کتاب بیدارسازی ذهن فروزان

کتاب بیدارسازی ذهن فروزان؛ تمرین‌های مراقبه به سبک تبتی برای آرامش و شادی درونی نوشتهٔ تنزین وانگیال رینپوچه و ترجمهٔ الهه محمدپور است و انتشارات راوشید آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب بیدارسازی ذهن فروزان

در دنیای پر از تنش و چالش امروز که هر کدام از ما به نحوی از خود واقعی‌مان فاصله می‌گیریم و شاید بتوان با قاطعیت گفت که خودمان و ذات پاکمان را فراموش می‌کنیم، هر دست‌آویزی که به دنیای درونمان راهنمایی کند، آرامش‌بخش، قابل‌اطمینان و ستودنی است. وقتی با تمام وجود درک کنیم که دلیل تمام بی‌حوصلگی‌ها و بدخلقی‌ها و پرخاشگری‌هایی که گمان می‌کنیم بی‌دلیل است، خودمان هستیم، آسان‌تر می‌توانیم در برطرف شدن آنها موفقیت‌آمیز عمل کنیم.

بیدارسازی ذهن فروزان تجربه‌ای شگفت‌انگیز از زندگی و روزگار کسی‌ است که با به فعل درآوردن کلمات این کتاب، تصویری به شما نشان می‌دهد که سال‌هاست انسان‌ها در پی آن و منتظر دیدن آن بوده‌اند. اما خواندن و گذشتن از این کلمات تنها باری بر دوش ذهن و زندگی ما خواهد بود. تا جایی که بگذاریم برای همیشه تجربه‌ای نیمه‌کاره باقی بماند.

بیدارسازی ذهن فروزان بسیار ساده و روان به تحلیل دنیای درونی و آن ذات بی‌بدیل که روزی بی‌هیچ کم و کاستی، پاک و وسیع در اختیارمان قرار گرفت، می‌پردازد و یاری‌مان می‌کند تا اگر چه بسیار دیر یا دور، اما مرحله به مرحله و حتی با یدم‌های کوچک به خود واقعی‌مان رجوع کنیم.

در کتاب بیدارسازی ذهن فروزان، آموزگار فنون مراقبه و یوگا، تِنزین وانگیال رینپوچه، شما را برای یافتن پناهگاه حقیقی درون خود هدایت می‌کند، به جای آنکه بیهوده به دنبال پشتیبانِ بیرون از خود بگردید.

نویسنده با بهره‌گیری از آموزه‌ها و رهنمودهای بنیادی یکی از استادان مراقبهٔ تبتی به نام داوا گیالتسِن، شما را در مسیر آیین‌های درون‌کاوی و اندیشیدن راهنمایی می‌کند. وی در این کتاب چشمان شما را به روی موهبت‌های پنهان در تجربه‌های عادی زندگی می‌گشاید.

تمرین‌های مراقبه‌ای که در کتاب حاضر ارائه می‌شود، شیوه‌ای بی‌پرده برای رویارویی با چالش‌های روزمره زندگی و کار فراهم می‌آورد.

با نهادینه‌سازی این تمرین‌ها در دل زندگی و کار به‌طور کامل قادر خواهید بود محدودیت‌های سنگین را به امکان‌پذیری‌های بی‌حدومرز تبدیل کنید و در مورد راه‌حل‌ها بیدار شوید.

اینها همچنین به شما کمک خواهند کرد تا تردید به خود و پیشداوری در مورد خود را از ذهن پاک کنید و در عوض، بینش و پرتوی ذاتی درون خود را در تک‌تک لحظه‌ها کشف کنید.

کتاب بیدارسازی ذهن فروزان در واقع جلد نخست از یک مجموعه سه‌تایی است که دستورالعمل‌های مراقبه و پویش ذهنی را برای کشف گنجینهٔ ذهن طبیعی به خوانندگان ارائه می‌دهد.

مسیر مراقبه‌ای که اینجا ارائه می‌شود، صرفاً یادگیری فنون و مفاهیم نیست. به هرحال ما مخلوقات سرزنده با قلبی تپنده هستیم، نه اشیای ماشینی. بنابراین برای تکامل و رشد به عنوان مخلوق احساسی، نیازمند حس کردن این هستیم که در زمان سردرگمی یا مواجه شدن با سختی‌ها به کجا روی می‌آوریم. با خواندن این کتاب، ما این کمک را توسط رفتن به سمت پناهگاه درونی به‌دست می‌آوریم. جست‌وجوی پناهگاه یک سد محکم یا یک درخواست برای کمک نیست. بلکه شامل کمک به خودمان از طریق تمرکز توجه‌مان به شیوه‌های بسیار خاص است. زمانی که اینکار را انجام می‌دهیم، کشف‌هایی که کرده‌ایم و منافعی که در دسترس قرار می‌گیرند، قابل‌تشخیص هستند.

