جعفربن حسین شوشتری

آیت‌الله حاج شیخ جعفر شوشتری در سال ۱۲۳۰ ه.ق در شوشتر متولد شد و از اوایل جوانی برای تحصیلات دینی و حوزوی به نجف اشرف رفت و در محضر علمایی چون شیخ مرتضی انصاری، مؤلف کتاب مکاسب و سید محمدحسن نجفی، مؤلف کتاب جواهرالکلام شاگردی کرد. او ازجمله سخنوران شهیر و صاحب‌نفوذی بود که کلام روان و اثرگذارش عده‌ی زیادی را در ایران و عراق پای منبرش می‌آورد. او علت جاذبه و تأثیر کلام خود را لطف و عنایتی از جانب امام حسین‌ (ع) می‌دانست و در عمر بابرکت خویش در راستای احیای پیام‌های قیام عاشورا کوشید. از ایشان تألیفات دیگری چون خصائص فاطمیه و منهج‌الرشاد نیز به یادگار مانده است. ایشان سرانجام در ۲۸ صفر سال ۱۳۰۳ ه.ق و در هنگام بازگشت به عراق در مرز کرمانشاه وفات یافت و در دالان شمالی صحن حرم حضرت امام علی (ع) به خاک سپرده شد.