کتاب دیوهای دماغ دراز

کتاب دیوهای دماغ دراز نوشتهٔ گروه نویسندگان و ترجمهٔ محمدرضا شمس است. نشر افق این مجموعه داستان کوتاه، تخیلی و ژاپنی را برای نوجوانان روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب دیوهای دماغ دراز

کتاب دیوهای دماغ دراز حاوی داستان‌هایی کهن از ادبیات عامیانه‌ٔ ژاپن است که مطالعهٔ آن‌ها می‌تواند برای مخاطبان نوجوان، سرگرم‌کننده و آموزنده باشد؛ همچنین نوجوان‌ها با مطالعهٔ این مجموعه با بخشی از میراث ادبی ملل شرق آسیا آشنا می‌شوند. گروهی از نویسندگان وظیفهٔ گردآوری و تدوین این مجموعه‌ داستان خیالی و مصور را بر عهده داشته‌اند و محمدرضا شمس آن‌ها را ترجمه کرده است. از مشخصه‌های کتاب حاضر می‌توان به تصاویری اشاره کرد که به فراخور موضوع، در بخش‌های مختلف کتاب قرار گرفته و به مخاطب کمک می‌کنند تا درک بهتری از ماجراها و شخصیت‌های داستان‌ها داشته باشد. سادگی زبان، لحن هیجان‌انگیز و کوتاه‌بودن هر کدام از قصه‌ها نیز موجب می‌شود مخاطب نوجوان رغبت بیشتری برای مطالعهٔ این اثر داشته باشد و از خوانش آن دچار خستگی و کسالت نشود. قصه‌های اثر حاضر به‌سبک داستان‌های کهن ایرانی، با به‌خوشی تمام می‌شوند و پند و اندرزی مهم را در دل خود جای داده‌اند. مخاطب با خواندن آخرین جملات داستان‌ها، چنین اندرزهایی را درمی‌یابد. یکی از ویژگی‌های بارز افسانه‌ها، جدال همیشگی نیروهای خیر و‌ شر در آن‌ها است؛ البته که پیروزی همواره با نیکی و نیک‌خواهان خواهد بود، اما در شرح ماجرای نبرد میان این دو نیرو، داستانی مهیج و نفس‌گیر شکل می‌گیرد که مخاطب را مجذوب خود کرده و نکتهٔ ارزشمندی را در زمینهٔ بهترزیستن به او آموزش می‌دهد.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب دیوهای دماغ دراز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دیوهای دماغ دراز

«شب از راه رسید. پیرمرد از پادشاه اجازه خواست که قبل از شاهزاده به اتاق‌خواب او برود. پادشاه هم دستور داد پیرمرد را به اتاق‌خواب شاهزاده ببرند. پیرمرد وارد اتاق شد. کمی آن‌جا قدم زد و همه‌جا را نگاه کرد. چیزی پیدا نکرد. ناگهان به فکرش رسید که تخت را هم وارسی کند. لحاف را کنار زد و زیر متکای شاهزاده را نگاه کرد. پیرمرد زیر لحاف و بالش شاهزاده چه دید؟ فراموش که نکرده‌اید؟ بله، خلال‌های دندان کثیف که شاهزاده زیر بالش پنهان کرده بود! پیرمرد تعجب کرد، اما به روی خودش نیاورد. از اتاق بیرون رفت و شاهزاده را صدا زد تا برای خواب بیاید. شاهزاده وارد شد؛ به پیرمرد شب‌بخیر گفت و روی تختخواب دراز کشید. پیرمرد هم چراغ‌ها را خاموش کرد و به انتظار نشست. ساعتی نگذشته بود که شاهزاده از خواب پرید. جنگجویان از زیر لحاف و بالش او بیرون آمده بودند و می‌جنگیدند. شاهزاده ناله می‌کرد و دائم می‌گفت: «بس کنید... جنگ را تمام کنید... زودباشید جنگ را تمام کنید.»»