خواندن کتاب بیدارسازی ذهن فروزان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های خودیاری و عرفان شرقی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بیدارسازی ذهن فروزان

«تجربه معمول ما، سه موقعیت برای دگرگون کردن زندگیمان و یافتن آرامش درونی، لذت، و آزادی از رنجی، که همه ما آرزویش را داریم، پیشنهاد می‌دهد. از آنجا که پریشانی ما از طریق جسم، سخن و ذهنمان آشکار می‌شود، همین سه مورد هم سبب برطرف کردن سردرگمی می‌شوند. از سه حوزهٔ جسم، سخن و ذهن به عنوان سه در، یاد شده است. برای کشف نعمت‌های گشادگی، آگاهی و ملایمت با تغییر دادن مرکز توجه‌مان به روش‌های ویژه، از اصطلاح درد به سمت خلاص شدن از آن درد، به این سه در وارد می‌شویم.

برای اینکه توجه‌تان را تغییر دهید، سه راه وجود دارد. زمانی که توجه‌تان مستقیماً به جسم دردناک است، یاد می‌گیرید که سکون جسم را حس کنید. زمانی که توجه‌تان را به سخن دردناک معطوف می‌کنید، با گوش دادن به سکوت ارتباط برقرار می‌کنید، و زمانی که توجه‌تان به ذهن دردناک، یا ذهن پرمشغله است، به رسمیت شناختن و ارتباط با وسعت را فرا می‌گیرید. با این روش‌ها، یافتن مکانی عمیق برای سکون، سکوت و وسعت امکان پذیر است. این سه در ورودی، راهنمای دستیابی به مکان‌های مهم محافظت و درواقع پناهگاه هستند.

برای بسیاری از انسان‌ها، آگاهی از فضایِ بودنِ خودشان به مراتب سخت‌تر از آگاهی از احساسشان، مکالمات درونی‌شان، یا محتوای کلی ذهن پر مشغله‌شان است. ما درحال توصیف چه نوع تغییری هستیم؟ در ابتدا، موشکافی و تجربه کردن رنج‌هایتان ضروری است. می‌توانید همان‌گونه که آسمان با ابرها راحت است، باشید؟ در این مقایسه، ابرها می‌توانند به افکار، احساسات، حساسیت‌ها یا خاطرات شما اشاره داشته باشند. آیا اسمان با ابرها مشکلی دارد؟ آیا آسمان متلاطم است؟ آیا آسمان می‌گوید مدت زیادی اینجا بودید! چرا هنوز اینجایید؟ چه معنی دارد که اینجا هستید؟ نه، آسمان به سادگی به ابرها اجازه حضور می‌دهد، و زمانی که در نهایت ابرها پراکنده می‌شوند، آسمان نظری نمی‌دهد. آسمان وقتی که ابرها ترکش می‌کنند، تنها نیست. می‌توانی مثل آسمان از ابرها پذیرایی کنی؟ اگر توانایی اینکه مستقیماً با دردهایت باشی را داشته باشی، درد خودش درمان می‌شود: خودش خودش را آزاد می‌کند. مهم این است، زمانی که درد یا رنج تغییر پیدا می‌کند، حضور داشته باشی و از برطرف شدن آن آگاه شوی.

مسیر هر شخص متفاوت است، و هرکدام از ما باید مشتاق تجربهٔ مستقیم حس محدودیت و دردی که در جسم، سخن و ذهن رخ می‌دهد باشیم و با تمایل به سمت پناهگاه درونی برای کشف مزایایی که از انجام چنین کاری بدست می‌آید، آشنا شویم. ا این مطلب را که توجه زیادی به خویشتن، به ذهن پرمشغلهٔ حلال مشکلاتمان داریم، را به رسمیت بشناسیم. باید خویشتن را از ماهیتی که دارد، هویت درد، تشخیص دهیم. ما یک مکالمهٔ پیوسته بین دردها داریم که معمولاً ما را هدایت، و گاهی اوقات دیوانه می‌کند. مهم نیست این موضوع چقدر هوشمند و یا پیچیده بنظر می‌رسد، باید بپذیریم عملکرد خویشتن با منطق درد انجام می‌شود، بنابراین باعث بیشتر شدن درد می‌شود. شاید زمان آن رسیده که کشف شود، چیزی بجز خویشتن وجود دارد که باید به سمتش برویم وبه آن اعتماد کنیم.

برای درمان رنج شخصی، خانوادگی و اجتماعی، لازم است عکس‌العمل‌های عادتی که سرشت واقعی ما را کمرنگ می‌کنند و ما را از زندگی کردن در ارتباط کامل با ظرفیت و هوش ذاتی خودمان منع می‌کنند، بشناسیم. من به عکس‌العمل‌های عادتی در مقابل چالش‌های زندگی به عنوان جسم دردناک، اشاره می‌کنم. با استفاده از کلمه جسم، نه تنها بدن فیزیکی و تنش‌ها، دردها، انقباضات و بیماری‌های آن، بلکه به حس هویتی کلی، حس "من" یا "خود" هم اشاره دارم. در آموزه‌های بون، این هویت به عنوان "جسم دردناک ادراکی کارمایی" شناخته می‌شود. این جسم دردناک کسی است که تو در هر لحظه حس می‌کنی و بر این باوری که خودت هستی.»