کتاب پرنسس مان تو

کتاب الکترونیکی پرنسس مان تو نوشتۀ ماری فرانتی با ترجمۀ شراره شاکری در انتشارات افراز منتشر شده است. این کتاب رمانی تاریخی است که براساس زندگی واقعی باربارا دو براندنبورگ، شاهزاده‌خانم مانتوآ، نوشته شده و در قالبی داستانی، نگاه تازه‌ای به نقش زنان اشراف در دربارهای ایتالیا در قرن پانزدهم دارد.

درباره کتاب پرنسس مان تو

رمان پرنسس مان تو (La princesse de Mantoue) روایتی تخیلی‌ـ‌تاریخی است از زندگی باربارا دو براندنبورگ، همسر لوئی دوم گنزاگا و بانوی دربار مانتوآ در ایتالیا. ماری فرانتی در این اثر با بهره‌گیری از منابع تاریخی، نامه‌ها، پرتره‌ها و اسناد به‌جا‌مانده، تصویری چندوجهی از زنی ارائه می‌دهد که برخلاف محدودیت‌های ظاهری‌اش، به‌واسطۀ هوش، تربیت فرهنگی، و صبوری‌اش به چهره‌ای اثرگذار در فضای درباری تبدیل شد. کتاب در فضایی میان واقعیت تاریخی و روایت ادبی حرکت می‌کند و نویسنده، با نفوذ به درون پرتره‌ی معروف باربارا، که از او به‌عنوان زنی نازیبا یاد شده، به دنبال کشف زوایای پنهان شخصیت اوست. باربارا در دنیایی زندگی می‌کرد که نقش زنان، اغلب در پس‌زمینه‌ی سیاسی و خانوادگی تعریف می‌شد، اما با وجود این شرایط، جایگاهش را از طریق آموزش عالی، زبان‌آموزی، هنر، و رفتار حساب‌شده حفظ و تقویت کرد.

فرانچسکو گنزاگا و همسرش پائولا برای فرزندان خود، از جمله باربارا، آموزش‌های هم‌سطح با پسران را در نظر گرفتند. در کنار آن، ویتورینو دافلتر، آموزگار سرشناس آن زمان، آموزش زبان‌های کلاسیک، هنر و فلسفه را بر عهده داشت. نامه‌ها و نوشته‌های او که بخشی از منابع نویسنده برای خلق این داستان بوده‌اند، تصویری از فضای درباری، روابط انسانی و سطح تربیت اشراف‌زادگان آن دوره ارائه می‌دهند. ماری فرانتی با روایتی انسانی، این زن تاریخی را از دل اسناد بیرون می‌کشد و به او جان می‌بخشد. این کتاب بیشتر از آن‌که صرفاً یک بیوگرافی باشد، بازسازی ذهنی و ادبی از زندگی یک زن در تقاطع قدرت، زیبایی، و عقلانیت در زمانه‌ای خاص است.

کتاب پرنسس مان تو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب مناسب مخاطبانی است که به ادبیات تاریخی، زندگی‌نامه‌های داستانی، و نقش زنان در تاریخ علاقه‌مند هستند. همچنین برای علاقه‌مندان به تاریخ رنسانس و فرهنگ درباری اروپای قرون وسطی جذاب خواهد بود.

درباره ماری فرانتی

ماری فرانتی (Marie Ferranti) نویسندۀ فرانسوی و زادۀ جزیرۀ کرس است. او با نثر ظریف و دیدگاه انسانی‌اش به تاریخ، توانسته است جوایز مهمی مانند جایزۀ بزرگ آکادمی فرانسه برای رمان پرنسس مان تو را از آن خود کند. آثار او اغلب بر محور تاریخ، سرگذشت زنان و تقاطع قدرت و احساس در جهان اشرافی می‌چرخند.

بخشی از کتاب پرنسس مان تو

«فرانچسکو دوگنزاگ تصمیم داشت آموزش این کودک را با متخصصان زبان و ادبیات یونانی و لاتین، موسیقی‌دان‌ها و فیلسوفان دربار کامل کند. هرچند که باربارا خواندن و نوشتن به زبان آلمانی را می‌دانست، ولی به‌گفتهٔ ویتورینو دافلتر۱۸ «بی‌سوادی‌اش کاملاً مشهود بود». فرانچسکو دوگونزاگ در مورد باربارا گفته بود که به‌طور باورنکردنی اسمش به خودش می‌آید و این حرف به هیچ عنوان یک تعریف نبود.

فرانچسکو و پائولا دوگنزاگ تفاوتی میان دختران و پسرانشان نمی‌گذاشتند. تمام بچه‌هاشان که به‌نظر می‌رسید باربارا هم خیلی زود یکی از آن‌ها می‌شد، آموزش دقیق و منظمی داشتند. ویتورینو دافلتر، معلمی که به باربارا آموزش می‌داد، همان معلم لوئی و برادرانش: شارل، الکساندر و ژان‌ـ لوسیل بود.

این ادیب فرزانه که به همهٔ گنزاگ‌ها عشق به موسیقی، هنر و شعر را آموزش داده بود تا هنگام مرگش، یعنی سال ۱۴۷۲، پیش خانوادهٔ گنزاگ ماند. نامه‌هایش یکی از منابع ارزشمندی است که در بر گیرنده اطلاعاتی راجع به زندگی درباری در قرن پانزدهم است. او نقش مهمی را در زندگی لوئی و باربارا بازی کرد.»