کتاب شهر واتیکان

کتاب شهر واتیکان نوشتهٔ مارتا کپول فاکس با ترجمهٔ شهربانو صارمی در گروه انتشاراتی ققنوس چاپ شده است. این کتاب به بررسی یکی از کوچک‌ترین و درعین‌حال تأثیرگذارترین کشورهای جهان می‌پردازد. این اثر سفری آگاه‌کننده و مصور به قلب تاریخ، هنر و سیاست واتیکان، مقر کلیسای کاتولیک و محل اقامت پاپ، ارائه می‌دهد.

درباره کتاب شهر واتیکان

واتیکان با وجود مساحت اندک، گنجینه‌ای از تاریخ و هنر جهان را در خود جای داده است. این کتاب اطلاعاتی جامع و تصویری دربارهٔ آثار برجسته‌ای چون کلیسای سن‌پیتر، نمازخانه سیستین، و موزه‌های مشهور واتیکان به خواننده عرضه می‌کند. همچنین، به روابط این کشور مستقل با سایر ملل و نقش آن در سیاست‌های بین‌المللی می‌پردازد.

این اثر با تمرکز بر تاریخچه، معماری، و میراث فرهنگی و مذهبی، لایه‌های مختلفی از واقعیت واتیکان را آشکار می‌سازد. فاکس با ارائهٔ جزئیات غنی و تصاویر چشم‌نواز، مخاطب را به سفری آموزنده و دلپذیر در دنیای پیچیده و باشکوه واتیکان دعوت می‌کند.

کتاب شهر واتیکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به تاریخ، هنر، معماری، و کسانی که شیفتهٔ اکتشاف در فرهنگ‌ها و ملت‌های خاص هستند، این کتاب را اثری الهام‌بخش و ارزشمند خواهند یافت. همچنین، این کتاب برای پژوهشگران حوزهٔ دین و مطالعات فرهنگی نیز منبعی سودمند به شمار می‌آید.

بخشی از کتاب شهر واتیکان

«۲. تاریخ شهر واتیکان

تاریخ شهر واتیکان به عنوان یک ملت ـ کشور مدرن قدمتی کم‌تر از یکصد سال دارد و به پیمان لاتران در سال ۱۹۲۹ بازمی‌گردد که مرزهای امروزی واتیکان را تثبیت کرد. اما داستان واتیکان به روزگار امپراتوری روم بازمی‌گردد. تپه واتیکان، یا Acer Vaticanus یکی از تپه‌های هفتگانه‌ای بود که رم بر رویش بنا شده بود. این نام احتمالاً اتروسکی است، برگرفته از نام قبیله‌ای که پیش از بنا شدن رم در آن منطقه سکونت داشت. در اواسط قرن اول میلادی تپه واتیکان محل باغ‌های عمومی، گورستانی متعلق به طبقه مرفه و آمفی‌تئاتری بود که سیرک‌ها در آن برنامه اجرا می‌کردند و مسابقات گلادیاتوری و ارابه‌رانی در آن برگزار می‌شد.

از زیارتگاه تا باسیلیکا

از آن‌جا که اولین مسیحیان بر این باور بودند که پطرس رئیس حواریان مسیح روی تپه واتیکان شهید و به خاک سپرده شده، این محل به زیارتگاه تبدیل شد. کنستانتین اولین امپراتور مسیحی در سال ۳۲۰ بنای کلیسایی را در آن‌جا آغاز کرد. اولین باسیلیکای پطرس حواری در زمان خود بنایی بسیار بزرگ بود، تقریبا به درازی کلیسای فعلی، هرچند کوتاه‌تر و باریک‌تر. بخش اعظم سطوح داخلی و بیرونی آن با موزاییک پوشانده شده بود. در جلوی باسیلیکا میدانی بزرگ و باز قرار داشت که به آن آتریم (دهلیز سرگشاده) می‌گفتند و محصور در ایوان‌های ستون‌دار بود.»