کتاب سگک، چنگک، عروسک و چند کوچک دیگر

کتاب «سگک، چنگک، عروسک ... و چند کوچک دیگر» اثری از علیرضا برازنده‌نژاد است که نشر آپان آن را منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه و روایت‌هایی است که با نگاهی طنزآمیز و گاه تلخ به زندگی روزمره، روابط انسانی و دغدغه‌های معاصر می‌پردازد. نویسنده با زبانی خاص و ساختاری چندلایه، شخصیت‌هایی را خلق کرده که هرکدام درگیر مسائل و انتخاب‌های شخصی خود هستند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سگک، چنگک، عروسک و چند کوچک دیگر

«سگک، چنگک، عروسک ... و چند کوچک دیگر» نوشتهٔ علیرضا برازنده‌نژاد، در قالب داستان کوتاه و روایت‌های پیوسته، به زندگی شخصیت‌هایی می‌پردازد که درگیر روزمرگی، خاطرات، روابط عاطفی و بحران‌های هویتی هستند. این کتاب در فضایی معاصر و با روایتی چندصدایی، دغدغه‌های نسل امروز را بازتاب می‌دهد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر داستانک یا روایت، بخشی از یک کل بزرگ‌تر را شکل می‌دهد و در عین استقلال، به دیگر بخش‌ها پیوند دارد. روایت‌ها گاه از زاویهٔ دید اول‌شخص و گاه سوم‌شخص بیان می‌شوند و در برخی بخش‌ها، مرز میان واقعیت و خیال محو می‌شود. کتاب با بهره‌گیری از طنز، نقد اجتماعی و نگاهی به روابط انسانی، تصویری از جامعهٔ شهری و دغدغه‌های فردی ارائه می‌دهد. فضای داستان‌ها اغلب در محیط‌های آشنا چون خانه، محل کار، مسافرخانه یا کافه می‌گذرد و شخصیت‌ها با چالش‌هایی چون جدایی، تنهایی، انتخاب‌های دشوار و تلاش برای معنا بخشیدن به زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این اثر با رویکردی تجربی و بازی با فرم، مرزهای سنتی داستان‌نویسی را جابه‌جا کرده است.

خلاصه داستان سگک، چنگک، عروسک و چند کوچک دیگر

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! در «سگک، چنگک، عروسک ... و چند کوچک دیگر»، روایت اصلی حول محور امیرحسین شکل می‌گیرد؛ مردی که پس از جدایی از سمیرا، درگیر روزمرگی‌های شغلی و دغدغه‌های مالی است. او میان علاقه به سفر و خانه‌نشینی، و میان نوشتن داستان و تلاش برای فروش آن، سرگردان است. امیرحسین با فولکس نارنجی‌اش به شهری سفر می‌کند تا داستانی را به فردی به نام سکه ارائه دهد. در این میان، روایت‌هایی از زندگی شخصی او، خاطراتش با سمیرا و تجربه‌هایش در محیط کار و مسافرخانه، درهم‌تنیده می‌شوند. در بخش‌هایی از کتاب، داستان‌هایی که امیرحسین می‌نویسد یا تعریف می‌کند، به‌عنوان داستانک‌هایی مستقل روایت می‌شوند؛ از جمله داستان دلقکی که پس از تعطیلی سیرک، به نگهبانی پروژه‌ای مرزی گمارده می‌شود و با تهدیدی عجیب روبه‌رو می‌گردد. این داستان‌ها، گاه با طنز و گاه با تلخی، به بحران هویت، انتخاب‌های فردی و مواجهه با ناکامی‌ها می‌پردازند. کتاب با روایت‌هایی دربارهٔ روابط عاطفی، خاطرات مشترک، جدایی، و حتی تجربه‌های روزمره مانند خوردن میوه یا مراسم رونمایی کتاب، تصویری چندلایه از زندگی شخصیت‌ها ارائه می‌دهد. در برخی بخش‌ها، مرز میان داستان و خاطره، واقعیت و خیال، محو می‌شود و شخصیت‌ها در جست‌وجوی معنا و هویت، با خود و دیگران گفت‌وگو می‌کنند. دغدغهٔ اصلی کتاب، جست‌وجوی معنا در دل روزمرگی و مواجهه با انتخاب‌های گاه دشوار زندگی است.

