کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی

کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی نوشتهٔ فرانک دیکسون و ترجمهٔ مرکز تحقیق و توسعه موسسه مصباح دانش است. انتشارات کتابسرای میردشتی این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر بیان کرده است که چگونه می‌توانیم بدون درگیری، با فرزندانمان رابطه‌ای سازنده برقرار کنیم و دوست آن‌ها باشیم.

درباره کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی

فرانک دیکسون در کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی (How parents can foster friendship in children) بیان کرده است که اغلب دوستی‌هایی که در دوران کودکی شکل می‌گیرند ویژگی‌های مثبت بسیاری دارند.معمولا این روابط که در دورهمی‌های دوستانه به وجود می‌آیند، به کودکان اجازه می‌دهند تا ذهن کنجکاو خود را فراتر از خانه یا کلاس درس ببرند. کودکان در حین بازی درس‌های بسیاری را از یکدیگر می‌آموزند و توانایی‌هایشان رشد می‌کند. از تمامی این موارد مهم‌تر آن است که دوستی به آن‌ها کمک می‌کند تا اهداف خود را تعیین کرده و در مسیر رسیدن به آن‌ها گام بردارند. این تجربه تقریباً برای تمامی کودکان یکسان است زیرا عضویت در یک گروه و یا تیم ورزشی، در قالب جمع‌های دوستانه برایشان آسان‌تر است. علاوه‌بر این دوستان همواره ما را تشویق کرده و اعتماد به نفس ما را تقویت می‌کنند. با نگاهی به گذشته، همهٔ ما می‌دانیم که وجود دوستان در کنارمان، ما را اجتماعی‌تر کرده است. نویسنده در کتاب حاضر اهمیت دوستی‌های طولانی مدت را بررسی کرده و پاسخی به این پرسش که آیا لازم است به دنبال دوستی با فرزندانمان باشیم، ارائه کرده است.

خواندن کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ روان‌شناسی کودک و نوجوان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب راهنمای پرورش مهارت دوستی

«بدون شک هردوی شما در این لحظه از یکدیگر عصبانی هستید و آمادهٔ هیچ‌گونه صحبتی با یکدیگر نیستید. در واقع هر یک از شما فقط منتظر تسلیم شدن نفر دیگری و عذرخواهی اوست. حال این موضوع را هم به بحران به وجود آمده اضافه کنید که شما امروز میهمان دارید و مجبورید به عنوان یک میزبان خوب، همه‌چیز را شاد نشان دهید (مجبورید که واقعیت را مخفی کنید و در قالب یک چهرهٔ دروغین شاد، در میهمانی حاضر شوید).

این یک جنگ قدرت تمام‌عیار است. جدال‌های بر سر قدرت، فارغ از اینکه بر سر موضوع بزرگ یا کوچکی باشند، جنگ میان همه‌چیز و هیچ‌چیز هستند (برنده و بازنده). این درگیری‌ها معمولاً یک نشانهٔ مشخص دارند که آن‌ها را از دیگر جدال‌ها متمایز می‌کنند، خط و نشان کشیدن. در ساده‌ترین حالت ممکن، این خط و نشان کشیدن می‌تواند شامل این موضوع باشد که «او باید از من عذرخواهی کند». به خاطر داشته باشید که خط و نشان کشیدن‌ها، فشار روانی زیادی را بر تمامی اعضای خانواده (و علی‌الخصوص خود شما) تحمیل می‌کنند؛ بنابراین هیچ‌گاه به سراغ آن‌ها نروید. اگر چنین سیاستی را با فرزندانتان (و یا دیگر اعضای خانواده) در پیش بگیرید، درست همانند این است که با شمشیر بخواهید در یک قوطی کنسرو را باز کنید (کنایه از اینکه شما برای حل یک مسئلهٔ ساده، خطرات بسیاری را به جان خریده‌اید).

درگیری‌های بر سر قدرت، در تمام روابط بسیار سمی و مهلک هستند. مشاهدهٔ چنین اتفاقاتی در محیط کاری (رقابت شدید بین کارمندان بر سر ارتقای شغلی)، تقریباً تبدیل به موضوعی عادی شده است. با این حال توجه داشته باشید که این موضوع می‌تواند در خانوادهٔ شما نیز رخ دهد. در واقع بروز چنین درگیری‌هایی در خانواده، می‌توانند منجر به شکل‌گیری مشکلات عاطفی عمیق‌تری در افراد شوند. جنگ قدرت با فرزندانتان می‌تواند موجب بروز رفتارهای هیجانی در جمع‌های عمومی و کاهش اعتماد به نفس آن‌ها شود. به خاطر داشته باشید که فرزندان شما توانایی عجیبی در ایجاد این دیدگاه که شما همواره مخالف آن‌ها هستید، دارند. بدون شک بروز چنین کشمکش‌هایی در بین شما و فرزندتان، منجر به ایجاد کینه، نفرت و رنج طولانی مدت هردوی شما می‌شود؛ بنابراین همواره سعی کنید تا با این چالش به شکل صحیح برخورد کنید. یعنی جلوگیری از بروز درگیری، پیش از وقوع آن.»