کتاب خاطرات یک قاتل

کتاب خاطرات یک قاتل (و داستان‌های دیگر) با عنوان انگلیسی Diary of a murderer: and other stories نوشته یانگ‌‌ها کیم با ترجمه علیرضا برازنده‌نژاد، در سال ۱۴۰۰ توسط نشر هیرمند منتشر شده است. این اثر در قالب رمان و با محوریت داستانی روان‌شناختی، زندگی مردی سالخورده را روایت می‌کند که گذشته‌ای تاریک و رازآلود دارد. کتاب به موضوعاتی چون زوال عقل، خاطرات، گناه و رابطه‌ی پدر و دختر می‌پردازد و در مجموعه‌ی شهرزاد قرار گرفته است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خاطرات یک قاتل اثر یانگ‌ ها کیم

کتاب خاطرات یک قاتل اثری روان‌شناختی از یانگ‌‌ها کیم است که در قالب رمان، زندگی مردی سالمند را به تصویر می‌کشد. این کتاب با روایتی اول‌شخص، مخاطب را به دنیای ذهنی شخصیت اصلی می‌برد؛ مردی که سال‌ها پیش قاتل زنجیره‌ای بوده و اکنون با بیماری آلزایمر دست‌وپنجه نرم می‌کند. روایت کتاب در بستر جامعه‌ی معاصر کره‌ی جنوبی شکل گرفته و با نگاهی به گذشته و حال، به بررسی تأثیر خاطرات، پشیمانی و زوال عقل بر هویت فردی می‌پردازد.

ساختار کتاب خاطرات یک قاتل مبتنی‌بر خاطرات و یادداشت‌های روزانه‌ی شخصیت اصلی است و فضای آن با تعلیق و ابهام همراه است. دغدغه‌های اخلاقی، روابط خانوادگی و مواجهه با مرگ و فراموشی از محورهای اصلی این رمان به‌ شمار می‌آیند.

خلاصه داستان خاطرات یک قاتل

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان خاطرات یک قاتل با روایت مردی ۷۰ساله آغاز می‌شود که زمانی قاتل زنجیره‌ای بوده و اکنون به آلزایمر مبتلاست. او پس از سال‌ها دست‌کشیدن از قتل، زندگی آرامی را با دخترخوانده‌اش یونوی می‌گذراند، اما با پیشرفت بیماری، خاطراتش به‌تدریج محو می‌شوند و برای حفظ هویت و یادآوری گذشته، شروع به ثبت وقایع روزانه و خاطراتش می‌کند. در همین حین، قتل‌های زنجیره‌ای جدیدی در منطقه رخ می‌دهد و او به پاک جوتی، مردی مرموز که به دخترش نزدیک شده، مشکوک می‌شود. او که نگران امنیت یونوی است، تلاش می‌کند با وجود ضعف حافظه و سردرگمی ناشی از بیماری، حقیقت را کشف کند و از دخترش محافظت کند.

روایت کتاب میان گذشته و حال در نوسان است و خواننده را با ذهن آشفته و پر از تردید شخصیت اصلی همراه می‌کند. دغدغه‌ی اصلی مرد مواجهه با گناه، ترس از فراموشی و تلاش برای جبران گذشته است. در این میان، رابطه‌ی پدر و دختر، احساس گناه، ترس از مرگ و تلاش برای حفظ آخرین رشته‌های پیوند انسانی، درون‌مایه‌های اصلی داستان را شکل می‌دهند.

چرا باید کتاب خاطرات یک قاتل را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی متفاوت و زاویه‌ی دیدی خاص، ذهنیت یک قاتل زنجیره‌ای سالخورده را در مواجهه با بیماری آلزایمر به تصویر می‌کشد. یانگ‌‌ها کیم در کتاب خاطرات یک قاتل نه‌تنها به جنبه‌های روان‌شناختی و اخلاقی شخصیت اصلی می‌پردازد، بلکه تصویری از پیری، فراموشی و تلاش برای حفظ هویت فردی ارائه می‌دهد. تعلیق، پرداختن به روابط خانوادگی و چالش‌های مراقبت از سالمندان از ویژگی‌های شاخص این اثر است. همچنین کتاب با طرح پرسش‌هایی درباره‌ی گناه، بخشش و معنای زندگی، مخاطب را به تأمل وامی‌دارد.

خواندن کتاب خاطرات یک قاتل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای علاقه‌مندان به داستان‌های روان‌شناختی، معمایی و اجتماعی مناسب است. کسانی که دغدغه‌هایی درباره‌ی پیری، بیماری‌، روابط خانوادگی و اخلاق دارند، می‌توانند با این کتاب ارتباط برقرار کنند. همچنین دوستداران ادبیات شرق آسیا و آثاری با محوریت شخصیت‌های پیچیده و چندلایه از مطالعه‌ی این اثر بهره خواهند برد.

درباره یانگ‌ ها کیم

یانگ‌‌ها کیم در یازدهم نوامبر ۱۹۶۸ در شهر هواچون زاده شد. به‌خاطر شغل پدرش که نظامی بود، دوران کودکی را در رفت‌وآمد میان شهرهای گوناگون گذراند. در کودکی دچار مسمومیت گازی بر اثر استنشاق گاز زغال شد و حافظه‌ی خود را پیش از ۱۰سالگی از دست داد.

او در Yonsei University سئول تحصیل کرد و مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی مدیریت بازرگانی گرفت، اما علاقه‌ی چندانی به این رشته نداشت و تمرکزش را بر داستان‌نویسی گذاشت.

