کتاب منازل الاخرة

کتاب منازل الاخرة نوشتهٔ حاج شیخ «عباس قمی» به‌کوشش «علیرضا زکی‌زاده رنانی» گردآوری شده است. نشر زائر آستانه مقدسه این کتاب را منتشر کرده است. این اثر به بررسی مراحل و منازل پس از مرگ از نگاه روایات اسلامی پرداخته و با استناد به احادیث اهل‌بیت، تصویری از سرنوشت انسان پس از مرگ، قبر، برزخ و قیامت ارائه داده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب منازل الاخرة

حاج شیخ «عباس قمی» در کتاب «منازل الآخرة» (سرنوشت انسان هنگام مرگ و پس از آن) به شرح منازل و مراحل پس از مرگ انسان پرداخته است. این کتاب در قالب مجموعه‌ای از روایات، حکایات و توصیه‌های اخلاقی، به موضوعاتی همچون مرگ، سکرات موت، قبر، فشار قبر، سؤال منکر و نکیر، برزخ و وضعیت انسان در این منازل پرداخته است. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل به یکی از این منازل اختصاص یافته و با نقل احادیث، حکایات و دعاها تلاش شده تا مخاطب با ابعاد مختلف این سفر معنوی آشنا شود. اثر حاضر نه‌تنها به بیان وقایع پس از مرگ می‌پردازد، بلکه راهکارهایی برای آمادگی روحی و عملی جهت مواجهه با این مراحل ارائه می‌دهد. این کتاب در فضایی معنوی و با تکیه بر منابع معتبر شیعی، دغدغه‌های انسان دربارهٔ سرنوشت پس از مرگ را واکاوی کرده است.

خلاصه کتاب منازل الاخرة

کتاب «منازل الآخره» با مقدمه‌ای از نویسنده آغاز می‌شود که در آن به اهمیت آمادگی برای سفر آخرت تأکید شده است. نویسنده با استناد به روایات اهل‌بیت، سفر آخرت را سفری بی‌بازگشت و هولناک توصیف می‌کند که هر انسانی ناگزیر با آن روبه‌رو خواهد شد؛ سپس به شرح اولین منزل این سفر یعنی مرگ می‌پردازد و از سکرات موت، سختی‌های جان‌کندن و لحظات پایانی عمر سخن می‌گوید. روایت‌هایی از پیامبر اسلام و امامان شیعه دربارهٔ اهمیت اعمال نیک، صلهٔ رحم، نیکی به والدین و تأثیر آن‌ها بر آسانی مرگ نقل شده است. در فصل بعد، موضوع قبر و هول و وحشت آن مطرح می‌شود. نویسنده با نقل احادیث و حکایات به فشار قبر، سؤال منکر و نکیر و عذاب یا آرامش قبر می‌پردازد. راهکارهایی مانند خواندن سوره‌ها و دعاهای خاص، نماز و صدقه برای کاهش عذاب قبر و افزایش آرامش میت بیان شده است؛ همچنین تأثیر اعمال نیک و رعایت حقوق دیگران بر وضعیت انسان در قبر مورد توجه قرار گرفته است. در بخش برزخ، کتاب به وضعیت روح پس از مرگ تا قیامت می‌پردازد و با ذکر حکایات و روایات، حال‌وهوای ارواح در این مرحله را شرح می‌دهد. اهمیت دعا، صدقه و اعمال خیر برای اموات و تأثیر آن‌ها بر وضعیت برزخی مردگان از دیگر موضوعات این بخش است. در سراسر کتاب، توصیه‌هایی برای آمادگی معنوی و عملی جهت مواجهه با مرگ و منازل پس از آن ارائه شده است. حاج شیخ «عباس قمی» با نقل داستان‌هایی از افراد مختلف، تأثیر اعمال و رفتارهای دنیوی بر سرنوشت اخروی را به تصویر کشیده است.

چرا باید کتاب منازل الاخرة را بخوانیم؟

این کتاب با تکیه بر منابع روایی و حکایات معتبر، تصویری ملموس و جزئی از مراحل پس از مرگ ارائه می‌دهد که کمتر در آثار دیگر به این گستردگی و جزئیات پرداخته شده است. کتاب «منازل الآخره» نه‌تنها به دغدغه‌های معنوی و پرسش‌های بنیادین انسان دربارهٔ سرنوشت پس از مرگ پاسخ می‌دهد، بلکه با ارائهٔ توصیه‌های عملی و دعاها، راه‌هایی برای آمادگی روحی و اخلاقی در برابر این مراحل پیشنهاد می‌کند. مطالعهٔ این اثر می‌تواند نگاه تازه‌ای به مفهوم مرگ، زندگی پس از آن و اهمیت اعمال نیک در زندگی روزمره ایجاد کند و مخاطب را به تأمل عمیق‌تر دربارهٔ معنای زندگی و آخرت وادارد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به مباحث دینی، اخلاقی و معنوی، پژوهشگران حوزهٔ معارف اسلامی و کسانی که دغدغهٔ شناخت سرنوشت انسان پس از مرگ را دارند، مناسب است؛ همچنین برای افرادی که به‌دنبال راهکارهایی برای آرامش روحی و آمادگی برای سفر آخرت هستند.