چرا باید کتاب سگک، چنگک، عروسک و چند کوچک دیگر را بخوانیم؟

این کتاب با روایت‌هایی کوتاه و پیوسته، تجربه‌های زیسته و دغدغه‌های ذهنی نسل امروز را به تصویر می‌کشد. «سگک، چنگک، عروسک ... و چند کوچک دیگر» با بازی فرمی و روایت‌های چندلایه، خواننده را به دنیای شخصیت‌هایی می‌برد که درگیر انتخاب‌های شخصی، روابط پیچیده و بحران‌های هویتی‌اند. طنز تلخ و نگاه انتقادی به جامعه، از ویژگی‌های شاخص این اثر است. خواندن این کتاب فرصتی برای مواجهه با روایت‌هایی است که هم آشنا و هم غافلگیرکننده‌اند و می‌توانند ذهن را به تأمل دربارهٔ زندگی روزمره و روابط انسانی وادارند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان کوتاه معاصر، روایت‌های تجربی و فرم‌های نو در ادبیات فارسی مناسب است. همچنین کسانی که دغدغهٔ هویت، روابط انسانی، تنهایی و انتخاب‌های فردی دارند، می‌توانند با روایت‌های این اثر ارتباط برقرار کنند. دوست‌داران طنز تلخ و نقد اجتماعی نیز مخاطبان اصلی این کتاب به‌شمار می‌آیند.

بخشی از کتاب سگک، چنگک، عروسک و چند کوچک دیگر

«داستان ما درباره‌ی امیرحسین است. امیرحسین دو ماه پیش بالاخره با سمیرا به‌هم زد دلش به این خوش است که دو ماه را بکند سه و چهار و بلکه بیشتر. چند ماه است که در یک شرکت جدید کار می‌کند. شرکت او را حرص می‌دهد در عوض حقوق خوبی هم می‌دهد. مشکل اینجاست؛ دوست ندارد ‎۹‏ ساعت توی یک شرکت سر کند. لطفش اینجاست که رئیس شرکت قبول کرده تا او روزی هفت ساعت توی شرکت باشد و او بدش نمی‌آید هفت را بکند پنج و چهار و حیف که اینطوری حقوقش هم کم می‌شود. حقوق را لازم دارد وگرنه او یک جا بند نمی‌شود. آدم سفر است ولی فعلا با خودش قرار گذاشته دوام بیاورد و پول جمع کند. دو چیز را خیلی دوست دارد؛ سفر و خانه‌اش. قد هم دوست‌شان دارد؛ یکی در میان، یکی را یک ذره بیشتر. گاهی فکر می‌کند برای همین است که عاشق مسافرخانه‌هاست. مسافرخانه هر دو را دارد. انتخاب لازم نیست. امیرحسین یک خانه دارد که می‌تواند بفروشد. پول حسابی به جیب بزند و توی فولکس نارنجی‌اش زندگی مسافرتی کند. این را هر آدم عاقلی به او توصیه خواهد کرد. اما دور و بر او هیچ آدم عاقلی نیست. فقط سمیرا عاقل بود که از دو ماه پیش او هم دیگر نیست. عقل خود امیرحسین می‌گوید خانه‌ات را نفروش و داستان را تمام کن، داستانه را بفروش؛ توی خانه‌ات هی بنویس و بفروش. امیرحسین عاشق داستان نوشتن هم هست. توی فولکس هم می‌شود داستان نوشت اما او در حال حاضر موفق شده توی خانه‌اش یک داستان نصفه‌نیمه بنویسد و یک آدم پول‌دار پیدا کند برای سرمایه‌گذاری. این آدم پول‌دار چندان آدم معروفی نیست ولی بین چند نفر آدم دور و برش معروف است به سکه. امیرحسین با فولکس نارنجی‌اش آمده به شهری که سکه در آن زندگی می‌کند. یک شهر آفتابی: با سایه‌هایی که با آفتابش سر جنگ دارند. شهر آقای سکه در واقع یک شهر سایه‌آفتاب است. امیرحسین نوی یک مسافرخانه‌ی ارزان اشاق گرفشه است. تا می‌رسد به اتاق، خود را می‌اندازد روی تخت و می‌خوابد و به خود می‌گوید راس شش و نیم از خواب بیدار می‌شوم تا به قرار ساعت هفت و نیم با آن سکه برسم. می‌داند که می‌رسد. شهر سایه‌آفتاب چندان بزرگ نیست. کوچک است؛ مثل شهرک است: حتما می‌رسد.»