کیم پس از پایان تحصیل در سال ۱۹۹۳، خدمت سربازی‌اش را به‌عنوان دستیار کارآگاه آغاز کرد. دوران نویسندگی حرفه‌ای‌اش در سال ۱۹۹۵، بلافاصله پس از پایان خدمت سربازی، آغاز شد؛ زمانی که داستان کوتاه Geoure daehan myeongsang از او در نشریه‌ی Review منتشر شد. سال بعد، در ۱۹۹۶، برای رمان حق دارم خودم را نابود کنم برنده‌ی جایزه‌ی نویسنده‌ی تازه از سوی نشریه‌ی Munhak Dongne شد.

کیم پیش‌تر در دانشکده‌ی نمایش دانشگاه ملی هنر کره، به‌عنوان استاد تدریس می‌کرد و درعین‌حال برنامه‌ای رادیویی با محوریت کتاب اجرا می‌کرد. در پاییز ۲۰۰۸ از همه‌ی سِمت‌های خود استعفا داد تا تمام وقتش را به نوشتن اختصاص دهد. او همچنین مترجم رمان‌های انگلیسی است. کیم از سپتامبر ۲۰۱۰ تا ژوئن ۲۰۱۱ پژوهشگر میهمان دانشگاه کلمبیا بود.

نخستین رمان او، حق دارم خودم را نابود کنم (۱۹۹۶)، به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، چکی، هلندی، لهستانی، ترکی، چینی، ویتنامی، مغولی و... ترجمه شده است.

رمان تاریخی او، Black Flower که در سال ۲۰۰۴ برنده‌ی جایزه‌ی ادبی دونگ‌این شد، داستان کارگران مهاجر کره‌ای در مکزیک را روایت می‌کند. این اثر از رمان‌های کلاسیک رشد شخصیت (Bildungsroman)، داستان‌های سفر دریایی (مانند فیلم تایتانیک)، مطالعات قوم‌نگاری دین و نیز تاریخ‌های تبعید و مهاجرت کره‌ای الهام گرفته است. نمونه‌ای دیگر از سبک ترکیبی او در رمان چهارمش، Your Republic Is Calling You دیده می‌شود. این رمان به هفت زبان از جمله انگلیسی ترجمه شده است.

کیم به‌عنوان نویسنده‌ای شناخته می‌شود که در بازنمایی حساسیت‌های شهری دهه‌ی ۱۹۹۰ مهارت ویژه‌ای دارد. آثار او اغلب از فضاهایی ناآشنا یا حتی غریب بهره می‌گیرند تا پیامدهای سرمایه‌داری مدرن و فرهنگ شهری ــ همچون بیگانگی، ناتوانی در برقراری ارتباط، خودشیفتگی افراطی و... ــ را کاوش کنند.

تا کنون چند فیلم بر پایه‌ی آثار کیم ساخته شده‌ است: حق دارم خودم را نابود کنم (۲۰۰۳)، نامه‌ی قرمز (The Scarlet Letter) و خانواده‌ی کاملاً به‌هم‌ریخته (۲۰۱۴). رمان The Quiz Show نیز به‌صورت نمایش موزیکال درآمده است. افزون‌براین، آثار او در میان هواداران اینترنتی نیز محبوب‌اند و ویدیوها و پویانمایی‌هایی بر پایه‌ی آثارش ساخته‌ شده است. در سال ۲۰۱۷ نیز فیلم Memoir of a Murderer از رمان A Murderer’s Guide to Memorization اقتباس شد.

کیم در سال ۲۰۰۵ به همراه جان اچ. لی، برای فیلم‌نامه‌ی A Moment to Remember برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی در جشنواره‌ی Grand Bell Awards شد.

او در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که ضد زادوولد است. به باور او، زندگی سرشار از رنج است و به همین دلیل تصمیم گرفته فرزندی نیاورد.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

نشر چشمه با ترجمه‌ی خاطره کرد کریمی، انتشارات آقایی با ترجمه‌ی آزیتا اعلایی، نشر آذرگون با ترجمه‌ی مریم علی‌محمدی و... در سال‌های مختلف این کتاب را منتشر کرده‌اند.

بخشی از کتاب خاطرات یک قاتل

«از آخرین‌باری که یک نفر را کشتم، بیست‌وپنج سال گذشته است؛ بیست‌وشش سال؟ به‌هرحال تقریباً همین‌قدر گذشته است. چیزی که آن ایام مرا تحریک می‌کرد، برخلاف تصور معمول مردم نیاز به کشتن نبود یا انحراف جنسی که نوعی سرخوردگی است؛ بلکه کورسوی امیدی بود به لذتی کامل‌تر. هر بار که یک قربانی را دفن می‌کردم، با خود می‌گفتم: دفعه‌ی بعد می‌توانم بهتر عمل کنم.

دلیل واضحی که باعث شد از کشتن دست بردارم، کور شدن آن امید بود.

یک دفتر خاطرات داشتم. یک گزارش واقع‌گرایانه. شاید در آن ایام چنین چیزی برایم واجب بود؛ کجاها اشتباه کرده‌ام و چه احساسی به من داده‌اند. باید می‌نوشتم تا اشتباهات زجرآور را دوباره و دوباره تکرار نکنم. درست مثل شاگردانی که دفترچه‌ای دارند پر از غلط‌های امتحانی‌شان، من هم قدم‌به‌قدم جزئیات قتل‌هایم و احساسم به هرکدام را ثبت می‌کردم.»