کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول

کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول نوشتهٔ بروس دیزلی و ترجمهٔ محسن مجدی کیاست و نشر البرز آن را منتشر کرده است. ۳۰ ترفند برای لذت‌بخش‌کردن شغل شما در این کتاب آمده است.

درباره کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول

«آیا منطقی است انتظار داشته باشیم از کارمان لذت ببریم؟» این سؤالی است که بسیاری با آن دست‌وپنجه نرم کرده‌اند و اغلب هنگامی به این سؤال فکر می‌کنند که در رختخواب دراز می‌کشند و افکار پریشان دربارهٔ شغلی سراغشان می‌آید که باعث ناراحتی روزمرهٔ آنها می‌شود. اگر حقوق‌بگیر باشیم، در این صورت شاید منطقی نباشد که با این بِده‌بِستان، انتظار رضایت شخصی هم داشته باشیم.

اما مسئله فراتر از این حرف‌هاست. اگر از ما انتظار می‌رود عاشق شغل خود باشیم، اما چنین نباشد، چه کسی مقصر است؟ آیا تقصیر ماست؟ آیا کسی می‌تواند از این موضوع علیه ما استفاده کند؟ 

به‌نظر می‌رسد این حدس و گمان که «کار در گذشته بسیار سرگرم‌کننده‌تر از امروز بود» درواقع باید مبنایی داشته باشد. بسیاری از ما کاری را که انجام می‌دهیم، دوست نداریم و در تلاش برای انجام آن، احساس خستگی می‌کنیم.

واقعیت این است که احساس آزاردهندهٔ ناامنی شغلی و محیط کار، بسیاری از افراد را فرسوده می‌کند و به‌نظر می‌رسد روزهای تعطیلمان را هرچه بیشتر با خودمان دست‌وپنجه نرم می‌کنیم که به ایمیل‌هایمان سر بزنیم یا نگاهی به تلفن هوشمندمان بیندازیم، درحالی‌که می‌دانیم پیام‌هایی که روی صفحه‌نمایش تلفن همراهمان ظاهر می‌شود، موضوعاتی کم‌اهمیت هستند.

زندگی‌کردن همراه با پریشانی و اضطراب همیشگی موجب افزایش آدرنالین خون می‌شود و می‌تواند خیلی زود احساس تهی‌شدن را در ما ایجاد کند. کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول به این موضوع می‌پردازد که قدرت شناختی‌مان محدود و تحت تأثیر استرس است، به این معنی که روش کارکردن امروزی ما، دشمن آرزوها و مانع رسیدن به بهترین خودمان است.

 این کتاب نشان می‌دهد کارِ طولانی‌تر باعث سوددهی بیشتر شرکت‌ها نمی‌شود. ساعت‌های طولانی‌تر کاری ممکن است این احساس را در ما ایجاد کند که کار بیشتری انجام می‌دهیم، اما هر ثانیه که زحمتی اضافی می‌کشیم، به نتیجهٔ کمتری می‌رسیم. 

ایجاد فرهنگ کاری مناسب کمک می‌کند فضای کارمان در برابر تغییرات آینده مقاومت کند و به راه خود ادامه دهد. اگر می‌خواهیم محیط‌های خلاقانه‌ای فراهم کنیم که وجود آنها در دنیای آینده برای رقابت با هوش مصنوعی و نیز کمک‌گرفتن از آن ضروری است، در این صورت، همان‌گونه که این کتاب می‌گوید، باید برای ازبین‌بردن استرس تلاش کنیم. کارِ بیش‌ازحد، مزیت رقابتی در تلاش‌های خلاقانه محسوب نمی‌شود و شرکت‌هایی که به این موضوع متکی هستند، به‌دلیل عدم ابتکارعمل، از بین خواهند رفت.

خواندن کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ کسانی که از کارکردن زیاد خسته شده‌اند و همچنین مدیران شرکت‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بخور، بخواب، کار کن و دوباره از اول

«الکساندرا میشل، یکی از بانکداران سابق که بعداً در دانشگاه به کارهای تحقیقاتی پرداخت، نُه سال را صرف مطالعه دربارهٔ مدیران شرکت‌های تأمین سرمایه کرد، زیرا کار آنها به‌گونه‌ای است که گویا از یک درخت پول جادویی بالا می‌روند. شرکت‌های تأمین سرمایه به این دلیل مشهور نیستند که به استفاده از شیوه‌های کاری گروه‌های خود علاقه و توجه دارند. برای دهه‌ها توافقی نانوشته وجود داشته است که جوانان مبتدی درازای به‌دست‌آوردن فرصت پیوستن به طبقهٔ اَبرثروتمندان که یک‌دهم درصد از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند، باید در برنامهٔ کاری پانزده ساعت کار روزانه-یعنی از ۸ صبح تا ۱۱ شب-قرار داده شوند. اگرچه یافتن آمار دقیق به‌راحتی امکان‌پذیر نیست، در افشاگری عمومی دربارهٔ گُلدمن ساکس مشخص شد در سال ۲۰۱۵ متوسط حقوق و دستمزد سالانهٔ دفتر آن شرکت در بریتانیا ۱.۳۰۰.۰۰۰ دلار بوده است و ازآنجاکه این مبلغ شامل کارکنان پشتیبانی مانند دستیاران اداری با حقوق کمتر نیز می‌شود، متوسط دستمزد بانکداران حتی بیشتر از این مبلغ خواهد شد. این رقم برای کسانی که بیشترین حقوق و دستمزد را در شرکت می‌گیرند، می‌تواند چند برابر ۱.۳۰۰.۰۰۰ دلار نیز باشد. حقوق و دستمزد کارکنانی که در آغاز کار خود در برنامهٔ پانزده ساعت کار روزانه قرار می‌گیرند، ممکن است فقط کسری از حقوق و دستمزد کسانی باشد که در صدر فهرست حقوق‌بگیران شرکت قرار دارند، اما وعدهٔ حقوق و دستمزد نجومی در آینده، مشوق بزرگی است که چند سال قید خواب و روابط عاطفی‌شان را بزنند.

درحالی‌که به‌احتمال‌زیاد تعداد کمی از ما مجبوریم چندین ساعت کار بی‌وقفه را تحمل کنیم، می‌توانیم با مشاهدهٔ عوارض این نوع کارکردن روی وضعیت جسمانی بانکداران، به حقایق زیادی دست یابیم. و از این طریق می‌توانیم بفهمیم نقاط فشار در زندگی خودمان کجا قرار دارد.»