کتاب الفبای پزشکی خواب

کتاب الفبای پزشکی خواب نوشتهٔ پاول ریدینگ و ترجمهٔ حبیب اله خزائی (استاد دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه) و پیمان ولدبیگی است. انتشارات ارجمند این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب الفبای پزشکی خواب

هر فردی اهمیت یک خواب با کیفیت را می‌داند؛ بااین‌حال به‌تازگی تأثیر نامطلوب چرخهٔ مختل خواب - بیداری از نظر پزشکی بر سلامت شناختی، روانی و حتی جسمانی آشکار شده است. رشتهٔ نوظهور طبّ خواب، تا حدی به‌خاطر اینکه با تخصص‌های متداول بسیاری تلاقی دارد، هم‌چنان در مراحل ابتدایی قرار داشته و در مکاتب پزشکی به‌طور معمول چندان موردتوجه قرار نمی‌گیرد. کتاب الفبای پزشکی خواب، با نگاهی علمی، خواننده را با خواب مطلوب، بهداشت خواب، نارکولپسی (حملهٔ خواب)، آپنهٔ خواب، بی‌خوابی، ناهنجاری‌های خواب (پاراسومنیاها)، اختلالات خواب در کودکان، داروهای مورداستفاده در طب خواب و...آشنا می‌کند. کتاب پیش‌رو به‌عنوان مقدمه‌ای برای درک پدیدهٔ جالب خواب و اختلالات معمول آن نوشته شده است که هدف آن ایجاد متنی روان برای پزشکان، پرستاران، روان‌شناسان و... است تا بتوانند کل دامنهٔ اختلالات شناخته‌شده را تشخیص دهند.

خواندن کتاب الفبای پزشکی خواب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب الفبای پزشکی خواب

«اختلال خواب – بیداری، یکی از اجزاء مهم هرگونه بیماری نورودژنراتیو است.

علائم ناشی از خواب نامطلوب شبانه و بیداری مختل شده روزانه ممکن است شبیه علائم ناشی از فرآیند زمینه‌ای نورودژنراتیو باشند.

بیماران مبتلا به پارکینسون ممکن است درعمل قبل از علائم اختلال حرکتی یا جسمانی این بیماری؛ دچار علائم مربوط به خواب شوند.

خواب بریده‌بریده و خواب‌آلودگی روزانه در حد نارکولپسی، در بیماری پارکینسون به نسبت شایع بوده و با بالا رفتن سن افزایش می‌یابند.

علائم حرکتی‌ای که به درمان با دوپامینرژیک ها پاسخ می‌دهند، ممکن است علت ایجاد بسیاری از علائم شبانه در بیماری پارکینسون باشند.

بیماری پارکینسون پیشرفته با اختلال شناختی، اغلب با اختلال خواب بسیار شدید و توهمات و گیجی شبانه، همراه است.

بیماری آلزایمر به‌طور معمول منجر به اختلال در ریتم‌های شبانه‌روزی و اختلال در چرخهٔ خواب– بیداری شده و اغلب بیمار بینش اندکی نسبت به آن دارد.

ایجاد هوشیاری روزانه از طریق روش‌های غیردارویی ممکن است باعث بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به آلزایمر شود.

در بیماری نورون حرکتی، یکی از اولین نشانه‌های ضعف دیافراگم، خواب نامطلوب شبانه توأم با لتارژی روزانه به دنبال هیپوونتیلاسیون شبانه است.

تهویهٔ غیرتهاجمی اکنون یک درمان ثابت شده برای بسیاری از مبتلایان به بیماری نورون حرکتی است که دچار هیپوونتیلاسیون هستند.

اختلال چشمگیر چرخهٔ خواب – بیداری، یک بخش سازنده، مهم و گاهی قابل درمان از تمام اختلالات شایع نورودژنراتیو به شمار می‌رود. توانایی مراقبین برای غلبه برخواب ضعیف یا مختل شده در منزل، اغلب یکی از علل مهم نگرانی است که به‌طور بالقوه ممکن است باعث شود این بیماران به مراکز نگهداری منتقل شوند. بسیاری نیز شیوع اجتناب‌ناپذیر اختلالات خواب مربوط به سن را پیامد جمعیت‌های پیر در کشورهای توسعه یافته می‌دانند.

اکثریت قریب به اتفاق بیماری‌های نورودژنراتیو نمایانگر تجمع غیرعادی پروتئین‌های چروکیده در سلول‌های عصبی هستند، که می‌تواند به عنوان یک نشانگر آسیب شناسی و یا یک علت مستقیم برای مرگ نورون باشد. پیشگیری از فرآیند استحالهٔ عصب یا کند کردن آن کیمیای درمانی درآینده است. نتایج حاصل از علوم پایه در سطح سلولی نشان می‌دهند که محرومیت از خواب واضح یا کیفیت نامطلوب مزمن خواب، ممکن است درعمل باعث تسریع تجمع غیرطبیعی پروتئین در سلول‌ها شده و به‌طور بالقوه موجب بروز هرگونه فرآیند استحالهٔ زمینه‌ای عصب گردند. به عنوان یک پیامد قهری، اینکه آیا بهبود کیفیت خواب در مبتلایان به استحالهٔ عصب می‌تواند محافظ عصب باشد، همچنان یک پیش‌بینی وسوسه‌انگیز و در عین حال کاملاً باورکردنی است.

در سطح عملی، بهبود هوشیاری روزانهٔ بیمار در شرایط وجود بیماری استحالهٔ عصب، تأثیر مثبتی بر توجه، شناخت و احتمالاً خلق دارد. متأسفانه، بسیاری از داروهای مورد استفاده برای زوال عقل و اختلالات مربوطه ممکن است آثار معکوسی داشته باشند.»