کتاب بولشویسم از موسی تا لنین

کتاب الکترونیکی بولشویسم از موسی تا لنین (گفتگویی میان من و آدولف هیتلر به همراه جستاری دربارهٔ بولشویسم یهودی) با عنوان اصلی Der bolschervismus von mosesbis Lenin‬‬، نوشتهٔ «دیتریش اکارت» با ترجمهٔ «مهدی تدینی»، توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است. این اثر در مجموعهٔ «ایدئولوژی‌پژوهی» قرار دارد و به بررسی ریشه‌ها و زمینه‌های نظری شکل‌گیری ایدئولوژی یهودی‌ستیزانه در اروپا به‌ویژه در پیوند با مفهوم «بولشویسم یهودی» و نقش آن در سیاست‌ها و تبلیغات ناسیونال‌سوسیالیسم آلمان می‌پردازد. کتاب شامل یک جستار تحلیلی و ترجمهٔ کامل کتابچهٔ «اکارت» است و به خوانندگان فارسی‌زبان امکان می‌دهد با پیش‌زمینه‌های فکری و تاریخی رخدادهای قرن بیستم اروپا آشنا شوند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بولشویسم از موسی تا لنین اثر دیتریش اکارت

کتاب «بولشویسم از موسی تا لنین» به قلم «دیتریش اکارت» که در سال ۱۴۰۲ به چاپ چهارم رسیده، در قالب پژوهش تاریخی‌ـ‌ایدئولوژیک تدوین شده است و از دو بخش اصلی تشکیل می‌شود؛ نخست جستاری تحلیلی به قلم «مهدی تدینی» که به بررسی مفهوم «بولشویسم یهودی» و ریشه‌های آن در ادبیات یهودی‌ستیزانهٔ اروپا می‌پردازد؛ دوم ترجمهٔ کامل کتابچهٔ «بولشویسم از موسی تا لنین» نوشتهٔ «دیتریش اکارت» که به‌صورت گفت‌وگو میان «اکارت» و «آدولف هیتلر» تنظیم شده است.

این اثر در بستر تاریخی شکل‌گیری ناسیونال‌سوسیالیسم و تبلیغات ضدیهودی در اروپا، به‌ویژه آلمان، جای می‌گیرد و تلاش دارد با بازخوانی متون دست‌اول و تحلیل زمینه‌های نظری، به فهم بهتر رخدادهای سیاسی و ایدئولوژیک قرن بیستم کمک کند. ساختار کتاب «بولشویسم از موسی تا لنین» به‌گونه‌ای است که ابتدا زمینه‌های نظری و تاریخی را شرح می‌دهد و سپس با ارائهٔ متن اصلی «اکارت»، نمونه‌ای از ادبیات ایدئولوژیک آن دوره را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.

خلاصه کتاب بولشویسم از موسی تا لنین

این کتاب در دو بخش به بررسی و بازخوانی یکی از مهم‌ترین مفاهیم ایدئولوژیک قرن بیستم، یعنی «بولشویسم یهودی»، می‌پردازد. بخش نخست جستاری تحلیلی است که با تکیه‌ بر منابع تاریخی و متون ایدئولوژیک، روند شکل‌گیری و گسترش نظریهٔ «بولشویسم یهودی» را در اروپا دنبال می‌کند. در این بخش، نویسنده نشان می‌دهد که چگونه حضور برخی یهودیان در جنبش‌های انقلابی و سوسیالیستی، به‌ویژه در روسیه، دستاویز تبلیغات یهودی‌ستیزانه و نظریه‌های توطئه‌آمیز شد. این جستار با مرور آثار و دیدگاه‌های ایدئولوگ‌های مختلف، از جمله «هیتلر»، «اکارت»، «روزنبرگ» و دیگران، نشان می‌دهد که چگونه این نظریه به یکی از ارکان تبلیغات ناسیونال‌سوسیالیسم بدل شد و چه پیامدهایی در سیاست و جامعهٔ اروپا داشت. در بخش دوم، کتابچهٔ «بولشویسم از موسی تا لنین» ارائه می‌شود که به‌صورت گفت‌وگو میان «دیتریش اکارت» و «آدولف هیتلر» نوشته شده است. این متن نمونه‌ای از ادبیات ایدئولوژیک و تبلیغاتی ناسیونال‌سوسیالیستی است که در آن بولشویسم به‌عنوان پدیده‌ای ذاتاً یهودی معرفی می‌شود و تلاش می‌شود با استناد به شواهد تاریخی و شخصیت‌های یهودی، این نظریه اثبات شود.

کتاب  «بولشویسم از موسی تا لنین» با تحلیل زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اروپا در قرن نوزدهم و بیستم، نشان می‌دهد که چگونه نظریه‌های توطئه و تبلیغات ایدئولوژیک می‌توانند به بروز فجایع تاریخی و جنایات جمعی منجر شوند. دغدغهٔ اصلی کتاب فهم نظام تعلیل و علت‌شناسی بازیگران تاریخی است و تلاش دارد نشان دهد که بدون شناخت این پیش‌زمینه‌های نظری، فهم رخدادهایی چون هولوکاست و یهودی‌کشی ممکن نیست.

