کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب

کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب نوشتهٔ عبدالحسین آذرنگ است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب

عبدالحسین آذرنگ در کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب بیان کرده است که با توجه به روند کنونی نشر کتاب، آیندهٔ نشر نه در گرو یک گونه از نشر، بلکه در گرو گونه‌های متنوعی از نشر با کارکردهای متفاوت است که شاید بتوان آن‌ها را «نشرهای همراه»، «نشرهای ترکیبی»، یا «نشرهای مکمل» نام داد. اطلاعات در جهان با سرعتی تولید، افزوده و تلنبار می‌شود که از آن با تعبیر «بهمن اطلاعاتی» یاد می‌کنند. حجم انبوه اطلاعات به رسانه‌ها و ابزارهای متعدد و متنوعی نیاز دارد تا به کمک آن‌ها بتوان روند انتقال و داد و ستدهای اطلاعاتی را مدیریت، و نیز در مسیرهای مختلف هدایت کرد. کوشش در راه ایجاد و ابداع فناوری‌های جدید و نیز به کار گرفتن آن‌ها در نشر، از ضرورت‌های چاره‌ناپذیر عصر ماست. به همین سبب کوشش در راه شناختن درست این واقعیت، و همچنین آماده و مجهز شدن در برابر آن را باید در اولویت‌های سیاست‌ها و برنامه‌های نشر قرار داد؛ همین‌طور در برنامه‌های پژوهشی و مطالعاتی. تجربه به ما نشان داده است که بارها و بارها غافلگیر و ناگزیر شده‌ایم خسارت‌های سنگین ناشی از این غفلت را بپردازیم. این عصر در ۲۴ فصل نگاشته شده است.

خواندن کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به فعالان حوزهٔ کتاب و نشر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نگاهی از چند سو به نشر کتاب

«فناوری تحولی که نشر بر گردونه آن سوار شده است، کارکردهای تازه‌ای ایجاد کرده و امکانات جدیدی عرضه داشته است. گرایش کنونی جهان، یا دقیق‌تر بگویم گرایش عمومی در جهان توسعه‌یافته صنعتی، به سمت نشر بدون کاغذ، نشر بدون چاپ و صحافی، نشر بدون انبار، نشر بدون حمل‌ونقل، نشر مبتنی بر خبررسانی و اطلاع‌رسانی و آگاهی‌رسانی لحظه‌ای و نشرهای همراه است. البته بین خبررسانی و اطلاع‌رسانی و آگاهی‌رسانی تفاوت وجود دارد. کاری که مطبوعات انجام می‌دهند خبررسانی است، آنچه محصول نظام‌های اطلاع‌رسانی است در حقیقت اطلاع‌رسانی است، و اطلاع‌رسانی معطوف به هدف برای رسیدن به منظور خاص یا انتقال آگاهی یا بالا بردن دانشْ آگاهی‌رسانی است. این سه تعبیر با هم متفاوت‌اند، ولی در جامعه معمولاً و مسامحتا معادل هم به کار می‌روند. همین گرایش که هم امکانات فناوری‌های الکترونیکی را در اختیار دارد و هم منافع اقتصادی را به عنوان محرکی قوی در پس خود می‌خواهد و هر مانعی را از سر راه خود برمی‌دارد، درست مثل گرایش عمیق به کشف ناشناخته‌های جهان در عصر اکتشافات جغرافیایی از سده ۱۵ م به بعد است. وضعیت کنونی که اکنون به وجود آمده، یعنی ترکیبی از گرایش‌ها به طرف اطلاعات و در ضمن آمیخته شدنش با منافع اقتصادی، به آن وضعیتی که بعد از سده ۱۵ م به وجود آمد شبیه است.

دوره اکتشافات جغرافیایی که در آن توسعه‌طلبی و قدرت‌خواهی و منفعت اقتصادی، ماجراجویی و نیز کنجکاوی و انگیزه‌های علمی با هم درآمیخت، محرکی نیرومند برای بسط و گسترش دانش فراهم آورد. این ویژگی عینا در سده ۲۱ م موجود است. به نظر صاحبنظران، هم‌اکنون دسترسی به منابع دانشی و فرهنگی جهان موضوعی است که هیچ صاحب اقتدار و فناوری به آن بی‌اعتنا نیست. موضوع جریان و انتقال آزادانه اطلاعات، که ترکیب سازوکارهای سیاسی، علمی، فنی، اقتصادی و معرفتی از آن بی‌قیدوشرط حمایت می‌کند، بحث رایج روز است. هر چیزی که به آزادی این جریان و انتقال خدشه‌ای وارد کند، مانع قلمداد می‌شود و به‌سان مانع‌هایی که سر راه گسترش جغرافیای جهان در عصر مدرن بود و برداشته شد، در عصر پسامدرن هم باید برداشته شود. این ذهنیت و نگرش در هر پدیده و عملی که به جریان انتقال اطلاعات مربوط باشد دیده می‌شود. آموزش هم در معنای گسترده لاجرم در دامنه موضوعی جریان و انتقال اطلاعات قرار می‌گیرد. این پدیده قبلاً نبوده و این تحول در بستر جریان اطلاعات اتفاق افتاده است. ایجاد و گسترش اُ اِل اِل سی‌ها (مخفف On-line Learning Centers که در فارسی مسامحتا به کانون‌های آموزشی رایانه‌ای ترجمه شده است) در همه‌جای جهان در حال گسترش است، و از مصداق‌های بارز جریان و انتقال اطلاعات در فضای جدید الکترونیکی‌ـ رایانه‌ای و پدید آمدن نوع جدیدی از نشر و ویرایش است که به برخی از ویژگی‌های آن اختصارا اشاره می‌کنم.»