کتاب خاطرات یک قاتل

کتاب الکترونیکی «خاطرات یک قاتل» نوشتهٔ یانگ‌ها کیم با ترجمهٔ علیرضا برازنده‌نژاد را نشر هیرمند منتشر کرده است. این اثر در قالب رمان و با محوریت داستانی روان‌شناختی، زندگی مردی سالخورده را روایت می‌کند که گذشته‌ای تاریک و رازآلود دارد. کتاب به موضوعاتی چون زوال عقل، خاطرات، گناه و رابطهٔ پدر و دختر می‌پردازد و در مجموعهٔ شهرزاد قرار گرفته است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خاطرات یک قاتل

«خاطرات یک قاتل» اثری داستانی و روان‌شناختی از یانگ‌ها کیم است که در قالب رمان، زندگی مردی سالمند را به تصویر می‌کشد. این کتاب با روایتی اول‌شخص، مخاطب را به دنیای ذهنی شخصیت اصلی می‌برد؛ مردی که سال‌ها پیش قاتل زنجیره‌ای بوده و اکنون با بیماری آلزایمر دست‌وپنجه نرم می‌کند. روایت کتاب در بستر جامعهٔ معاصر کره جنوبی شکل گرفته و با نگاهی به گذشته و حال، به بررسی تأثیر خاطرات، پشیمانی و زوال عقل بر هویت فردی می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر خاطرات و یادداشت‌های روزانهٔ شخصیت اصلی است و فضای داستانی آن با تعلیق و ابهام همراه است. دغدغه‌های اخلاقی، روابط خانوادگی و مواجهه با مرگ و فراموشی، از محورهای اصلی این رمان به‌شمار می‌آیند.

خلاصه داستان خاطرات یک قاتل

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «خاطرات یک قاتل» با روایت مردی هفتادساله آغاز می‌شود که زمانی قاتل زنجیره‌ای بوده و اکنون به آلزایمر مبتلاست. او پس از سال‌ها دست‌کشیدن از قتل، زندگی آرامی را با دخترخوانده‌اش «یونوی» می‌گذراند. اما با پیشرفت بیماری، خاطراتش به‌تدریج محو می‌شوند و او برای حفظ هویت و یادآوری گذشته، شروع به ثبت وقایع روزانه و خاطراتش می‌کند. در همین حین، قتل‌های زنجیره‌ای جدیدی در منطقه رخ می‌دهد و مرد به پاک جوتی، مردی مرموز که به دخترش نزدیک شده، مشکوک می‌شود. او که نگران امنیت یونوی است، تلاش می‌کند با وجود ضعف حافظه و سردرگمی ناشی از بیماری، حقیقت را کشف کند و از دخترش محافظت کند. روایت کتاب میان گذشته و حال در نوسان است و خواننده را با ذهن آشفته و پر از تردید شخصیت اصلی همراه می‌کند. دغدغهٔ اصلی او، مواجهه با گناه، ترس از فراموشی و تلاش برای جبران گذشته است. در این میان، رابطهٔ پدر و دختر، احساس گناه، ترس از مرگ و تلاش برای حفظ آخرین رشته‌های پیوند انسانی، درون‌مایه‌های اصلی داستان را شکل می‌دهند.

چرا باید کتاب خاطرات یک قاتل را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی متفاوت و زاویهٔ دیدی خاص، ذهنیت یک قاتل زنجیره‌ای سالخورده را در مواجهه با بیماری آلزایمر به تصویر می‌کشد. «خاطرات یک قاتل» نه‌تنها به جنبه‌های روان‌شناختی و اخلاقی شخصیت اصلی می‌پردازد، بلکه تصویری از پیری، فراموشی و تلاش برای حفظ هویت فردی ارائه می‌دهد. تعلیق داستان، پرداختن به روابط خانوادگی و چالش‌های مراقبت از سالمندان، از ویژگی‌های شاخص این اثر است. همچنین، کتاب با طرح پرسش‌هایی دربارهٔ گناه، بخشش و معنای زندگی، مخاطب را به تأمل وامی‌دارد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای علاقه‌مندان به داستان‌های روان‌شناختی، معمایی و اجتماعی مناسب است. کسانی که دغدغه‌هایی دربارهٔ پیری، بیماری‌های ذهنی، روابط خانوادگی و اخلاق دارند، می‌توانند با این کتاب ارتباط برقرار کنند. همچنین، دوستداران ادبیات شرق آسیا و آثار با محوریت شخصیت‌های پیچیده و چندلایه، از مطالعهٔ این اثر بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب خاطرات یک قاتل

«از آخرین‌باری که یک نفر را کشتم، بیست‌وپنج سال گذشته است؛ بیست‌وشش سال؟ به‌هرحال تقریباً همین‌قدر گذشته است. چیزی که آن ایام مرا تحریک می‌کرد، برخلاف تصور معمول مردم نیاز به کشتن نبود یا انحراف جنسی که نوعی سرخوردگی است؛ بلکه کورسوی امیدی بود به لذتی کامل‌تر. هر بار که یک قربانی را دفن می‌کردم، با خود می‌گفتم: دفعه‌ی بعد می‌توانم بهتر عمل کنم. دلیل واضحی که باعث شد از کشتن دست بردارم، کور شدن آن امید بود. یک دفتر خاطرات داشتم. یک گزارش واقع‌گرایانه. شاید در آن ایام چنین چیزی برایم واجب بود؛ کجاها اشتباه کرده‌ام و چه احساسی به من داده‌اند. باید می‌نوشتم تا اشتباهات زجرآور را دوباره و دوباره تکرار نکنم. درست مثل شاگردانی که دفترچه‌ای دارند پر از غلط‌های امتحانی‌شان، من هم قدم‌به‌قدم جزئیات قتل‌هایم و احساسم به هرکدام را ثبت می‌کردم. سروکله زدن با جمله‌ها فرساینده بود. قصد نداشتم ادیبانه از کار دربیاید. فقط یک گزارش روزانه، ولی چرا آن‌قدر سخت بود؟ ناتوانی‌ام در بیان کامل وجد و تأسفی که از سر گذرانده برجم احساس بی‌مصرف بودن به من داده بود. بیشتر داستان‌هایی که خوانده بودم به کتاب‌های درسی کره‌ای مربوط می‌شدند. در هیچ کدام جمله‌هایی را که دنبال‌شان بودم وجود نداشت. این بود که به شعر روی آوردم.»