کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

معرفی کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

کتاب الکترونیکی «مربی‌گری؛ از مبانی تا میدان» نوشتهٔ «مرتضی مروی» و منتشرشده توسط به‌نشر (انتشارات آستان قدس رضوی) اثری در حوزهٔ تربیت اخلاقی و مربی‌گری زندگی است که به‌ویژه برای فعالان فرهنگی و مربیان تشکل‌های تربیتی نگاشته شده است. این کتاب با تمرکز بر مبانی نظری و مهارت‌های عملی، به دغدغه‌های مربیان در زمینهٔ تربیت دینی کودکان و نوجوانان می‌پردازد و راهکارهایی برای مواجهه با چالش‌های تربیتی ارائه می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

«مربی‌گری؛ از مبانی تا میدان» اثری است که در فضای تربیت دینی و تشکیلاتی، به‌ویژه برای مربیان فعال در مجموعه‌های فرهنگی و تربیتی نوشته شده است. کتاب در سال ۱۴۰۲ منتشر شده و به مسائل بنیادین تربیت، تفاوت آن با آموزش، و ضرورت کار تشکیلاتی در تربیت می‌پردازد. نویسنده با تکیه بر تجربیات میدانی و همکاری جمعی از مربیان، تلاش کرده است تا همزمان به مبانی نظری و میدان عمل توجه کند و از افراط در مباحث صرفاً نظری یا صرفاً عملیاتی پرهیز کند. مخاطب اصلی کتاب، مربیان و فعالان فرهنگی هستند که با مسائل و معضلات تربیتی کودکان و نوجوانان مواجه‌اند و به دنبال پاسخ‌های کاربردی و مبتنی بر اصول تربیتی‌اند. کتاب همچنین به اهمیت تربیت پیش از بلوغ و نقش تشکل‌ها در فرآیند تربیت اشاره دارد و با نقل خاطرات و تجربه‌های واقعی، فضای کتاب را از یکنواختی خارج می‌کند. دغدغهٔ اصلی اثر، ارائهٔ الگویی برای تربیت دینی و تشکیلاتی است که بتواند پاسخگوی نیازهای نسل جدید باشد.

خلاصه کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

کتاب «مربی‌گری؛ از مبانی تا میدان» با طرح پرسش‌هایی بنیادین دربارهٔ چیستی تربیت، تفاوت آن با آموزش، و نقش مربی در فرآیند رشد انسان آغاز می‌شود. نویسنده ابتدا به تعریف تربیت دینی می‌پردازد و آن را تلاشی مستمر برای شکوفایی استعدادهای انسان با هدف رسیدن به عبودیت معرفی می‌کند. سپس اهمیت تربیت پیش از بلوغ و تفاوت آن با تربیت پس از بلوغ فکری را توضیح می‌دهد و تأکید می‌کند که کار تربیتی در کودکی باید زمینه‌ساز بلوغ فکری و انتخاب آگاهانه در آینده باشد.در ادامه، ضرورت کار تشکیلاتی در تربیت و نقش گروه‌ها و تشکل‌ها در موفقیت فرآیند تربیتی بررسی می‌شود. کتاب به این نکته می‌پردازد که تربیت مؤثر نیازمند برنامه‌ریزی جمعی، تقسیم کار، و استفاده از ظرفیت‌های گروهی است. همچنین، اهمیت ارتباط همزمان با عموم مردم و توجه ویژه به نخبگان و استعدادهای برتر در مجموعه‌های تربیتی مورد بحث قرار می‌گیرد.در بخش‌های بعدی، نویسنده به راهبردها و اهداف میانی تربیت دینی اشاره می‌کند و گام‌های تربیت را در دو دورهٔ پیش و پس از بلوغ فکری دسته‌بندی می‌کند. اهدافی مانند جذاب‌سازی مجموعه، اعتمادسازی، ارزیابی و گزینش هدفمند، ایجاد شخصیت مستقل، تقویت آزاداندیشی و مهارت‌های اندیشه‌ورزی از جمله محورهای اصلی تربیت پیش از بلوغ هستند. کتاب همچنین به ابزارها و عوامل مؤثر در تربیت مانند تشویق، محبت، الگوپذیری و نقش مهارت‌آموزی در جذب و نگه‌داشت نوجوانان می‌پردازد.در نهایت، «مربی‌گری؛ از مبانی تا میدان» با ارائهٔ نمونه‌هایی از تجربه‌های واقعی و پیشنهادهای عملی، تلاش می‌کند مربیان را در مسیر تربیت دینی و تشکیلاتی یاری کند و آن‌ها را به اهمیت شناخت دقیق مخاطب، صمیمیت، و استفادهٔ هوشمندانه از ابزارهای تربیتی آگاه سازد.

