کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن

کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن با عنوان اصلی The Cinema of Christopher Nolan: Imagining the Impossible نوشتهٔ جکلین فربی و استوارت جوی و ترجمهٔ نیوشا صدر توسط انتشارات چترنگ منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات دربارهٔ آثار کریستوفر نولان، یکی از تأثیرگذارترین کارگردانان معاصر سینماست. هدف اصلی کتاب، فراتر رفتن از بحث‌های سطحی درباره فیلم‌های نولان و ارائه دیدگاه‌های عمیق‌تر و متفاوت است. با توجه به اینکه بسیاری از تماشاگران به دلیل عدم دسترسی به امکانات خاص (مانند سالن‌های IMAX) نمی‌توانند تجربه کاملی از فیلم‌های نولان داشته باشند، این کتاب تلاش می‌کند ابعاد پنهان و کمتر دیده‌شده آثار او را آشکار سازد. نویسندگان مقالات، با نگاهی تحلیلی به مضامین، تکنیک‌ها و ساختار روایی فیلم‌های نولان می‌پردازند و به خواننده کمک می‌کنند تا درک جامع‌تر و پیچیده‌تری از سینمای او پیدا کند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن

کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن، نسخهٔ ترجمه‌شده و ویرایش‌شده‌ای از مجموعه مقالات درباره سینمای کریستوفر نولان است. نسخه اصلی شامل هفده مقاله بود که برای مطابقت با شرایط بازار کتاب ایران، تعدادی از آنها حذف شده‌اند. مقالاتی که حذف شده‌اند، یا دیدگاه‌های مشابهی به آثار نولان داشتند یا به دلیل غلبه بیش از حد نظریه بر خود فیلم، کنار گذاشته شده‌اند.

کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن با هدف یادآوری و کمک به درک بهتر نماهای فیلم، شامل تصاویری از فیلم‌های نولان است. همچنین برای سهولت دسترسی خوانندگان و جلوگیری از تکرار پانوشت‌ها، یک جدول فیلم‌شناسی نیز به آن اضافه شده است. پی‌نوشت‌های اصلی کتاب در انتهای هر فصل قرار دارند، در حالی که پانوشت‌های انتهای صفحات، توضیحات مترجم هستند.

مقالات این مجموعه فراتر از خلاصه داستان یا بررسی‌های سطحی می‌روند و به تحلیل‌های عمیق و چندبعدی از سینمای نولان می‌پردازند. کتاب سعی می‌کند ابعاد فرهنگی و مضمونی پنهان در فیلم‌های نولان را آشکار کند که ممکن است در تماشای عادی مورد توجه قرار نگیرند. یکی از نقاط قوت کتاب، پرداختن به مضامین و موتیف‌های تکرارشونده در آثار نولان است؛ از جمله مفهوم همزاد، ساختار معمایی فیلم‌ها، و استفاده از تکنیک‌های روایی پیچیده. کتاب به تأثیر ارتباطات خانوادگی نولان در فیلم‌سازی او (مانند همکاری با برادرش جاناتان و همسرش اما توماس) و همچنین نقش سمبلیک برخی بازیگران (مانند مایکل کین در نقش معلم) می‌پردازد. این مجموعه به جای ارائهٔ پاسخ‌های قطعی، خواننده را با سؤالات جدیدی دربارهٔ فیلم‌های نولان مواجه می‌کند و به گسترش بحث و تفکر دربارهٔ آثار او کمک می‌کند.

خلاصه کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن

کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن مجموعه‌ای از مقالات تحلیلی است که به بررسی عمیق و چندوجهی سینمای کریستوفر نولان می‌پردازد. این کتاب با درک اهمیت نولان در سینمای امروز و توانایی او در تحمیل خواسته‌هایش به هالیوود، به‌ویژه در استفاده نوآورانه از تکنیک‌هایی مانند IMAX، سعی دارد ابعاد پنهان آثار او را برای مخاطبان روشن سازد. مقالات این مجموعه، فیلم‌های نولان را به مثابه معماهایی در دل معماهای دیگر (یا «عروسک ماتروشکا») مورد تحلیل قرار می‌دهند. از فیلم کوتاه «حشره» تا بلاک‌باسترهایی مانند «میان‌ستاره‌ای»، نویسندگان به بررسی شباهت‌ها، هماهنگی‌ها، درون‌مایه‌ها و موتیف‌های مشترک در کارهای او می‌پردازند. یکی از مضامین اصلی که در سراسر آثار نولان طنین‌انداز است، مفهوم «همزاد» است که در شخصیت‌هایی مانند کاب در «تلقین» و دوگانگی‌های موجود در «پرستیژ» و «شوالیه تاریکی» نمود می‌یابد.

کتاب بر این نکته تأکید می‌کند که نولان با وجود تنوع در آثارش، به تصورات اولیه خود وفادار مانده و امضای او با دقت روشنفکرانه، تردستی روایی و رویکردی انعطاف‌ناپذیر گره خورده است. این فیلم‌ها خود را به عنوان جعبه‌هایی در دل جعبه‌های دیگر آشکار می‌کنند که پاسخ‌های ساده‌ای ندارند و ابهام پویا پس از تماشا، به معنای اصلی بدل می‌شود.