چرا باید کتاب بولشویسم از موسی تا لنین را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی است برای آشنایی با یکی از مهم‌ترین زمینه‌های نظری و تبلیغاتی که به شکل‌گیری و توجیه جنایات بزرگ قرن بیستم، به‌ویژه هولوکاست، انجامید. کتاب «بولشویسم از موسی تا لنین» نه‌تنها متنی تاریخی، بلکه نمونه‌ای از ادبیات ایدئولوژیک است که نشان می‌دهد چگونه نظریه‌های توطئه و تبلیغات سیاسی می‌توانند بر افکار عمومی و سیاست‌های کلان تأثیر بگذارند. این اثر با ارائهٔ اسناد و متون دست‌اول، امکان بررسی انتقادی و تحلیلی ریشه‌های یهودی‌ستیزی و پیوند آن با سیاست‌های ضدکمونیستی را فراهم می‌کند. این کتاب همچنین برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ اندیشه، سیاست و ایدئولوژی منبعی ارزشمند جهت فهم پیچیدگی‌های فکری و اجتماعی اروپا در قرن بیستم به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران حوزهٔ تاریخ، علوم سیاسی، جامعه‌شناسی، مطالعات ایدئولوژی و علاقه‌مندان به تاریخ اروپا و ناسیونال‌سوسیالیسم مناسب است. همچنین به کسانی که دغدغهٔ فهم ریشه‌های یهودی‌ستیزی، نظریه‌های توطئه و پیامدهای ایدئولوژی‌های افراطی را دارند توصیه می‌شود.

درباره دیتریش اکارت

«دیتریش اکارت» (۱۸۶۸ـ۱۹۲۳) ناشر، روزنامه‌نگار و ایدئولوگ راست افراطی بود که در سال‌های آغازین رشد نازیسم بر «هیتلر» اثر گذاشت. او که در خانواده‌ای کاتولیک‌ـ‌پروتستان بزرگ شد، پزشکی را ناتمام رها کرد، مدتی با اعتیاد به مورفین دست‌وپنجه نرم کرد و سرانجام به روزنامه‌نگاری و نقد ادبی و تئاتر روی آورد.

«اکارت» از سال ۱۹۱۵ به محافل یهودی‌ستیز نزدیک شد، انتشارات خود را به راه انداخت و پس از جنگ جهانی اول مجلهٔ Auf gut deutsch را منتشر کرد. او در سال ۱۹۱۹ با «حزب کارگران آلمان» (پیش‌درآمد حزب نازی) همکاری کرد، هیتلر را به محافل اثرگذار و برخی منابع مالی معرفی کرد و در خرید روزنامهٔ Völkischer Beobachter برای حزب نقش داشت؛ سپس سردبیر آن شد. «اکارت» در سال ۱۹۲۱ با یک جایزهٔ تحریک‌آمیز علیه جامعهٔ یهودی جنجال آفرید و در دادگاه محکوم شد.

شهرت «اکارت» بیش از هر چیز به‌خاطر نقش ایدئولوژیک و تبلیغی‌اش برای نازی‌هاست؛ او نخستین بار در سال ۱۹۲۱ هیتلر را «پیشوا» خواند، شعار «آلمان بیدار شو!» را باب کرد و اصطلاح «رایش سوم» را رواج داد. کتاب ناتمامِ او، «بلشویسم از موسی تا لنین»، نظریه‌های توطئهٔ ضدیهودی را تبلیغ می‌کرد و به‌مثابه برنامه‌ای برای حزب نازی نوشته شده بود. تأثیر دقیق او بر اندیشهٔ هیتلر همچنان موضوع بحث پژوهشگران است.

بخشی از کتاب بولشویسم از موسی تا لنین

«هیتلر به هر روی سیاستمداری نژادباور بود و به خصوص خود را دشمن دو نیرو می‌دانست: مارکسیسم و یهودیت. آمده بود تا این دو سرچشمهٔ شر را ریشه‌کن کند. اما این‌گونه نبود که این دو دشمن را دو پدیدهٔ جدا از هم بداند، بلکه در ذهن او این دو پدیدهٔ پلید در نهایت همذات بودند و این اینهمانی در مفهوم «بولشویسم یهودی» تئوریزه شده بود؛ افسانه‌ای سیاسی که در فاصلهٔ زمانی سال‌های ۱۹۱۷ تا ۱۹۴۵ یکی از عناصر پربسامد تحلیل‌ها، نظریه‌پردازی‌ها و به خصوص تبلیغات سیاسیِ یهودی‌ستیزان و کمونیسم‌ستیزان بود. اما به این دلیل که این نظریه به عنوان پیامد «یهودی‌ستیزی» بخش ثابت تبلیغات سیاسی و ایدئولوژی ناسیونال‌ـ سوسیالیستی بود، هیچ‌گاه از سوی نظریه‌پردازان و تاریخ‌نگاران آن‌گونه که باید جدی گرفته نشد، زیرا نادرست و دروغین بودن آن در نگاه نخست عیان بود ــ ولی جنایت‌های بسیاری در این دنیا بر پایهٔ انگاره‌ها و نظریه‌های نادرست رخ داده است. مگر می‌توان به صرف نادرست بودن اندیشه‌هایی از بازگو کردن آن‌ها در دنیای پژوهش علمی خودداری کرد، به ویژه وقتی آن‌ها «مبنای عمل» جنایتکاران بوده است؟!»