت و در شرکت نفت مشغول شد. در همان دوران گرایش‌هایی به جریان‌های فکری چپ داشت و پس از رویدادهای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ناگزیر به بازگشت به تهران شد. مدتی بعد به دعوت دانشگاه کمبریج به انگلستان رفت تا زبان فارسی تدریس کند و همزمان در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت. رساله‌ی دکترای او با موضوع نثر معاصر فارسی بود که با عنوان Modern Persian Prose Literature در انگلستان منتشر شد. این اثر سال‌ها بعد به پارسی برگردانده و با عنوان «پایه‌گذاران نثر جدید فارسی» توسط نشر نی چاپ شد. حسن کامشاد پس از اتمام تحصیلات به‌عنوان استاد زبان فارسی در دانشگاه کمبریج به تدریس پرداخت و مدتی نیز استاد مدعو دانشگاه کالیفرنیا بود. او پس از پنج سال به ایران بازگشت و مدتی در کشور فعالیت کرد تا دوباره از سوی شرکت نفت به لندن اعزام شد. پس از بازنشستگی، وقت خود را صرف تألیف و ترجمه کرد و آثار ارزشمندی در زمینه‌ی ادبیات فارسی و ترجمه‌ی ادبی از او بر جای مانده است. نام خانوادگی اصلی او میرمحمد صادقی بود که در جوانی به انتخاب خود آن را به کامشاد تغییر داد. کتاب «حدیث نفس» زندگی‌نامه‌ی خودنوشت او است که در آن از مسیر زندگی، تحصیلات، فعالیت‌های فرهنگی و تجربه‌های شخصی‌اش سخن گفته است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

راس تریل جوایز و افتخارات متعددی به دست آورد. او در سال ۱۹۵۷ موفق به دریافت جایزه‌ی نمایشگاه علوم سیاسی از دانشگاه ملبورن شد و در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ بورس یادبود فرانک ناکس را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. پایان‌نامه‌ی دکترای او در سال ۱۹۷۰ برنده‌ی جایزه ی سامنر از همان دانشگاه شد. در سال ۱۹۷۲ دو جایزه‌ی معتبر روزنامه‌نگاری، یعنی جایزه‌ی ملی مجله برای برتری در گزارش‌نویسی و جایزه‌ی یادبود جرج پولک برای گزارش‌نویسی برجسته‌ی مجله‌ای را به دست آورد. همچنین در سال ۲۰۰۴، کتاب او با عنوان امپراتوری جدید چین (The New Chinese Empire) برنده‌ی جایزه‌ی کتاب لس‌آنجلس تایمز شد و در سال ۲۰۰۶ نیز جایزه‌ی رهبری کرتین - مک‌آرتور را دریافت کرد.