درباره حاج شیخ عباس قمی

حاج شیخ «عباس قمی» معروف به «محدث قمی» در سال ۱۲۹۴ قمری (برابر با ۱۲۵۴ خورشیدی) در قم به دنیا آمد و به‌عنوان یکی از محدثان پرکار و برجستهٔ مذهب شیعه در قرن چهاردهم هجری شناخته شد. شهرت او بیش از هر چیز مدیون تألیف کتاب مفاتیح الجنان است؛ اثری که مجموعه‌ای دسته‌بندی‌شده از ادعیه و اعمال عبادی برگرفته از روایات پیامبر اسلام و امامان شیعه را در خود جای داده و تا امروز در میان شیعیان از جایگاه بالایی برخوردار بوده است. او تحصیلات مقدماتی علوم دینی را در قم فرا گرفت و سپس در سال ۱۳۱۶ هجری قمری برای ادامهٔ تحصیل در سطوح عالی فقه و اصول، راهی حوزهٔ علمیهٔ نجف شد. آنجا از محضر استاد نام‌آور خود، «حسین بن محمدتقی طبرسی» (معروف به محدث نوری) بهره برد و در علوم نقلی به‌ویژه علم حدیث تبحر یافت. در دورهٔ مشروطه از جریان مشروعه‌خواهی حمایت کرد و با نظام مشروطه مخالفت ورزید؛ ازجمله دلایل مخالفت او، نگرانی از پیامدهای اعطای حق رأی و آموزش زنان بود که آن را ناسازگار با شریعت شیعه می‌دانست. ازجمله شاگردان برجستهٔ او می‌توان به «آیت‌الله سید عبدالاعلی سبزواری»، «آیت‌الله روح‌الله خمینی»، «سید محمدهادی میلانی» و «سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی» اشاره کرد. از آثار مکتوب او علاوه‌بر مفاتیح‌الجنان می‌توان به «منازل الآخرة» (در باب مرگ و عالم پس از آن)، «منتهی الآمال» (تاریخ زندگی چهارده معصوم)، «نفس المهموم» (روایت وقایع عاشورا) و «سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار» (تلخیصی موضوعی از کتاب بحارالانوار) اشاره کرد. حاج شیخ «عباس قمی» در سال ۱۳۱۹ هجری شمسی چشم از جهان فروبست.

بخشی از کتاب منازل الاخرة

«سید بن طاووس خبری نقل کرده که حاصلش این است که: چون ماه رمضان داخل می‌شد حضرت امام زین العابدین(ع) غلام و کنیز خود را نمی‌زد و هر کدام که تقصیری در خدمت می‌کردند در کتابی اسم آن غلام یا کنیز و نوع تقصیر او را در آن روز معین می‌نوشت بدون آنکه او را تأدیب و شکنجه کند و این تقصیرات جمع می‌شد تا شب آخر ماه رمضان، آن شب آن‌ها را می‌طلبید و به دور خود جمعشان می‌کرد آنگاه نوشته را بیرون می‌آورد و می‌فرمود: ای فلان! آیا به یاد می‌آوری در فلان روز فلان تقصیر را به جا آوردی و من تو را مجازات نکردم؟ عرض می‌کند: بلی یابن رسول الله. پس به دیگری این را می‌فرماید و همچنین یک به یک خطاهاشان را به یادشان می‌آورد و از آن‌ها اقرار می‌گیرد آنگاه در وسط ایشان می‌ایستد و می‌فرماید: صداهای خود را بلند کنید و بگوئید: ای علی بن الحسین! پروردگار تو هم هر چه کرده‌ای عمل تو را شمرده و ضبط کرده همچنان که تو ضبط کرده‌ای و بر ما بر شمردی، و نزد خدا کتابی است که به حق نطق می‌کند و عمل کوچک و بزرگ تو را از یاد نمی‌برد و هر چه را که کرده‌ای ضبط کرده و در آن حاضر می‌بینی پس ما را ببخش همانطور که خود امیدواری خداوند تو را ببخشد؛ زیرا که خودش فرمود: (وَ لْیعْفُوا وَ لْیصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یغْفِرَ اللهُ لَکمْ) باید جرمی‌را که از گناهکاران صادر شده عفو کنند و از انتقام بگذرند و چشم پوشی کنند، آیا دوست ندارید که خدا شما را بیامرزد؟»