نویسندگان مقالات به نقش تروما برای قهرمانان نولان، ارتباط او با نوآر و حوادث ۱۱ سپتامبر، اهمیت انتخاب‌های تکنیکی و تأکیدش بر سلولوئید در برابر دیجیتال می‌پردازند. همچنین به نقش زنان در حواشی داستان‌های نولان و جنبه‌های خانوادگی فیلم‌سازی او اشاره می‌شود. در نهایت، کتاب به جای حل معماها، زوایای متنوعی برای نزدیک شدن به آثار نولان ارائه می‌دهد و خواننده را با پرسش‌های بیشتر به فیلم‌ها بازمی‌گرداند تا لذت و عمق تجربه سینمایی او را افزایش دهد.

چرا باید کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن را بخوانیم؟ 

خواندن کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟ 

اگر از تماشای فیلم‌های نولان لذت می‌برید و می‌خواهید به درک عمیق‌تری از کارهای او برسید، خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات تحلیلی است که دیدگاه‌های جدیدی درباره سینمای نولان ارائه می‌دهد و برای کسانی که به مطالعهٔ نظریه مؤلف، ساختارهای روایی پیچیده، و تأثیر تکنولوژی در سینما علاقه‌مندند، منبع ارزشمندی است. اگر دوست دارید فراتر از داستان، به مضامین، نمادها، و پیام‌های فرهنگی فیلم‌ها بپردازید، این کتاب را بخوانید.

فهرست کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن

فصل اول: بالیدن یک مؤلف از خلال نقدهای کوتاه: حواشی انتقادی کریستوفر نولان

فصل دوم: سینه‌فیلیا در مقیاس وسیع: آی‌مکس در شوالیهٔ تاریکی و شوالیهٔ تاریکی برمی‌خیزد کریستوفر نولان

فصل سوم: تمثیل‌های فراگیرندهٔ فیلم‌سازی نولان در تلقین و پرستیژ

فصل چهارم: قدیسان، گناهکاران و تروریست‌ها: زنان شهر گاتهام کریستوفر نولان

فصل پنجم: فانتزی نوآر پست‌مدرن یادآوری: مکان، زندگی خانگی و هویت جنسی

فصل ششم: تجسم تروما، اندوه، فراموشی و خاطرهٔ وابسته به تروما در فیلم‌های پساهزارهٔ نولان

فصل هفتم: لغزش از ابرقهرمان: پیروزی‌ها و مصالحه‌های کریستوفر نولان

فصل هشتم: منطق بازی ویدئویی در تلقین

فصل نهم: در باب کارکرد همزاد در پرستیژ کریستوفر نولان

فصل دهم: شنیدن موسیقی در رؤیا: دربارهٔ نقش نشانه‌شناختی موسیقی در تلقین نولان

فصل یازدهم: دربارهٔ زمان: از میان‌ستاره‌ای تا تعقیب، دل‌مشغولی پیوستهٔ کریستوفر نولان به سفر در زمان

بخشی از کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصویر ناممکن

«اوایل فیلم، زمانی که لئونارد و ناتالی در غذاخوری یکدیگر را ملاقات می‌کنند، ناتالی لئونارد را تشویق می‌کند که چشم‌هایش را ببندد و همسرش را به یاد بیاورد. همزمان با این گفتهٔ لئونارد به ناتالی که «خرده‌ریزه‌ها و قطعه‌هایی هستن که هرگز به خودت زحمت به زبون آوردنشون رو نمی‌دی»، تماشاگر شماری از تصاویر منفصل از زندگی گذشتهٔ لئونارد می‌بیند و در تمام آن‌ها مکانی به تصویر کشیده می‌شود که در نوآرهای کلاسیک غایب است، یعنی خانه. در محدوده‌ای صرفاً چهل‌ثانیه‌ای، ما سیزده نما از این نموتوپ می‌بینیم، به‌علاوهٔ سه نمایی که لئونارد در غذاخوری به خاطر می‌آورد و از طریق آن به یاد می‌آوریم که تصاویری که پیش‌تر به‌اجمال دیدیم، تصاویری ذهنی‌اند که وابسته به اکنون لئوناردند و از صافی اکنون او گذشته‌اند. تدوین به‌شدت ازهم‌گسسته است، با چندین نما که کمتر از یک ثانیه بر پرده دوام می‌آورند، اما با این‌همه، می‌دانیم که در قلمرویی خانگی هستیم. برای نمونه همسر لئونارد را درحالی‌که در خانه‌شان به‌سمت حیاط‌خلوت می‌رود، از پشت می‌بینیم؛ نمایی نزدیک از دستانش زیر شیر آب سینک آشپزخانه؛ بازتابی از او در گنجهٔ شیشه‌ای که موهایش را از پشت می‌بندد؛ نمایی نزدیک از دستانش که با چنگالی پلاستیکی بازی می‌کند؛ و نمایی از پشت او که کنار میز اتاق پذیرایی‌شان نشسته است. ایجاز این نماها همراه با این حقیقت که از نمایش چهرهٔ همسر لئونارد دریغ می‌شود یا تقریباً در تمامی تصاویر، دیدن او به‌واسطهٔ سایه یا شیشه ممکن است، تأکیدی است بر کیفیت نوستالژیک این فلاش‌بک. این کارِ توأمان تدوین و فیلم‌برداری است که گذشته را به‌عنوان موقعیتی بازگشت‌ناپذیر به تصویر بکشد که صرفاً از طریق خاطره می‌توان به آن رجوع کرد، به‌مثابهٔ موقعیتی همانند چیزی که فلاش‌بک‌ها نشان می‌دهند: گریزان و نیمه‌کاره.                »