چرا باید کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر تربیت دینی کودکان و نوجوانان، به مسائل واقعی و چالش‌های میدانی مربیان می‌پردازد و تلاش می‌کند فاصلهٔ میان مبانی نظری و عمل را کاهش دهد. اثر حاضر با ارائهٔ تعاریف دقیق، تحلیل‌های کاربردی و مثال‌های ملموس، به مربیان کمک می‌کند تا فرآیند تربیت را هدفمندتر و اثربخش‌تر پیش ببرند. همچنین، با پرداختن به موضوعاتی مانند کار تشکیلاتی، شناخت استعدادها، و مهارت‌آموزی، راهکارهایی برای جذب و نگه‌داشت نوجوانان در مجموعه‌های تربیتی ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این کتاب می‌تواند دیدگاه تازه‌ای دربارهٔ تربیت دینی و نقش مربی در رشد نسل جدید ایجاد کند.

خواندن کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای مربیان، فعالان فرهنگی، مسئولان تشکل‌های تربیتی و والدینی که دغدغهٔ تربیت دینی و رشد اخلاقی کودکان و نوجوانان را دارند مناسب است. همچنین، برای کسانی که به دنبال راهکارهایی برای جذب، نگه‌داشت و پرورش استعدادهای نوجوانان در محیط‌های فرهنگی و آموزشی هستند، مفید خواهد بود.

فهرست کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

بخش اول: مبانی مربی‌گری- معنای تربیت: تعریف تربیت دینی و تفاوت آن با آموزش، اهمیت تربیت پیش از بلوغ.- ضرورت تربیت: چرایی کار تربیتی، نقش انگیزه و مسئولیت در تربیت.- ضرورت تشکیلاتی‌بودن کار تربیتی: اهمیت کار گروهی و تشکیلاتی در موفقیت تربیت.- ضرورت رابطهٔ تربیت‌گرا با عموم و توجه ویژه به نخبگان: بررسی مدل ارتباط با عموم و نخبگان در مجموعه‌های تربیتی.- اهداف میانی تربیت دینی: گام‌های تربیت پیش از بلوغ و پس از بلوغ فکری.بخش دوم: نقاط شروع کار مربی- جذاب‌سازی تشکیلات: روش‌های جذب نوجوانان و والدین به مجموعه.- گزینش هدفمند: ملاک‌های شناسایی و انتخاب متربیان مستعد.- روش و راهبرد در نخستین مواجهه با متربی: اهمیت اعتمادسازی و شناخت دقیق مخاطب.بخش سوم: دستور کار مربی- شکل‌دهی شخصیت مستقل: ایجاد هویت مستقل و مسئولیت‌پذیری در نوجوان.- پرورش آزادمنشی و آزاداندیشی: تقویت روحیهٔ انتقادی و آزاداندیشی.- مهارت‌افزایی برای اندیشه‌ورزی: آموزش مهارت‌های تفکر و حل مسئله.- اهداف جانبی: نهادینه‌سازی آداب انسانی، منش‌های تقویت‌کنندهٔ تعقل، انتقال معارف دینی متناسب با سن مخاطب، آموزش مهارت‌های اعتمادبه‌نفس.بخش چهارم: ابزارهای مربی- عوامل مؤثر: تعریف و اهداف استفاده از عوامل تربیتی مانند تشویق، محبت، الگوپذیری.- قالب‌های کارآمد: معرفی قالب‌های عملیاتی برای اجرای برنامه‌های تربیتی مانند حلقهٔ گفت‌وگو، نقد فیلم، بازی و اردو.

بخشی از کتاب مربی گری؛ از مبانی تا میدان

«با شنیدن کلمهٔ «تربیت»، در ذهن هر شنونده‌ای تصویر نسبتاً واضح و بسیطی تداعی می‌شود؛ اما صادقانه باید گفت تعریف دقیق و رسای تربیت دینی بسیار دشوار است و دیدگاه‌های بسیار متنوع و حتی متضادی دربارهٔ آن وجود دارد. برای نمونه به چند تعریف اشاره می‌شود: سند تحول آموزش‌وپرورش: تربیت عبارت است از جریان زمینه‌ساز هدایت افراد جامعه به‌سوی تکوین و تعالی پیوستهٔ هویت خویش برای شکوفایی فطرت و رشد همه‌جانبه و متعادل استعدادهای طبیعی در مسیر قرب الی‌الله. طی این جریان، متربیان با کسب شایستگی‌های لازم جهت درک موقعیت خود و عمل برای بهبود مداوم آن، بر اساس انتخاب و التزام آگاهانه و آزادانهٔ نظام معیار برای تحقق مراتب حیات طیبه در همه ابعاد آماده می‌شوند. ماجد عرسان: تربیت یعنی فعالیت عملی دارندگان علوم و معارف برای انتقال دانش و اخلاق و آداب‌ورسوم از نسلی به نسل دیگر. استاد رهنمایی: تربیت دینی مجموعه‌ای از اقدامات و تدابیر (هدایت، نظارت، فراهم‌کردن زمینه‌ها و ازبین‌بردن موانع) است که موجب ملکه‌شدن آموزه‌های دینی در متربی می‌شود. استاد خسرو باقری: تربیت یعنی ایجاد تغییر مطلوب و تربیت دینی، عبارت است از پرورش عواطف فرزندان و تنظیم روابط اجتماعی آنان و در کنار آن، آموزش آداب و مناسکی که صریحاً جنبهٔ دینی دارند.»