کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید!

کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید! نوشتهٔ دیوید جی. لیبرمن و ترجمهٔ امیرحسن مکی است و انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است. با خواندن این کتاب، در هر موقعیت یا گفت‌وگویی در کمتر از ۵ دقیقه به حقیقت دست خواهید یافت

درباره کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید!

صداقت، اساس همهٔ روابط را تشکیل می‌دهد، خواه این رابطه، رابطه‌ای شغلی باشد و خواه رابطه‌ای خصوصی. پی‌بردن به نیات واقعی طرف مقابل بدون تردید بسیار ارزشمند است؛ چراکه مانع از این خواهد شد که وقت، پول، و انرژی شما بیهوده تلف شده و احساسات و عواطف شما به بازی گرفته شود. زمانی که به نیت واقعی یک شخص پی ببرید، می‌توانید بر اوضاع مسلط شده و یا حدا قل مورد سوءاستفاده قرار نگیرید.

در زندگی هیچ توانایی بالاتر از این نیست که همیشه و همواره تصمیم‌های درستی اتخاذ کنید. اما به خاطر داشته باشید که تصمیم‌گیری شما تنها زمانی منطقی و صحیح خواهد بود که بر مبنای واقعیت پایه‌ریزی شده باشد. در کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید! شما فرا خواهید گرفت که چگونه به مقصود واقعی اشخاص پی برده و حقیقت ماجرا را از لابه‌لای سخنان ایشان بیرون بکشید.

در یک جامعه ایدئال که هیچ دروغی وجود ندارد، نیازی به این کتاب نیست. اما متاسفانه ما در دنیایی پر ا ز نیرنگ و فریب زندگی می‌کنیم و شما خواه ناخواه درگیر این بازی هستید.

این کتاب به هشت بخش تقسیم شده که هر یک جنبه‌ای از دروغ‌گویی را مورد بررسی قرار می‌دهد. تکنیک‌های ابتکاری این کتاب به شما کمک خواهند کرد که به کشف حقیقت نائل شده و تشخیص دهید که آیا طرف مقابل قصد فریب‌دادن شما را دارد یا خیر و بدین ترتیب با پی‌بردن به حقیقت، می‌توانید بر اوضاع مسلط شده و قربانی دروغ‌های وی نشوید. اکثر مثال‌های این کتاب برگرفته از روابط شخصی و موارد شغلی هستند و یقیناً اکثر ما با این قبیل سناریوها آشنایی داریم.

خواندن کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند سخن دروغ را از راست تشخیص بدهند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هوشیار باشید و فریب نخورید!

«اگر آشکارا از فردی بپرسید: «آیا به من کلک زده‌ای؟» او موضع تدافعی به خود خواهد گرفت. در اینجا هدف ما این است که از طرف مقابل سئوالی بپرسیم که هیچگونه اتهامی به وی وارد نکند بلکه فقط به طور ضمنی به رفتار احتمالی او اشاره داشته باشد.

در این حالت اگر او متوجه نشود که شما به چه چیزی اشاره می‌کنید، احتمالاً گناهکار نمی‌باشد. اما اگر او موضع تدافعی به خود بگیرد، او می‌داند که مقصود شما چیست و به چه چیزی اشاره می‌کنید و این امر تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که وی گناهکار باشد. به عبارت ساده‌تر، یک شخص بی‌گناه نباید از اشاره ضمنی شما پی ببرد که به چه نکته‌ای اشاره می‌کنید.

برای این منظور، پرسش شما باید به نحوی باشد که اتهامی به شخص وارد نکرده و در عین حال خیلی کلی هم نباشد. برای مثال، اگر به فردی مظنون هستید که مرتکب قتل شده، نباید از وی بپرسید: «آیا هفته گذشته کسی را کشته‌ای؟» و از طرفی، اگر از او بپرسید: «خُب، چه خبر؟» سئوال شما خیلی کلی است و به چیزی اشاره نمی‌کند.

پس همانطور که گفتیم سئوال شما باید به‌گونه‌ای مطرح شود که تنها در صورتی که او گناهکار باشد نسبت به آن مشکوک شود. اگر او گناهکار نباشد عکس‌العملی غیرعادی از خود نشان نخواهد داد بلکه واکنش او به گونه‌ای خواهد بود که گویا سئوال مسخره و عجیبی از وی پرسیده شده است. مثلاً، اگر از همسایه خود بپرسید که آیا دیشب موجودات فضایی در محوطه چمن خانه‌اش فرود آمده‌اند، ابداً نباید از وی انتظار پاسخی جدی داشته باشید. ممکن است او با شوخی به سئوال شما پاسخ دهد یا از خنده روده بر شود. و قطعاً شما انتظار ندارید که او چنین پاسخ دهد: «چطور مگه؟ کسی بهت چیزی گفته؟!»

وقتی سئوال خود را مطرح می‌کنید، جدی باشید. همچنین، برای طرف مقابل جبهه نگیرید. شما نباید بی جهت او را در موضع تدافعی قرار دهید بلکه این مهم تنها باید در صورتی اتفاق افتد که وی دلیلی برای این کار داشته باشد (یعنی گناهکار باشد.) همه سرنخ‌هایی را که در بخش قبل عنوان کردیم مد نظر داشته باشید مخصوصاً این سرنخ را که فرد دروغگو به توضیحات اضافی ادامه می‌دهد بدون این که شما اصراری در مورد آن داشته باشید.

اینک، هرآنچه که در ذهن فرد وجود دارد، در گفتگوی متعاقب آشکار خواهد شد. اگر شما بی جهت به وی مشکوک شده باشید و این شخص بی‌گناه باشد، او به پرسش شما پاسخی عادی داده و به همین اکتفا می‌کند. اما اگر گناهکار باشد می‌خواهد از نظر شما نسبت به خودش مطلع شود زیرا مطمئن نیست که چرا شما چنین سئوالی را مطرح کرده‌اید. برای این منظور، از شما درباره پرسشتان پرس و جو می‌کند.»