کتاب ۳۶۵ روز بدون تو

کتاب ۳۶۵ روز بدون تو نوشته آکیرا و ترجمه هاجر شکری که توسط نشر در قلم منتشر شده، مجموعه‌ای از اشعار معاصر است که به زبان فارسی برگردانده شده‌اند. این اثر در دسته‌ی شعر کانادایی قرن ۲۱ قرار می‌گیرد و مضامین عاشقانه، جدایی و دلتنگی را در قالب قطعات کوتاه و روزنگارگونه روایت می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ۳۶۵ روز بدون تو

کتاب ۳۶۵ روز بدون تو مجموعه‌ای از اشعار کوتاه و منظم است که هر قطعه با عنوان روز شماره‌گذاری شده و به‌نوعی یادآور گذر زمان پس از یک جدایی عاطفی است. این اثر در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و ترجمه‌ای از یک مجموعه به زبان انگلیسی است که در سال ۲۰۲۳ نوشته شده است. فضای کلی کتاب، روایت احساسات و افکار فردی‌ است که پس از پایان یک رابطه‌ی عاشقانه، روزهای تنهایی و دلتنگی را تجربه می‌کند. هر شعر، بازتابی از یک روز خاص و حال‌وهوای نویسنده در آن روز است؛ از امید و انتظار تا ناامیدی و پذیرش. این ساختار روزنگارانه، به خواننده امکان می‌دهد تا سیر تدریجی احساسات را لمس کند و با فرازوفرودهای عاطفی شخصیت اصلی همراه شود. کتاب در قالبی ساده و بی‌پیرایه، به دغدغه‌های انسانی درباره‌ی عشق، فقدان و خاطره می‌پردازد و از خلال زبان شاعرانه، تجربه‌ای مشترک از رنج و امید را به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب ۳۶۵ روز بدون تو را خواند؟

کتاب ۳۶۵ روز بدون تو با قطعات کوتاه و روزنگارانه، تجربه‌ی زیسته‌ی جدایی و دلتنگی را به زبانی شاعرانه بیان می‌کند. هر شعر، دریچه‌ای به احساسات انسانی در مواجهه با فقدان و خاطره است و خواننده را با لحظات تلخ‌وشیرین عشق و جدایی همراه می‌سازد. این مجموعه می‌تواند برای کسانی که به‌دنبال همدلی با تجربه‌های عاطفی و بازتاب احساسات خود در قالب شعر هستند، فرصتی برای تأمل و تسکین باشد.

خواندن کتاب ۳۶۵ روز بدون تو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر، دوستداران ادبیات عاشقانه و کسانی که تجربه‌ی جدایی یا دلتنگی را پشت سر گذاشته‌اند، مناسب است؛ همچنین این اثر می‌تواند  برای کسانی که به‌دنبال بیان احساسات خود از طریق شعر هستند، الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب ۳۶۵ روز بدون تو

«سخت‌ترین چیز است سوگواری هر روزه.

آن‌هم برای کسی که هنوز زنده‌ست و نفس می‌کشد

 هم کلامی با تو بهترین اتفاق ۲۰۲۳ بود 

با خویشتن خویش عهد بسته بودم که هرگز در دام عشق نیفتم 

اما چهار صبح بود و ما غرقه گشتیم در خنده 

روزگاری طولانی بر من گذشته بود 

و این نخستین شادمانی‌ام بود

 همان‌جا دستگیرم شد که پای فریب در میان است 

همه از عاشق شدن می‌گویند و کسی از درد دل‌کندن سخنی نمی‌راند»