کتاب جنگ های ایران و یونان

کتاب جنگ های ایران و یونان نوشتهٔ هرودوت و ترجمهٔ حسن افشار است. نشر مرکز این کتاب تاریخی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب جنگ های ایران و یونان

کتاب جنگ های ایران و یونان، گزیده‌ای از تاریخ هرودوت دربارهٔ وقایع جنگ بزرگ یونانیان با ایرانیان است. بخش‌هایی از تاریخ این مورخ که در این کتاب ترجمه شده، شرح تدارکات جنگ بزرگ و نبردهای زمینی و دریایی آن‌ها است. تفسیرهای پیوست این بخش‌ها تحرکات و نقشه‌های نظامی آنان را توضیح داده است. اطلاعاتی از کمّ‌وکیف کشتی‌ها و سپاهیان دو طرف نیز داده شده؛ همچنین برای به‌دست‌دادن اطلاعات بیشتر دربارهٔ نبرد سالامیسْ پیام پیکی که اِشیل (آیسخولوس) در نمایشنامهٔ «ایرانیان» گنجانده، نقل شده است.

به‌باور حسن افشار، مترجم کتاب حاضر، شکست حملهٔ ایران به یونان از این جهت مهم است که اجازه داد تمدن یونان و به‌ویژه تمدن آتن، به‌گونه‌ای شکوفا شود که تحت‌حاکمیت ایرانیان نمی‌شد. اگر یونانی‌ها ایرانیان را پس نزده بودند، تمدن غرب امروزه بسیار متفاوت و تنک‌مایه می‌بود. اهمیت تاریخ هرودوت در این است. هم بخشی از آن انقلاب فکری است که با پیروزی یونانیان ممکن شد و هم در حال حاضر کامل‌ترین و بهترین گزارش موجود از لحظه‌ای است که تاریخ جهان را دگرگون ساخت. این کتاب از ۱۱ بخش تشکیل شده است که عنوان برخی از آن‌ها عبارت است از «شورش ایونی»، «خورشیدگرفتگی یونان»، «سرنوشت خود را بپذیرید!»، «جزیرهٔ فرهمند» و «پاییز ۴۸۰ تا بهار ۴۷۹».

خواندن کتاب جنگ های ایران و یونان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران تاریخ دوران باستان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره هرودوت

هرودوت بین سال‌های ۴۹۰ تا ۴۸۰ پیش از میلاد در هالیکارناسوس از شهرهای یونانیِ شاهنشاهی ایران به دنیا آمد. در همین دوران کشمکش بزرگی بین یونانیان و ایرانیان جریان داشت که هرودوت تاریخ آن را نوشت. او سفرهای بسیار کرد. علاقهٔ فراوانی به گردآوری و بازگویی حکایات داشت. سفر و نگارش را احتمالاً از دورهٔ جوانی آغاز کرد و در شمال تا دریای سیاه، در جنوب تا مصر، در شرق تا صور و شاید حتی بابل و در غرب تا توری در ایتالیا رفت. هرودوت یک یونانی جهان‌میهنی بود و طی این سفرها پایگاهش را بیشتر آتن می‌دانست تا هالیکارناسوس.

موضوع داستان‌هایی که هرودوت گردآوری می‌کرد «اعمال شگرف و شکوهمند یونانیان و بربرها» و هدف او «ثبت آن‌ها و حفظ خاطرهٔ آن‌ها و به‌ویژه گزارش علل جنگ‌های یونانیان با بربرها» بود. هرودوت نخستین تاریخ‌نگار جهان یونانی نبود، اما برتری او را از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که کتاب او تماماً باقی مانده است؛ درحالی‌که از نوشته‌های پیشینیان و معاصران او تقریباً هیچ بر جای نمانده است. به‌گفتهٔ «حسن افشار» تاریخ هرودوت را اگر در بستر جهان بی‌ثبات و پرتلاطمی که او در آن به نگارشش پرداخت ببینیم، دستاورد بزرگی است. در حقیقت با هر معیاری دستاورد بزرگی است. پرسش‌های تاریخی لازم به آن شکل اسلوب‌مندی که دلخواه مورخان امروزی است پرسیده نمی‌شوند و پاسخ نمی‌گیرند. «اعمال شگرف و شکوهمند» گاه به حد نومیدکننده‌ای با «علت‌ها» مخلوط می‌شوند، ولی تا جایی که به جنگ‌ها مربوط می‌شود، بیشتر پرسش‌ها و پاسخ‌ها را در کتاب او می‌یابیم و بیشتر از آن را هم می‌یابیم.

هرودوت در ۵۵ یا ۶۰سالگی چشم از جهان فروبست.

بخشی از کتاب جنگ های ایران و یونان

«ایرانیان می‌خواستند در سالامیس کار را یک‌سره کنند. اگر می‌توانستند ناوگان یونان را شکست دهند و نابود کنند، احتمال پیروزی کامل آنها پیش از پایان موسم جنگ بسیار زیاد بود. واکنشی که آنان به پیام تمیستوکلس نشان دادند بدین سبب بود که می‌خواستند ناوگان یونان را همان جا که بود نگاه دارند و نگذارند پاره‌هایی از آن بگریزند و باز خطر ایجاد کنند و بعد در همان سال یا بهار بعد موی دماغشان بشوند.

ایرانیان نمی‌توانستند خطر ورود به بخش باریک تنگه را با هر اندازه نیرویی در شب بپذیرند و اگر یونانیان به مصافشان نمی‌آمدند صبح روز بعد حمله می‌بردند. اگر یونانیان حمله می‌کردند، ناوگان ایران نمی‌توانست برای آزوقه و استراحت به سواحل فالِرون بازگردد. ولی ماندن در دریا و بستن راه خروج از تنگه به مدت نامحدود نیز برایش امکان نداشت. ایرانیان به‌خوبی تمیستوکلس می‌دانستند که نبرد در داخل تنگه از مزیت نسبی آنها به سود یونانیان می‌کاهد، ولی بر این باور بودند که تنها عده‌ای از یونانیان می‌ایستند و بقیه یا به جنگ تن در نمی‌دهند یا می‌کوشند بگریزند. ایرانیان یقین داشتند که می‌توانند هر مقاومت جزئی یا ناهماهنگ را بشکنند. فراریان به کشتی‌هایی برمی‌خوردند که در هر دو سوی جزیرهٔ پْسوتالیا و در آبراه باریک‌تر غرب سالامیس مستقر بودند. ایرانیان دقیقاً همان کاری را کردند که تمیستوکلس از آنان انتظار داشت.»