کتاب اخلاق اسلامی

کتاب «اخلاق اسلامی» نوشتۀ جواد محدثی است و انتشارات دلیل ما آن را منتشر کرده است. این کتاب به معرفی و توصیف مباحث اخلاقی مختلف می‌پردازد که از آیات و روایات معصومین (ع) گرفته شده‌اند. 

درباره کتاب اخلاق اسلامی

انسان‌ها برای رسیدن به هدف خلقت و رضای خالق باید به خودسازی و تهذیب اخلاق بپردازند که این مهم از طریق علم اخلاق میسر می‌شود. در آیات قرآن و روایت‌های معصومین (ع) نیز عمل به توصیه‌های دینی در مسیر تهذیب نفس و کمالات اخلاقی بسیار آمده است. معصومین (ع) ضمن توصیه به مکارم اخلاق، راه رسیدن به آن‌ها را هم بیان کرده‌اند.

پایداری یک جامعۀ سالم وابسته به اخلاق و معنویات است و زندگی پاک در گرو آراسته شدن به فضائل اخلاقی و دوری‌جستن از رذایل. کتاب‌های متعددی دربارۀ اخلاق نوشته شده‌ است. کتاب اخلاق اسلامی، مجموعه‌ای از مباحث اخلاقی از اخلاق فردی گرفته تا اجتماعی، و معرفی فضیلت‌ها و رذیلت‌ها را در برمی‌گیرد. موضوعات و توصیه‌های اخلاقی از آیات و روایات معصومین گرفته شده، به شکل کاربردی ارائه شده است تا نظر خوانندگان را به خود جلب کند. بدون شک آگاهی پیداکردن از این مباحث قدم اول و عمل به دستورات بزرگان دیگر قدم بعدی به شمار می‌رود.

ساختار کتاب اخلاق اسلامی به این صورت است که مباحثی که در کتاب به آن پرداخته شده بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است تا مخاطبان به‌راحتی به موضوعات دسترسی داشته باشند. فضیلت‌ها و رذیلت‌های اخلاقی فردی و اجتماعی در این کتاب درهم‌آمیخته است برای مثال اخلاص، اعتدال، تقوا، توکل، خوف، یقین، یاد خدا، یاد مرگ، قناعت و صبر در زمینۀ بحث‌های اخلاق فردی؛ و شهوت، عجله، خشم، غرور، قساوت قلب، دنیادوستی و طمع در رذایل فردی؛ همچنین موضوعاتی مثل: ادب و احترام به دیگران، خدمت، عیادت از بیمار، تعاون، تواضع و زیارت از اخلاق خوب در عرصۀ اجتماعی و جدل، سوءظن، دروغ، مکر، عیب‌جویی، مزاحمت پیمان‌شکنی و مکر و فریب از رذایل اجتماعی به شمار می‌رود. 

خواندن کتاب اخلاق اسلامی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به پژوهشگران حوزۀ اخلاق اسلامی و دانشجویان رشتۀ الهیات و معارف اسلامی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اخلاق اسلامی

«آبرو سرمایۀ ارزشمندی است که در سایۀ یک‌عمر پاک زیستن و دوری از بدی‌ها و رعایت ادب و اخلاق و عفت و امانت به دست می‌آید و برای شخص، وجهه و اعتماد بین دیگران پدید می‌آورد. این سرمایه را باید حفظ کرد چه در خود و چه نسبت به مردم. گاهی هم آبروی یک‌عمر، در اثر یک‌لحظه غفلت، یا هوس‌رانی و خلاف و گناه بر باد می‌رود و دیگر قابل‌بازگشت نیست. ممکن است به یک بی‌گناه تهمت بزنند یا شایعه‌ای پراکنده شود و حیثیت او لکه‌دار شود. اعادۀ حیثیت به این راحتی امکان‌پذیر نیست و ظرف شکسته را اگر هم ترمیم کنند، مثل اول نخواهد شد.»