کتاب آماری و برادران شب (جلد اول)

کتاب آماری و برادران شب (جلد اول) نوشتهٔ بی. بی. آلستن و ترجمهٔ آزاده حسنی است. انتشارات پرتقال این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این رمان برای نوجوانان است.

درباره کتاب آماری و برادران شب (جلد اول)

رمان آماری و برادران شب (جلد اول) در ۳۳ بخش نوشته شده است. «آماری» نام دختر رنگین‌پوستی است که در محله‌ای فقیر و بدنام زندگی می‌کند، برادرش را گم کرده و به‌خاطر بحث و مشاجره در مدرسه، بورسیه‌ٔ تحصیلی‌اش را نیز از دست داده است، اما او پیامی مرموز از طرف برادرش دریافت می‌کند و بعد به شرکت در یک اردوی تابستانی دعوت می‌شود؛ جایی که قبلاً محل کار برادرش بوده است. حالا او در شرایطی قرار گرفته که اگر بتواند از پس ۳ آزمون جادویی برآید، ممکن است برادرش را پیدا کند.  نویسندهٔ این کتاب، بی. بی. آلستن، در لکسینگتون در کارولینای جنوبی زندگی کرده است. اولین رمان او «آماری و برادران شب» از مجموعهٔ آماری است. این کتاب تاکنون جوایز متعددی را از آن خود کرده است و از پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز به‌شمار می‌آید.

خواندن کتاب آماری و برادران شب (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب آماری و برادران شب (جلد اول)

«وقت ناهار که می‌شود، اضطراب وجودم را فرامی‌گیرد و نمی‌دانم برای مأمور تازه‌کار شدن اصلاً شانسی دارم یا نه. شاید آقای ون‌هلسینگ حق داشت. شاید دارم پایم را از گلیمم درازتر می‌کنم.

احساس می‌کنم باید کاری انجام بدهم، از چند دقیقهٔ اول ناهار می‌زنم و به اتاق شواهد و مدارک در دایرهٔ تحقیقات فراطبیعی می‌روم. اگر بهم اجازه بدهند به چندتا از پرونده‌های برادرم نگاهی بیندازم، شاید بفهمم سازمان چه اطلاعاتی دارد و برای پیدا کردنش دارند چه کاری انجام می‌دهند.

متأسفانه خانمی که پشت میز نشسته خیلی روشن بهم توضیح می‌دهد که کارآموزها تحت هیچ شرایطی به پرونده‌های طبقه‌بندی‌شده دسترسی ندارند. بدتر از آن اینکه مأمورهای تازه‌کار هم چنین دسترسی‌ای ندارند... فقط ارشدها.

حالا انگار خود این وضعیت به‌اندازهٔ کافی کلافه‌ام نکرده که دخترجادوگر ۱۸ هم یک‌جوری دارد جاسوسی‌ام را می‌کند؟ شک نداشتم این دختر یکی از کارآموزهای مأمور تازه‌کار است که برایم پیام‌های بی‌ربط می‌فرستد، ولی وقتی آن پیام‌ها از راه رسید، هیچ‌کدام از بچه‌ها به گوشی‌شان دست نزدند. از این بابت مطمئن شدم.

بی‌اختیار به این فکر می‌افتم که شاید حق با السی باشد و دخترجادوگر ۱۸ واقعاً همان جادوگری است که برادرم و ماریا را دزدیده، ولی باید چه‌کار کنم؟ اگر متهمش کنم و اشتباه کرده باشم، معلوم نیست چه واکنشی نشان بدهد. مطمئناً خودم خوشم نمی‌آید فقط چون جادوگرم کسی بهم بگوید مجرم. یک اتهام اشتباه، مخصوصاً علیه کسی که سعی دارد کمکم کند، ممکن است به این معنی باشد که آخرین فرصتم را برای کسب اطلاعات دربارهٔ مورو و جادوگر بودن از دست می‌دهم.

نمی‌توانم دست به چنین خطری بزنم.

«اوووه!» السی در سالن غذاخوری کنارم می‌نشیند و می‌گوید: «بگو ببینم نظرت چیه... برق لبی که ازش گاز بیهوشی بیرون می‌زنه. پادزهرش هم توی خود برق لبه، پس همین‌که اون رو بمالی به لب‌هات، در برابرش ایمن می‌شی!»

از وقتی گوی شیشه‌ای توانایی مخترع نابغه را بهش داده، این‌جوری شده است. همین‌طوری ناگهانی و بی هیچ دلیلی قیافه‌اش جدی می‌شود و بعد برای اختراع‌های جدید و باحال یک‌عالمه فکر به ذهنش می‌رسد. دیروز فکر اختراع میکروفونی به کله‌اش زد که صدای آدمیزاد را به چنان صدای زیری تبدیل می‌کند که فقط سگ‌ها قادر به شنیدنش هستند. مادامی که مخاطب شما یک گوشی برای شنیدن این صدا داشته باشد، می‌توانید در اتاقی شلوغ با او خصوصی صحبت کنید... البته با این فرض که هیچ گرگینه‌ای آن اطراف نباشد که صدایتان را بشنود.

حس عجیبی است که نباید دربارهٔ پیام‌های جدید به السی حرفی بزنم، ولی دخترجادوگر ۱۸ خیلی واضح گفت نباید این کار را بکنم.

السی می‌گوید: «تو هم برام تعریف کن.»

پلک‌هایم را به هم می‌زنم و می‌بینم هم‌اتاقی‌ام بهم خیره شده است.

السی خودش را بیشتر به‌طرفم می‌کشد. «هاله‌ت خاکستری شد. چی شده؟»

خودم را کاملاً می‌بازم. «من... خب، یه چیزی... اوممم، فقط به‌خاطر نمرهٔ امتحانم دلشوره دارم.»

به نظر نمی‌رسد السی متقاعد شده باشد. «مطمئنی فقط همینه؟»»