کتاب جنایت و مکافات

کتاب «جنایت و مکافات» نوشتۀ فئودور داستایوفسکی و ترجمۀ مسعود درویشی است و انتشارات کیوی آن را منتشر کرده است. این کتاب نسخۀ بازنویسی‌شدۀ یکی از آثار مهم داستایوفسکی برای نوجوانان است.

درباره کتاب جنایت و مکافات

کتاب جنایت و مکافات یکی از برجسته‌ترین آثار کلاسیک فئودور داستایوفسکی است که در این نسخه برای نوجوانان بازنویسی شده است. داستان این کتاب دربارهٔ رودیا راسکولنیکف، دانشجویی بااستعداد اما گرفتار فقر، است که درگیر افکاری پیچیده دربارهٔ عدالت، اخلاق و قدرت می‌شود. او با این تصور که برخی انسان‌ها برتر از دیگران هستند و حق دارند دست به کارهایی بزنند که برای افراد عادی غیرقابل‌قبول است، تصمیم به ارتکاب جنایتی وحشتناک می‌گیرد.

 در جنایت و مکافات، راسکولنیکف در شرایطی زندگی می‌کند که فقر و ناامیدی او را در تنگنا قرار داده‌اند. اتاق کوچک و محقرش در یکی از مناطق فقیرنشین سن‌پترزبورگ بازتابی از وضعیت روحی و اجتماعی اوست. او به این نتیجه می‌رسد که با کشتن یک رباخوار پیر و ثروتمند، نه‌تنها خود را از این فلاکت نجات می‌دهد، بلکه گویی عملی موجه را نیز انجام داده است؛ اما پس از انجام این کار، احساس گناه، درگیری‌های درونی و فشارهای روانی او را در مسیری غیرمنتظره قرار می‌دهند. در همین حین، مادر و خواهرش به شهر می‌آیند و پای کارآگاه زیرک و نکته‌سنجی نیز به ماجرا باز می‌شود. راسکولنیکف به‌تدریج در گردابی از عذاب وجدان و ترس گرفتار می‌شود و درمی‌یابد که انتخاب او نه‌تنها آزادی را برایش به ارمغان نیاورده، بلکه او را در قفس جدیدی از رنج و اضطراب قرار داده است.

این نسخهٔ بازنویسی‌شده از جنایت و مکافات با زبانی ساده‌تر و روان‌تر، تلاش کرده است تا نوجوانان را با یکی از عمیق‌ترین و پیچیده‌ترین داستان‌های جهان آشنا کند. هلن پانایی با تصویرگری زیبای خود، فضای تاریک و پرابهام داستان را به شکلی ملموس به تصویر کشیده است. این کتاب فرصتی عالی برای نوجوانانی است که می‌خواهند با آثار داستایوفسکی آشنا شوند، اما درعین‌حال مایل‌اند متنی مناسب‌تر و مختصرتر را مطالعه کنند.

خواندن کتاب جنایت و مکافات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره فیودور داستایفسکی

«فیودور میخایلوویچ داستایفسکی»، نویسندهٔ بزرگ روس، در ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ چشم به جهان گشود و در ۹ فوریهٔ ۱۸۸۱ درگذشت. او یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبیات جهان به‌شمار می‌رود و بسیاری او را مهم‌ترین نویسندهٔ روان‌شناختی تاریخ ادبیات می‌دانند. آثار او با تمرکز بر لایه‌های عمیق روان انسان، تصویری پرتنش و درعین‌حال انسانی از شخصیت‌هایی پیچیده، عصیان‌گر و گاه روان‌پریش ارائه می‌دهند.

«داستایفسکی» فعالیت ادبی‌اش را با ترجمه آغاز کرد. او آثاری از نویسندگان بزرگی چون «انوره دو بالزاک» و «فریدریش شیلر» را به زبان روسی برگرداند، اما خیلی زود به خلق آثار داستانی روی آورد و رمان‌هایی نوشت که امروزه در شمار شاهکارهای ادبیات جهان قرار دارند.

درون‌مایهٔ بسیاری از آثار او بر محور کشمکش‌های درونی، تضادهای اخلاقی، بحران‌های ایمانی و روابط پیچیدهٔ عاطفی شکل گرفته است. در داستان‌هایش اغلب نوعی مثلث عشقی دیده می‌شود که بستری برای تحلیل‌های عمیق روان‌شناسانه فراهم می‌آورد؛ مسائلی که دهه‌ها بعد در حوزهٔ روان‌کاوی به‌طور رسمی مطرح شدند.

«بیچارگان» (۱۸۴۶)، «همزاد» (۱۸۴۶)، «بانوی میزبان» (۱۸۴۷)، «نیه‌توچکا» (ناتمام، ۱۸۴۹)، «رؤیای عمو» (۱۸۵۹)، «توهین‌شدگان» (۱۸۶۱)، «خانهٔ اموات» (۱۸۶۲)، «یادداشت‌های زیرزمینی» (۱۸۶۴)، «جنایت و مکافات» (۱۸۶۶)، «قمارباز» (۱۸۶۷), «ابله» (۱۸۶۹)، «جن‌زدگان» (۱۸۷۲)، «جوان خام» (۱۸۷۵) و سرانجام شاهکار ماندگار «برادران کارامازوف» (۱۸۸۰) از آثار مهم «فیودور داستایفسکی» هستند.

او همچنین در زمینٔ داستان کوتاه و بلند آثاری چون «شب‌های روشن»، «دزد شرافتمند»، «قهرمان کوچولو»، «بوبوک»، «رؤیای آدم مضحک» و «دل‌آور خردسال» را نوشت که هرکدام تصویری زنده و ماندگار از شخصیت‌های انسانی و تنش‌های درونی آن‌ها ترسیم می‌کنند. مقاله‌هایی چون «یادداشت‌های زمستانی دربارهٔ برداشت‌های تابستانی» (۱۸۶۳) و «مجموعه چندسالهٔ یادداشت‌های روزانهٔ یک نویسنده» (۱۸۷۳–۱۸۸۱) ابعادی دیگر از ذهن تحلیلی و تأمل‌گر «داستایفسکی» را نشان می‌دهند.

«داستایفسکی» نه‌فقط به‌عنوان یک نویسنده، بلکه به‌عنوان کاوشگری ژرف‌نگر در روح انسان جایگاهی بی‌همتا در تاریخ ادبیات دارد. آثار او همواره محل رجوع روان‌شناسان، فیلسوفان و نویسندگان بوده‌ و همچنان تأثیر خود را بر فرهنگ و اندیشه‌ٔ جهانی حفظ کرده‌ است.

بخشی از کتاب جنایت و مکافات

«رودیا راسکولنیکف روی تختخواب کهنه و مندرسش نشست و آپارتمان کوچکش را برانداز کرد. او در منطقه‌ای فقیرنشین در سنت پترزبورگ زندگی می‌کرد. کاغذ دیواری‌ها کنده شده و فرش‌ها نخ‌نما و پاره بودند. انگشت‌هایش را لای موهای خرمایی‌اش برد. چگونه زندگی‌اش به این وضع فلاکت‌بار رسیده بود؟ زمانی، بااستعدادترین دانشجوی حقوق دانشگاه بود.»